ตอนที่ 237 สถาบันที่ดีที่สุด
“ผมด้วย ได้โปรด!”
“ผมด้วย ผมพนันได้เลยว่าผมมีบางอย่างที่คุณสามารถใช้ได้เหมือนกัน!”
พวกเขาที่เหลือรีบเสนอราวกับกลัวมีคนมาแย่ง
โอ้เสน่ห์ของพลัง … ซูผิงคิดขบขันกับปฏิกิริยาของพวกเขา นักรบที่
น่าเคารพเหล่านี้ก็เหมือนกับคนทั่วไปเมื่อพวกเขารู้ว่ากำลังจะตกที่
นั่งลำบาก
ซูผิงไม่เชื่อว่านักรบเก่ง ๆ ในโลกนี้จะ “ฉลาด” ปรับตัวเข้ากับ
สถานการณ์ต่าง ๆ ได้ แม้ว่ามันจะหมายถึงการก้มหน้าก็ตาม แต่…
คนที่มีศักด์ิศรีคงไม่ติดตามคนอย่างหยวนเทียนเฉิน
และเนื่องจากคนเหล่านั้นเต็มใจที่จะยอมแพ้ต่อการควบคุมของ
หยวนเทียนเฉิน พวกเขาก็คงทำเช่นเดียวกันในร้านนี้
ซูผิงค่อนข้างสนใจในสิ่งที่เขาเพิ่งได้ยินโดยเฉพาะชายชราที่อ้างว่า
เป็นผู้รักษา เขาบอกว่าเขาเป็นผู้รักษาระดับปรมาจารย์ที่มีชื่อเสียงซึ่ง
เป็นนักรบอสูรกิตติมศักด์ิด้วย วิชาการรักษาของเขาสามารถรักษา
บาดแผลจากพิษได้ด้วย สิ่งนี้ทำให้เขามีชื่อเสียงที่ดีในเมืองฐาน
แม้ซูผิงจะไม่ต้องการการช่วยเหลือด้านการรักษาเมื่อฝึกในสนามบ่ม
เพาะ แต่เขาก็ต้องการสิ่งนั้นในชีวิตจริง การเรียนวิชาด้วยตัวเองอาจ
ไม่เป็นประโยชน์มากนักเพราะเขาใช้เวลาส่วนใหญ่อยู่ในร้าน เขา
สงสัยว่าเขาจะขอให้ชายคนนี้สอนซูหลิงเยวี่ยแทนได้หรือเปล่า?
ในขณะนี้ เขาตัดสินใจที่จะเลือกปรมาจารย์ดาบ และผู้รักษาไว้
ชั่วขณะ เขาไม่มีเวลามากพอที่จะรับ “อาจารย์” มากเกินไปในตอนนี้
“คุณไม่ได้มาที่นี่เพียงเพื่อพูดคุยอย่างเป็นกันเองหรอกใช่ไหม?” ซูผิง
เหลือบมองคนทั้งสี่ที่เขากำลังจะส่งกลับ “ผมจะไม่ปล่อยพวกคุณไป
แบบนี้ มาแสดงสิ่งที่ผมจะได้รับจากคุณ ถ้าคุณรู้ว่าผมหมายถึงอะไร?”
คนอื่น ๆ มองไปที่โจแอนนาอย่างระมัดระวัง ซึ่งเธอตอบสนองพวก
เขาด้วยสายตาคุกคามที่ดูอันตรายเหมือนเดิม
ชายคนหนึ่งก้าวขึ้นมา “ผมขอโทษคุณซู ผมตาบอด และโง่เขลา
ผม…เกรงว่าผมจะไม่มีของล้ำค่าเลย สำหรับสิ่งที่ทำให้คุณไม่พอใจ
ผมยินดีจ่ายด้วยเลือดเนื้อของผม เกี่ยวกับเรื่องนี้ผมจะตัดแขนและจะ
ไม่เอาหน้ามาให้คุณเห็นอีก หรือทั้งสองอย่าง ถ้านั่นคือสิ่งที่จะดับ
ความโกรธของคุณได้!”
