ตอนที่ 163 ออกเดินทาง
ซูหลิงเยวี่ยสับสนเมื่อเห็นอสูรของเธอซึ่งดูแตกต่างไปจากที่เธอจำได้
อย่างสิ้นเชิง เช่นเดียวกับลูกค้าคนอื่น ๆ เธอคงเชื่อว่าซูผิงสับเปลี่ยน
ตัว และมอบอสูรตัวอื่นให้เธอ หากไม่ใช่เพราะสัญญาอสูรยังคงมีอยู่
อสูรเพลิงมายายังคงเซื่องซึมอยู่ในร้านตั้งแต่เช้า ทันทีที่เห็นซูหลิง
เยวี่ยมา มันรู้สึกเป็นอิสระจากซูผิง และกระเด้งเข้าหาแขนของซูหลิง
เยวี่ยพร้อมร้องไห้
“เมี้ยววว!”
ซูหลิงเยวี่ยลูบหัวของมันเบา ๆ เธอเกือบจะถามว่า “นายทำอะไรกับ
อสูรของฉัน” แต่ก็เปลี่ยนวลีให้เหมาะสมกว่านี้
“ทำไมมันดูแปลก ๆ…”
ซูผิงหน้านิ่ง “อสูรของเธอได้รับทักษะใหม่สามทักษะ ภาพลวงตา
หลั่งไหล, โซ่ไฟและไฟหมุน หาสถานที่โล่ง ๆ และทดสอบใน
ภายหลังจะได้คุ้นเคยกับทักษะใหม่ ๆ ได้ทันเวลา ตอนนี้สิ่งนั้นดีพอ
ที่จะป้องกันศัตรูระดับหกขั้นกลางได้ ตราบใดที่มันยังอยู่ในสภาพ
แข็งแรงสูงสุด หากเธอไม่สามารถบอกระดับของอสูรได้ เธอก็ควร
หนีไป”
ปากของซูหลิงเยวี่ยค่อย ๆ อ้าปากขณะฟัง
“แต่นั่นมัน…”
ตามที่เธอจำได้จากหนังสือ ภาพลวงตาหลั่งไหล,โซ่ไฟและไฟหมุน
มีไว้สำหรับอสูรขั้นสูงเท่านั้น ที่สำคัญกว่านั้น ไฟหมุน เป็นทักษะที่
มีชื่อเสียงมากและมีศักยภาพไม่จำกัด ด้วยการฝึกฝนและความพยายาม
ที่เพียงพออสูรสามารถพัฒนาไปจนถึงระดับเก้า เมื่อถึงจุดนั้น ไฟ
หมุน จะมีชื่อใหม่ซึ่งก็คือ พายุไฟ
ซูหลิงเยวี่ยตรวจท่าทางสบาย ๆ ของซูผิงและไม่อยากเชื่อเลยว่าอสูร
ของเธอจะได้รับประสบการณ์มากมายภายในหนึ่งวัน แต่มีบางอย่าง
บอกกับเธอว่าพี่ชายของเธอไม่ได้โกหก
ที่สำคัญกว่านั้นอสูรเพลิงมายาของเธอเคยอยู่ในระดับสี่ มันสามารถ
ต่อสู้กับบางสิ่งบางอย่างที่สูงกว่าสองระดับได้? จริงดิ?
ซูผิงกินอาหารเย็นอย่างรวดเร็ว และส่งกล่องเปล่ากลับไปให้ซูหลิง
เยวี่ย “กลับบ้านไป ถ้าเธอไม่มีอะไรจะพูด หลับให้สบายนะคืนนี้
เธอจะต้องเก็บแรงไว้มาก ๆ”
“อะไร แต่ มันคืออะไร – ทุกอย่างเป็นความจริง ??”
“เธอคิดว่าฉันจะเล่าเรื่องตลก ก่อนที่เธอจะออกไปสนามรบหรือไง?”
ซูหลิงเยวี่ยขมวดคิ้ว
เขาพูดถูก นี่ไม่ใช่ช่วงเวลาที่ดีสำหรับอารมณ์ขัน การให้ข้อมูลเท็จ
เกี่ยวกับอสูรของเธอในโอกาสดังกล่าวเท่ากับการฆาตกรรม เธอไม่
เชื่อว่าพี่ชายของเธอจะทำแบบนี้
แต่นั่นหมายความว่าการพัฒนาอสูรของเธอเป็นจริง การฝึกที่มี
ประสิทธิภาพดังกล่าวเธอไม่เคยได้ยินมาก่อน อสูรเพลิงมายาตัวนี้
น่าจะดีพอที่จะเอาชนะรุ่นพี่ในสถาบันได้ในขณะนี้
“เฮ้ อืมพี่?”
