ตอนที่ 181 สุสานมังกร
อีกครั้ง ทีมเข้าใกล้ทางเข้าถ้ำที่พังทลายถูกฝังอยู่ใต้เศษซาก
ในขณะที่เร่งรีบ เนี่ยเฉิงกงเข้าไปในช่องว่างก่อนตามด้วยสมาชิกคน
อื่น ๆ
แม้จะมีสายตาที่ดีขึ้นอย่างน่าอัศจรรย์ แต่ผู้คนก็พบว่ามันยากที่จะ
มองเห็นสิ่งต่าง ๆ ได้ชัดเจนภายในถ้ำที่ไม่มีแสงสว่าง ยิ่งไปกว่านั้น
ดูเหมือนว่าจะมีพลังงานแปลก ๆ ในสภาพแวดล้อมที่ขัดขวางความ
รู้สึกของพวกเขา
เนี่ยเฉิงกงสังเกตเห็นว่ามีบางอย่างปิดอยู่ มีเศษหินแตกอยู่บนพื้นซึ่ง
ไม่น่าแปลกใจเพราะมังกรไฟอาจสร้างยุ่งเหยิงนี้ไว้จากการเดินไป
รอบ ๆ ปัญหาคือก้อนหินปิดทางแคบ แทนที่จะเป็นอุโมงค์ทั้งหมด
ราวกับว่ามันไม่ใช่มังกร แต่เป็นสิ่งที่เล็กกว่าที่เดินผ่าน
แต่…มังกรตัวนั้นเคยใช้ถ้ำนี้มาก่อน จะมีอสูรตัวอื่นในถ้ำเดียวกันอีก
หรอ?
เนี่ยเฉิงกงวางความคิดนั้นไว้เบื้องหลัง และเดินเร็วขึ้น
เนื่องจากไม่มีใครพูด พวกเขาจึงได้ยินเสียงฝีเท้าของตัวเองดังก้อง
ระหว่างกำแพง ในขณะที่มีกลิ่นแรงซึ่งบ่งบอกถึงวิถีชีวิตที่ไม่เป็น
ระเบียบของอดีตเจ้าของถ้ำ
ขณะที่พวกเขาเดินลึกเข้าไปข้างใน อากาศรอบ ๆ ตัวก็ร้อนขึ้นเรื่อย ๆ
จนกระทั่งหยุดอยู่ตรงหน้าแอ่งลาวาที่สว่างไสว ขัดกับทางเข้าถ้ำอีก
แห่งที่ดูเหมือนใหญ่กว่าที่พวกเขาเดินทางเข้ามา ซูผิงขมวดคิ้วเมื่อ
เขาตระหนักได้ว่าพื้นที่นั้นไม่ดูเหมือนที่เขาจำได้อีกต่อไป ภายใน
“ดินแดนเกล็ดมังกร”มังกรไฟได้ทำเครื่องหมายที่จุดสิ้นสุดของถ้ำ
ไม่น่าจะมีอะไรอีก
บางทีมังกรไฟอาจขุด “ห้อง” ที่ซ่อนที่สองของมัน?
ไม่ใช่เรื่องแปลกที่จะพบองค์ประกอบใหม่ ๆ ที่เกิดขึ้น ในเมื่อสนาม
บ่มเพาะของระบบไม่สามารถคาดการณ์ได้ ด้วยเหตุนี้ซูผิงจึงตัดสินใจ
ทิ้งเรื่องนี้ไว้
“สมบัติอยู่ที่นั่น มันควรจะเป็นตรงนั้น” ดวงตาของเนี่ยเฉิงกงเต็มไป
ด้วยความตื่นเต้น
สระลาวาควรเป็น “อ่างอาบน้ำ” ของมังกรไฟซึ่งหมายความว่าถ้ำที่
สองที่อยู่ไกลสุดอาจเป็นห้องนอนของมัน นั่นเป็นสถานที่ที่เหมาะ
สำหรับเก็บสมบัติ
“ทุกคนรอที่นี่ เดี๋ยวฉันกลับมา” เนี่ยเฉิงกงเตรียมที่จะมุ่งหน้าไปที่
นั่นเพียงลำพัง
เนื่องจากมังกรไฟไม่อยู่ที่นั่นอีกต่อไป การกระโดดข้ามลาวาจึงไม่
น่ามีปัญหา เขาต้องการที่จะเอาสมบัติให้เร็วที่สุด
“ผมจะไปกับคุณหัวหน้า เผื่อยังมีสิ่งอื่นซ่อนอยู่ในความมืด” เย่เฉิน
ชานแนะนำด้วยความกังวล
เนี่ยเฉิงกงยิ้มให้เขาอย่างมั่นใจ “ไม่จำเป็น มังกรไฟมักจะอยู่อย่าง
โดดเดี่ยว พวกมันจะไม่ยอมทนต่อสิ่งมีชีวิตอื่น ๆ ในดินแดนของ
มัน ผมจะรีบกลับมา”
ความจริงก็คือเนี่ยเฉิงกงไม่ต้องการให้คนอื่นรู้เกี่ยวกับการมีอยู่ของ
ผลจิตวิญญาณ ถ้าเขาพบมันในถ้ำ หากข้อความนี้ถูกพูดออกไป เขา
ในฐานะเจ้าของผลไม้จะต้องเจอกับอันตรายและความมุ่งร้ายอย่าง
ต่อเนื่อง เนื่องจากความโลภของคน
“โอเค หัวหน้า” เย่เฉินชานพูด “ระวังด้วย!”