ซูผิงกลอกตา “ทำไมผมถึงต้องใช้แขนโง่ ๆ ของคุณ? ผมไม่ใช่พวก
กินคนนะ คุณไม่มีอะไรมีค่าเลยหรอ? ผมไม่คิดอย่างนั้นหรอกนะ
ในฐานะนักรบ พวกคุณทุกคนต้องมีของดีซ่อนอยู่ จะเอามันให้ผม
หรือจะให้ผมฆ่าคุณและหามันเอง”
น่าเสียดายที่เขาไม่สามารถบังคับให้พวกเขาช่วยร้านด้วยการซื้อ
สินค้าจำนวนมากได้ ระบบไม่อนุญาตให้เขาบังคับลูกค้า
กลุ่มนี้ดูโล่งใจเมื่อรู้ว่าพวกเขาสามารถหาทางออกโดยไม่ต้องสูญเสีย
ส่วนใดส่วนหนึ่งของร่างกายไป
“ผมขอทราบราคาทั่วไปได้ไหมคุณซู เพียงแค่บอกตัวเลขให้ผม
ทราบแล้วผมก็สามารถเลือกของชิ้นที่เหมาะสมได้อย่างแน่นอน”
“แน่นอน หนึ่งล้านล้านเหรียญดวงดาวเป็นยังไง?” ซูผิงพูด
“อะไรนะ?? ได้โปรดคุณก็รู้ว่ามันไม่มีเหตุผล!”
“ผมรู้” ซูผิงรู้สึกขยะแขยง “คุณเป็นคนบอกให้ผม ‘บอกตัวเลข’ เดา
ว่ากระเป๋าเงินของคุณจะไม่ใหญ่เท่าความภาคภูมิใจของคุณใช่มั้ย?
เอาล่ะเพียงบอกผมมาว่าคุณสามารถจ่ายเงินให้ผมได้มากที่สุดเท่าไหร่?”
“อืม…หมื่นล้านล่ะ?”
ซูผิงรู้สึกว่าหัวใจของเขาเต้นเร็วขึ้นด้วยความตื่นเต้น ในขณะที่
พยายามไม่แสดงออกมาให้เห็น หากเขาสามารถแปลงเงินดังกล่าว
เป็นแต้มพลังงาน เขาจะสามารถซื้อของได้มากพอที่จะเพิ่มระดับ
ตัวเองให้เป็นระดับตำนานในชั่วข้ามคืน
อย่างไรก็ตาม เขาทำไม่ได้ เงินทั้งหมดที่เขาได้รับนอกธุรกิจเป็นเพียง
เงินที่ไม่สามารถใช้ในร้านค้าระบบได้ และเขาไม่ได้ต้องการเงินมาก
ขึ้นในตอนนี้ เขาเพิ่งได้รับเงินมหาศาลจากการสำรวจอาณาจักรลับ
“มาดูกัน…ลืมเรื่องเงินไปก่อน ผมต้องการวัตถุ คุณเคยได้ยินสิ่งที่
เรียกว่าผลึกไฟไหม? มันเติบโตขึ้นภายในหัวใจของอสูรระดับเก้า
ประเภทไฟที่ทรงพลัง”
ชายชราอีกคนหนึ่งพูดว่า”ผมเคยเห็น แต่ตอนนี้ผมยังไม่มี ถ้าคุณให้
เวลาผมสักหน่อย ผมช่วยคุณหามันได้ ผมขอเวลาได้ไหม?”
ซูผิงมองอย่างสงสัย “คุณแน่ใจไหมว่าคุณพร้อมสำหรับงานนี้?”