“ว่า?”
“ไม่มีอะไร ยังไงก็ขอบคุณ”
“ไม่จำเป็น เธอจ่ายเงิน”
ซูหลิงเยวี่ยได้ทำการศึกษาแล้วพูดคุยกับเพื่อนร่วมชั้นของเธอ เรียนรู้
ว่าการฝึกฝนจะทำให้อสูรมีทักษะใหม่เกือบตลอดเวลาหรืออาจได้
ถึงสองทักษะหากอสูรโชคดีพอ เห็นได้ชัดว่าพี่ชายของเธอพยายาม
อย่างมากในการฝึกอสูรของเธอ
และเธอรู้สึกขอบคุณจากก้นบึ้งของหัวใจ
ทันใดนั้นภาพลักษณ์ที่น่าเกลียดชังของพี่ชายเธอก็กลายเป็นน่ารัก
มากขึ้นในสายตาของเธอ
เธอหยิบกล่องอาหารขึ้นมา และหันหลังกลับโดยไม่พูดอะไรอีก
“เดี๋ยวก่อน ฉันมีข้อความฝากหาแม่” ซูผิงพูดและหยุดเธอ “ฉันต้องไป
ทัศนศึกษาในวันพรุ่งนี้ ไม่ต้องกังวลเรื่องอาหารของฉัน ฉันจะหากิน
เอง ไม่จำเป็นต้องรอให้ฉันกลับมา ธุรกิจกำลังเติบโต ดังนั้นฉันอาจจะ
ใช้เวลาอีกสองสามวันที่นั่น “
“ฮะ? นายกำลังจะไปที่อื่น?”
“ใช่” ซูผิงหยิบเงินสดออกมาและส่งให้ “ให้เงินนี้กับแม่ และบอกว่า
ตอนนี้เรามีรายได้ที่มั่นคงแล้ว”
นี่คือ 100,000 เหรียญสหพันธ์ ซูผิงแค่อยากแสดงให้แม่ของเขาเห็น
ถึงความเจริญรุ่งเรืองของธุรกิจโดยไม่ต้องสงสัยมากเกินไป อย่างไร
ก็ตาม ซูหลิงเยวี่ยไม่ถูกโน้มน้าวง่าย ๆ เนื่องจากเธอได้เห็นจำนวน
ลูกค้าที่ร้านค้าในหนึ่งวัน เธอรู้ว่าพี่ชายของเธอกำลังโกหก แม้ว่าเธอ
จะไม่มีเหตุผลที่จะชี้ให้เห็น
จากนั้นเธอก็คิดถึงเงินจำนวนเงินที่เพิ่งใช้ไปและจู่ ๆ ก็รู้สึกปวดใจ
แต่ความเศร้าก็หายไปทันทีที่เธอเห็นรูปลักษณ์ใหม่ของอสูรเพลิง
มายาของเธอ เงินนั้นคุ้มค่าอย่างยิ่ง สามทักษะที่ทรงพลัง เธอยินดี
จ่ายสิบเท่าของราคา ถ้าเธอมีเงินขนาดนั้น
“เอาล่ะ” เธอรับเงิน ขณะที่สงสัยว่านี่เป็นเงินที่เธอจ่ายไปเมื่อวัน
ก่อนหรือไม่
ตามความเป็นจริงพวกมันไม่ใช่ สำหรับซูผิงเงินทั้งหมดที่เขาได้รับ
จากลูกค้าจะถูกแปลงเป็นแต้มพลังงาน ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถ
“ถอน” และนำไปใช้ที่อื่นได้ เขาต้องหารายได้พิเศษด้วยวิธีอื่นหาก
ต้องการช่วยเหลือครอบครัว อย่างเช่นการสอนส่วนตัว
ซูหลิงเยวี่ยออกจากร้านโดยต้องการหาสนามเพื่อทดลองทักษะอสูร
ใหม่ทันที แม้ว่าเธอจะระงับแรงกระตุ้นนั้นเพราะต้องเอาเงินไปให้แม่
ในขณะเดียวกันซูผิงก็เข้าสู่สนามสืบทอดอีกครั้งเพื่อดำเนินต่อไป
ในตอนท้ายของบทเรียน เขาพบจุดที่ปลอดภัยในสนามสืบทอดเพื่อ
ให้หลับสบาย เมื่อเขาตื่นขึ้นมาและกลับมาที่ร้านมันเพิ่งจะตีห้า
มีคนมาเคาะประตู
เมื่อใช้สัมผัสดวงดาวของเขา ซูผิงสัมผัสได้ว่าเย่เฉินซานอยู่ข้างนอก
“ห้านาที!”