“แน่นอน”
เฉินและเฒ่าโมสบตากันอย่างรู้ใจ ขณะที่ทั้งคู่ตระหนักถึงสิ่งที่เกิดขึ้น
พวกเขามีเหตุผลเพียงพอที่จะเชื่อว่าเนี่ยเฉิงกงซ่อนเบาะแสสำคัญ
จากพวกเขา
อย่างไรก็ตาม พวกเขาจะไม่ตั้งคำถามกับเนี่ยเฉิงกง เพราะการเห็น
แก่ตัวเป็นจุดยืนที่ถูกต้องสำหรับนักสำรวจ
เนี่ยเฉิงกงหายใจเข้าลึก เดินไปที่ขอบสระและกระโดด ลาวาที่เดือด
ปุด ๆ อยู่ข้างใต้เขานั้นดูอันตรายราวกับว่ามีบางอย่างกำลังจะโผล่
ออกมา โชคดีที่สิ่งนี้ไม่เกิดขึ้น หลังจากเช็คความปลอดภัย เนี่ยเฉิงกง
ก็เข้าไปในถ้ำอย่างรวดเร็วและหายไปจากสายตาของทุกคน
ซูผิงพบว่ามันแปลกที่เนี่ยเฉิงกงสัมผัสถึงสมบัติล้ำค่าบางอย่างเมื่อ
สถานที่แห่งนี้ยังไม่เคยมีใครมาสำรวจ แม้ว่าเขาจะไม่สนใจผลจิต
วิญญาณ มันมีความหมายเพียงเล็กน้อยสำหรับเขา
ทันใดนั้นสุนัขมังกรดำของเขาก็ส่งการแจ้งเตือนมาให้เขา มีกลิ่นอาย
ของสิ่งมีชีวิตที่แตกต่างออกไป
ซูผิงตกใจและมองไปรอบ ๆ บริเวณอย่างรวดเร็ว
ตูม!
มีบางอย่างระเบิดที่อีกด้านหนึ่งของสระลาวา พูดได้อย่างแม่นยำ
การระเบิดมาจากที่ที่เนี่ยเฉินกงหายตัวไป
ทุกคนตื่นตัว เนื่องจากพวกเขาไม่รู้ว่าสถานที่แห่งนี้มีกับดักชนิดใด
ซ่อนอยู่ พวกเขาทั้งหมดกระโดดตัวโหยง
“บัดซบ เราต้องช่วยหัวหน้า!” เย่เฉินชานพูดก่อน เขาไม่สามารถ
สูญเสียเนี่ยเฉิงกงไปได้เพราะเขามีความหมายกับเขามาก
กั่วเยวี่ยหลินมองไปที่เฒ่าโมและเฉิน “เร็ว เข้าไปพร้อมกัน”
เฉินหน้าบึ้งขณะพยายามตัดสินใจ มีบางอย่างบอกเขาว่าการหนีเป็น
ทางเลือกที่ดีที่สุด แต่ความรู้สึกผิดชอบชั่วดีของเขาจะไม่ปล่อยให้
เขาละทิ้งทีมในเร็ว ๆ นี้
เขาสั่งมังกรดินของเขาให้ความช่วยเหลือ มังกรกระแทกกรงเล็บที่
พื้น สร้างเสาหินขนาดยักษ์ที่เชื่อมสองฝั่งของสระเหมือนสะพาน
เย่เฉินซานรีบวิ่งข้ามสะพานก่อนในขณะที่ซูผิงตามเขาไป
“หัวหน้า!” เย่เฉินชานร้องเสียงดังเท่าที่จะทำได้ แต่ก็ไม่ได้รับการ
ตอบสนองใด ๆ ถ้ำกลับสู่ความเงียบสนิทหลังจากการระเบิดครั้ง
ก่อนและมีเพียงเสียงเท้าของทุกคน
เย่เฉินชานต้องการไปช่วยเหลือเนี่ยเฉิงกงโดยเร็วที่สุด แต่เขาก็ยัง
อดทนรอให้คนอื่นมาถึงเขาก่อนที่จะส่งอสูรของเขาออกไปสอด
แนมข้างหน้า พวกเขาเห็นความลึกของถ้ำที่สองเล็กน้อย มันเป็น
แสงสีฟ้าจาง ๆ ที่เพียงพอที่จะช่วยให้พวกเขามองเห็นสภาพแวดล้อม
ได้ “หัวหน้า?” เย่เฉินชานเรียกอีกครั้งขณะที่เข้าไปในถ้ำอย่างช้า ๆ