ชายชราผงะกับคำถาม เขาหัวเราะเบา ๆ
“ผมชื่อหลินจื่อฉิง คุณซู ผมอาจไม่ใช่นักรบอสูรที่เหนือกว่าเหมือน
คนอื่น ๆ แต่ผมเป็นเจ้าของบริษัทที่มีชื่อเสียงหลายแห่ง และผมยัง
ดูแลตลาดมืดอยู่ด้วย ซึ่งคุณสามารถหาสมบัติที่หายากที่สุดได้ ผลึก
ไฟมีราคาแพง แต่ก็ไม่ได้เป็นสิ่งที่หายากเกินไป ผมสามารถบอกให้
คนของผมส่งมาให้คุณที่หน้าประตูได้ทันทีที่พบ”
ชายชราอีกคนที่มีผมสีขาวแหว่ง “คุณวางใจเขาได้นะคุณซู ผมรู้จัก
หลินจื่อฉิงมานานแล้ว” ซูผิงลูบคาง
“เอาล่ะ ก็ได้”
หลินจื่อฉิงถอนหายใจอย่างโล่งอก “ขอบคุณสำหรับความเมตตาคุณ
ซู ผมจะติดต่อคนงานของผมให้หา และผมเองจะไปหาลูกสาวและ
บอกให้เธอค้นหาทันที เธอเป็นประธานคนปัจจุบันของหลินการค้า
ซึ่งเป็นหนึ่งในสมาคมการค้าที่ใหญ่ที่สุดในโลกนี้”
ซูผิงไม่เคยได้ยินเกี่ยวกับสมาคมนี้มาก่อน แต่เขาจะรู้ว่ามันจะไม่ทำ
ให้เขาผิดหวัง
จากนั้นเขาก็หยิบกระดาษออกมาและเริ่มสังเกตบางอย่างก่อนที่จะ
ส่งให้ หลินจื่อฉิง
“คุณหลินคุณช่วยผมหาสิ่งเหล่านี้ด้วยได้ไหม ผมจะไม่ขอมันฟรี ๆ
หากคุณพบพวกมัน ผมจะแลกเปลี่ยนกับคุณโดยจ่ายสิ่งที่มีมูลค่า
เท่ากันให้” เขาหยิบกระดาษออกมา
ผลึกไฟเป็นส่วนประกอบสุดท้ายที่เขาต้องการเพื่อพัฒนากายแสง
อาทิตย์ของเขาให้อยู่ในระดับสอง หลังจากนั้นเขาจะต้องใช้วัตถุใหม่
จำนวนมากเพื่อดำเนินการต่อไป และแน่นอนว่าพวกมันส่วนใหญ่
รวบรวมได้ยาก
ด้วยการเพิ่มระดับกายแสงอาทิตย์ไปที่ระดับสาม เขาจะสามารถรอด
จากการโจมตีของราชาอสูรได้!
“แน่นอน!” หลินจื่อฉิงรับกระดาษไปด้วยรอยยิ้ม “ผมจะดำเนินการ
ให้เร็วที่สุด”
ซูผิงส่ายหัว “อย่าเข้าใจผิด ผมมีกฎของผม เนื่องจากพวกคุณเข้ามา
สร้างปัญหา ผมจึงต้องได้รับอะไรบางอย่างจากพวกคุณสำหรับความ
ไม่สะดวกที่พวกคุณก่อให้กับผม ไม่มีอะไรเป็นส่วนตัว ในกรณีของ
คุณ การมอบผลึกไฟให้กับผมก็เพียงพอแล้วที่จะลบล้างหนี้ครั้งนี้
สำหรับวัตถุอื่น ๆ เราจะซื้อขายตามเงื่อนไขที่เป็นธรรม ส่วนที่เหลือ
คุณมีอิสระที่จะจัดหาและแลกเปลี่ยนกับผมเช่นกัน ผมจะจ่ายตามนั้น”
พวกเขาเข้าหาหลินจื่อฉิงอย่างรวดเร็วและจดจำสิ่งที่เขียนไว้ในรายการ
พวกเขาทุกคนเสียใจที่ติดตามหยวนเทียนเฉินมายังสถานที่แห่งนี้
ในขณะที่อ่านรายการ หลินจื่อฉิงก็ขมวดคิ้วเล็กน้อยเพราะเขารู้ว่า
เป็นของมีค่าหลายประเภท มันเป็นการตัดสินใจที่ชาญฉลาดที่จะไม่
ทำสัญญาว่าจะมอบของให้ซูผิงฟรี ๆ เขาคงหาเงินได้ไม่พอแม้ว่าเขา
จะขายบริษัททั้งหมดก็ตาม
“คุณซู? เนื่องจากคุณเปิดร้านขายอสูร ผมขอจ่ายเป็นอสูรแทนได้
ไหม?” ชายที่พยายามจะมอบแขนของเขาพูดด้วยท่าทางไม่เต็มใจ
ว่า”มันคือมังกร ยังเป็นเด็ก ผมคิดว่าคุณสามารถใช้มันได้”
“มังกรอะไร?”