“แน่นอน ไม่ต้องรีบร้อน” เย่เฉินชานตอบกลับ
ซูผิงเทของ ยัดอาหารและน้ำฉุกเฉินหลายกล่องไว้ข้างใน เขาซื้อจาก
ร้านค้ามาเมื่อวันก่อน แม้ว่าเขาจะทราบดีว่าทีมมืออาชีพควรมีสต็อก
เพียงพอ แต่เขาก็ยังคงเตรียมเผื่อฉุกเฉิน
เขาหยิบแหวนจับอสูรขั้นกลางที่เขาเก็บไว้ มันเป็นโอกาสหายาก เขา
ต้องการจับอสูรที่มีประโยชน์หลาย ๆ ตัวและขายในภายหลัง ถ้าเขา
มีโอกาส
สำหรับ “ทีมอสูร” ของเขา เขาตัดสินใจที่จะนำอสูรทั้งสี่ตัวไปด้วย
ซึ่งรวมถึงโครงกระดูกน้อย, สุนัขมังกรดำ, มังกรเพลิงนรกและงูม่วง
สัญญาอสูรของพวกมันอนุญาตให้เรียกระยะไกลได้ แต่เขากลัวว่า
จะไม่ได้ผลหากอาณาจักรลับอยู่ห่างจากร้านของเขามากเกินไป
เมื่อทุกอย่างเสร็จสิ้น เขาก็เปิดประตูและเห็นเย่เฉินซานยืนยิ้มให้เขา
“นอนหลับฝันดีนะคุณซู”
“ใช่ ไปกันเถอะ”
“ได้สิ แน่นอน” เย่เฉินชานทักทายผิงและพาไปที่รถของซึ่งดูใหญ่
และแพงกว่า SUV ที่ฟ่ านยู่จิงใช้เมื่อครั้งที่แล้ว รถคันนี้ยังมีโครง
ด้านนอกที่ได้รับการเสริมความแข็งแกร่ง ซึ่งสามารถกันกระสุนปืน
ไรเฟิลหรือการโจมตีที่เกิดจากอสูรระดับสี่หรือต่ำกว่า
ภายในรถมีลังใส่ยาขับไล่อสูรขนาดใหญ่และถังแก๊สน้ำตาชั้นยอด
สามารถบอกได้ว่ารถคันนี้ไม่น่าจะถูกกว่าเฮลิคอปเตอร์ที่มีอุปกรณ์
ครบครัน
ต้องขอบคุณป้ายทะเบียนพิเศษของรถทำให้พวกเขาไม่ต้องปฏิบัติ
ตามกฎจราจรใด ๆ ในขณะเดินทาง
“หัวหน้าของเราและคนอื่น ๆ ไปเตรียมพร้อมที่ฐานแล้ว”
ด้วยเหตุนี้เย่เฉินชานจึงตั้งใจที่จะบอกว่า เขามาคนเดียวด้วยเหตุผลที่ดี
ซูผิงพยักหน้าอย่างสบาย ๆ และมองไปที่หน้าต่าง
ทางด่วนพิเศษที่สร้างขึ้นในเขตชานเมืองนี้มีขึ้นเพื่อพาผู้คนไปยัง
ดินแดนรกร้างโดยเฉพาะ แต่วันนี้ดูวุ่นวายมากเมื่อเทียบกับวันปกติ
นอกเหนือจากรถ SUV สีดำที่เหล่านักสำรวจส่วนใหญ่ชื่นชอบแล้ว
บางครั้งยังมีรถประจำทางติดอาวุธที่มีชื่อแตกต่างกันอยู่ด้านข้าง
สถาบันแอรีส
สถาบันดาบคลั่ง
สถาบันฟีนิกซ์
รถเหล่านี้เป็นยานพาหนะพิเศษจากสถาบัน นอกเหนือจากสถาบันที่
ได้รับการยอมรับมากที่สุดเจ็ดแห่งในหลงเจียงแล้ว ยังมีสถานศึกษา
ขนาดเล็กอีกหลายแห่งที่มีทรัพยากรมากมาย ซึ่งสามารถส่งนักเรียน
หลายคนไปสำรวจดินแดนรกร้างได้
นอกเหนือจากนี้ กลุ่มนักสำรวจที่มักจะอยู่ห่างจากสายตาสาธารณะ
ก็ตอบรับการเรียกหาสมบัติเช่นกัน
ภายในรถของเขา ซูผิงตรวจดูรถคันต่าง ๆ ที่เคลื่อนผ่านมุมมองของ
เขาอย่างสงสัย