หลังจากเดินข้ามทางเข้าพวกเขาก็เห็นว่าแหล่งกำเนิดแสงคือต้นไม้สี
ฟ้าที่เติบโตตรงกลางถ้ำกว้าง ใบของต้นไม้ทั้งหมดเคลื่อนไหวพร้อม
กับผลไม้สีฟ้าหนึ่งผลท่ามกลางใบไม้ที่ดูน่ารัก ซูผิงยืนยันทันทีว่า
ผลไม้นั้นเป็นผลจิตวิญญาณ ในระหว่างการสำรวจดินแดนมังกร
ต้นไม้ต้นนี้เคยอยู่ในจุดอันตรายข้างสระลาวา
โอ้ จู่ ๆ ซูผิงก็รู้สึกแย่ ต้นไม้ไม่สามารถเคลื่อนที่ได้ด้วยตัวเอง มังกร
ไฟเอามันมาที่นี่
“หัวหน้า!” กั่วเยวี่ยหลินเรียกและเริ่มวิ่งไปที่ด้านหนึ่งของถ้ำโดยที่
เนี่ยเฉินกงทรุดตัวลงบนพื้น เขามีรอยเจาะขนาดใหญ่ที่หน้าอกซึ่งมี
เลือดไหลออกอย่างบ้าคลั่ง “ไม่ กลับมา!” ซูผิงเรียกผู้หญิงคนนั้น ใน
ฐานะนักสำรวจที่มีประสบการณ์กั่วเยวี่ยหลินรับฟังการแจ้งเตือน
โดยไม่คิดอะไรเลย เธอหยุดเธอทันทีและถอยหลัง
เธอยังเร็วไม่พอ หนามแหลมนับไม่ถ้วนโผล่ออกมาจากผนังและ
เพดานทันที แทบจะเจาะร่างของเธอไปทั่วรวมทั้งหัวของเธอด้วย
ร่างกายของเธอกระตุกสองสามวินาทีก่อนที่จะหยุดลงอย่างสมบูรณ์
เย่เฉินชานและลั่วกู่เสวี่ยอ้าปากค้างด้วยความสิ้นหวังเมื่อเห็นเพื่อน
ตายในพริบตา ในขณะเดียวกันเฒ่าโมและเฉินก็ขอให้อสูรของพวก
เขาปกป้องตัวเองอย่างรวดเร็ว
ในทำนองเดียวกันซูผิงได้เรียกโครงกระดูกน้อย อสรพิษม่วงและ
สุนัขมังกรดำออกมาเพื่อปกป้องเขา สำหรับมังกรเพลิงนรก มันใหญ่
เกินกว่าที่จะเคลื่อนที่ไปมาในถ้ำนี้ได้อย่างอิสระ
“มีอะไรบางอย่างอยู่ที่นี่…” ใบหน้าของเฒ่าโมซีดลงในขณะที่เขา
สื่อสารกับนักแกะรอยภาคพื้นของเขา “มัน – มันอยู่รอบตัวเรา”
เขาได้ยินเสียงเลือดไหล ทุกที่ ภายในกำแพง เขายังสังเกตเห็นว่าเนี่ย
เฉิงกงยังคงหายใจอยู่ แต่เบาบางมาก เนี่ยเฉิงกงจะเสียชีวิตในไม่กี่
นาทีอย่างไม่ต้องสงสัย หากไม่ได้รับการปฐมพยาบาล
“อะไร นั่นมันอะไรเนี่ย ??” ลั่วกู่เสวี่ยชี้ไปที่จุดนึงด้วยท่าทาง
หวาดกลัว
มีคนเห็นปล่องภูเขาไฟขนาดใหญ่อยู่ตรงหน้าต้นไม้สีฟ้า ใหญ่และ
ลึก ด้วยแสงที่สว่างไสวจากนกเพลิงศักด์ิสิทธ์ิผู้คนจะเห็นเพียงส่วน
ปลายของสิ่งที่ฝังอยู่ที่นั่น
พวกเขาพยายามเพ่งมอง มองลงไปด้านล่าง พวกเขาทั้งหมดตัวแข็ง
รวมถึงซูผิงที่ไม่เคยคาดคิดมาก่อนว่าจะเจอเรื่องแบบนี้
มีซากศพมังกรจำนวนนับไม่ถ้วน ไม่ใช่มังกรทั่วไป แต่เป็น “เจียว
หลง” (มังกรทะเล) ที่มีรูปร่างผอมเพรียว ซึ่งตายตั้งแต่ยังเด็ก บอกได้
จากตาเล็ก ๆ บนหัวที่ยังไม่มีเขา