ตอนที่ 192 ไข่มังกร
เนื่องจากเขารู้ทางแล้ว ซูผิงจึงพบด่านตรวจอย่างรวดเร็ว จากนั้นก็
นั่งรอต่อแถว เข้าห้องที่เขาเพิ่งออกมาไม่นาน
“คุณซู? ?” ฉินชูไห่อ้าปากค้างด้วยความตกใจ แต่ก็ได้สติ “คุณเพิ่ง
ไปสำรวจมาอีกรอบ?”
“ใช่” ซูผิงพยักหน้า
ฉินชูไห่ส่ายหัวและตัดสินไม่ถาม มันเป็นที่เข้าใจได้ว่าคนที่ได้รับ
โชคใหญ่ในอาณาจักรลับต้องอยากสำรวจต่อ
ซูผิงถอดเป้และเทผลึกพลังงานสองก้อนที่สกัดจากอสูรระดับเจ็ด
ฉินชูไห่มองของด้วยคิ้วที่กระตุก เขาคาดหวังว่าจะดีกว่านี้
“อืม..มันดูเหมือนครั้งนี้คุณจะไม่มีโชคมากนัก คุณซู”
“เกรงว่าจะเป็นอย่างนั้น” ซูผิงแสร้งทำหน้าตาผิดหวัง
“ไม่ต้องกังวล คุณสามารถลองใหม่ได้และอาจพบสมบัติพิเศษเหมือน
ครั้งก่อน”
“ขอบคุณ นั่นคือสิ่งที่ผมตั้งเป้าไว้”
นักรบอสูรกิตติมศักด์ิหลายคนในห้องมองซูผิงอย่างเป็นมิตร
แต่ทว่า มีข้อยกเว้น เช่นผู้หญิงชื่อเฟิงที่มักกังขาซูผิงมาตลอด
“ฮึ่ม นั่นแค่โชคดีที่เขาได้รับผลจิตวิญญาณ แต่คิดอยากเป็นสุนัขโชค
ดีอีก? อย่าทำให้ฉันหัวเราะหน่อยเลย”
แต่คนอื่นไม่สนใจคำพูดเธอ พวกเขาเปล่งเสียงสนับสนุนซูผิง
“อืม ฉันจะทำแบบเดียวกันและลองเสี่ยงโชคถ้าทำได้”
“ใช่ โชคไม่สามารถคาดเดาได้ ใครจะไปรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น? ทำ
ต่อไปเถอะ”
เมื่อการตรวจสอบเสร็จ ซูผิงก็ตรงไปพื้นที่รออีกครั้ง ขณะปฏิเสธคน
รับสมัครหลายคน
เขาคุ้นเคยกับขั้นตอนการทำงานดี เขาทำการชำระเงินอย่างชำนาญ
เลือกพื้นที่เป้าหมายและย้ายไป ทั้งหมดไม่ต้องการคำแนะนำใดเลย
กระแสเวลาผ่านไป และสองวันก็ผ่านไป จากนั้น คนงานในห้อง
ตรวจสอบก็ไม่แปลกใจกับการมาของเขาอีก
ฉินชูไห่เลิกนับจำนวนครั้งที่เขาเห็นซูผิง เนื่องจากซูผิงมักกลับมา
หลังจากนั้นไม่กี่ชั่วโมง พวกเขาคงเห็นเขาเป็นเพื่อนร่วมงานถ้าไม่
รู้จัก
ฉินชูไห่มองกระเป๋ าเป้ของซูผิง ซึ่งดูเหมือนจะเต็มเปี่ยม ในทำนอง
เดียวกัน คนอื่นต่างให้ความสนใจและสงสัยว่าซูผิงนำของแบบไหน
กลับมาหลังผิดหวังอยู่หลายครั้ง
“เชิญ” ฉินชูไห่ส่งสัญญาณให้ซูผิงด้วยรอยยิ้ม
ซูผิงพยักหน้าและปลดเป้
ตุบ
ผลึกพลังงานน่าเบื่อหลายลูกและไข่จำนวนมากกลิ้งบนโต๊ะผู้ตรวจ
สอบเปลี่ยนสีหน้าหลายครั้ง สงสัยว่าซูผิงค้นพบรังอสูรหรือเปล่า
แต่ไม่มีใครเป็นผู้ฝึกสอนมืออาชีพ พวกเขาจึงไม่สามารถบอกได้ว่า
อสูรชนิดใดจะออกจากไข่
“อืม คุณซู? คือ…” ฉินชูไห่อยากทราบว่ามันคืออะไร
ซูผิงตอบ “มังกรพายุสี่ปีก ระดับเก้า”
“ไข่มังกร?” ฉินชูไห่จ้องเขาอย่างแปลกใจ “ทั้งสามเลย??”
มังกรสี่ปีกถือเป็นระดับต่ำในหมู่มังกร แต่ก็ยังถือเป็นมังกรจริง ๆ
ไม่ใช่พวกลูกผสม พวกมันแทบไม่แพ้เมื่อเจอกับอสูรระดับเดียวกัน
ยิ่งไปกว่านั้น มังกพายุเหล่านี้ยังเร็วมาก
“คะ-คุณซู คุณ..ขายมันหรือเปล่า?” ฉินชูไห่ถาม
ซูผิงมองรอบห้องและเห็นว่าทุกคนกระตือรือร้นที่จะซื้อไข่
“ในฐานะนักรบอสูรกิตติมศักด์ิ คุณคงไม่ต้องการอสูรระดับเก้าขั้น
ต่ำเหล่านี้หรอกมั้ง?”
ฉินชูไห่หัวเราะ “นั่นถูกต้อง แต่คุณควรรู้ว่าอสูรประเภทมังกรหายาก
มาก ไม่มีใครเต็มใจยอมทิ้งโอกาสเก็บมันไว้เป็นอสูรรอง นอกจากนี้
เราสามารถใช้พวกมันเป็นของขวัญเพื่อมอบให้สมาชิกตระกูลเราได้
พวกมันถือว่าดีสำหรับนักรบที่ยังไม่ถึงระดับเรา”
“ผมเข้าใจแล้ว” ซูผิงไตร่ตรอง “ผมขอทราบข้อเสนอได้ไหม?”
“คุณอยากได้เงินหรือสมบัติละ?”
“ขอผมดูประเภทสมบัติได้ไหม?”
ด้วยความไม่พอใจเล็กน้อย ฉินชูไห่พูดชื่อของหลายอย่างที่มูลค่า
เท่ากัน
ซูผิงส่ายหัว “งั้นพวกมันขายได้เท่าไร?”
ฉินชูไห่แปลกใจกับปฏิกิริยาของซูผิง เพราะเขาคิดว่าเขาเสนอของดี
พอแล้ว เกราะที่เขาเสนอให้ซูผิงสามารถป้องกันการโจมตีของอสูร
ระดับเก้าได้ แต่ซูผิงกลับไม่สนใจ “ขอผมดูก่อน…ราคาตลาด ไข่ของ
มังกรระดับเก้าควรอยู่ที่ร้อยล้าน”
อีกคนพูด “ผมให้ 120 ล้าน คุณซู”
ซูผิงมองไป “จ่ายทันทีเลยได้ไหม?”
“แน่นอน!” เขายิ้ม
คนอื่นไม่คิดว่าซูผิงจะขายไข่ง่ายขนาดนี้ พวกเขาคิดว่าซูผิงคงต่อรอง
หรือเก็บไว้ใช้เอง
ถ้ามีคนสามารถควบคุมมังกรทั้งสามได้หมดและสอนพวกมันให้สู้
เป็นทีม พลังของพวกมันจะประมาทไม่ได้เลย
ฉินชูไห่รีบเสนอ “ผมขอซื้ออีกฟอง 120 ล้าน จ่ายทันที”
“ผมขอฟองที่สอง คุณซู! 130 ล้าน!” ชายอีกคนเรียกราคา
“150!” ฉินชูไห่เพิ่มราคา และนั่นก็ทำให้คู่แข่งสลดลง 150 ล้านเกิน
ราคาเฉลี่ยไปแล้ว พวกมันอาจมีค่า แต่คนก็ยังต้องใช้เวลาและทรัพยากร
เพื่อเลี้ยงมัน
เนื่องจากไม่มีใครพูด ซูผิงจึงให้ไข่ใบที่สองกับฉินชูไห่
นั่นคือ 270 ล้าน
บ้าจริง ถ้าฉันสามารถแปลงเงินเป็นแต้มพลังงานได้ละก็…
เขามีไข่เก็บไว้ในคลังมากกว่านี้อีก ไม่เพียงมังกรพายุสี่ปีก แต่มังกร
พายุสายฟ้าก็ยังมี แต่เขาไม่คิดนำมันออกมาอวด