“มังกรจันทราเหมันต์”
“อ้อเข้าใจแล้ว ผมคิดว่าผมจะเอามัน”
มังกรจันทราเหมันต์ ถูกจัดให้อยู่ในระดับหกใน “รายชื่อมังกร” ซึ่ง
หมายความว่ามันต่ำกว่ามังกรเพลิงนรกหลายอันดับ แต่มันค่อนข้าง
เก่งเพราะอยู่ในสิบอันดับแรก
เมื่อเห็นว่าซูผิงไม่ได้รู้สึกทึ่งแม้แต่น้อย ชายคนนั้นก็แทบจะรู้สึกเศร้า
“อะแฮ่ม ตอนนี้ผมยังไม่มี ผมจะไปแจ้งคนของผมให้ส่งมาให้คุณได้
ไหม?”
“ทำที่นี่” ซูผิงชี้ไปที่พื้น “คุณทำได้ใช่ไหม?”
ชายคนนี้ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากโทรศัพท์
อีกสองคนที่เหลือไม่มีอสูรประเภทมังกรหรือวัตถุที่ซูผิงสนใจ หนึ่ง
ในนั้นให้สมบัติล้ำค่าของเขาแก่ซูผิง ในขณะที่อีกคนยื่นข้อเสนอที่
ค่อนข้างแปลก เขาบอกว่าเขาจะให้โอกาสซูผิงเรียนในสถาบันที่ดี
ที่สุดในทวีป
ทันทีที่เขาพูดอย่างนั้น เพื่อนร่วมทางของเขาก็มองเขาอย่างสับสน
ราวกับว่าพวกเขาเห็นคนโง่ แต่แม้แต่คนงี่เง่าก็ยังเห็นว่าทั้งซูผิงและ
หญิงสาวที่อยู่ใกล้ ๆ ไม่จำเป็นต้องเรียนในสถาบันใด ๆ
สิ่งนี้ทำให้ชายคนนี้อยู่ในจุดที่แย่มาก เขาเป็นรองอาจารย์ใหญ่ของ
สถาบันดังกล่าว แต่ไม่มีอะไรจะพูด ตั๋วฟรีสำหรับสถาบันของเขา
เป็นสิ่งเดียวที่เขาคิดได้ นอกจากนี้ยังเป็นข้อเสนอที่ดีมาก นักรบ
กิตติมศักด์ิหลายคนจะขอความช่วยเหลือจากเขาเมื่อพวกเขาต้องการ
ส่งลูก ๆ ไปที่สถาบันเพื่อรับการศึกษา
อย่างไรก็ตาม ข้อเสนอดังกล่าวขัดแย้งอย่างชัดเจนในกรณีปัจจุบัน
เหมือนเขาบอกเป็นนัยว่าซูผิงเป็นคนไร้ความสามารถ
แน่นอนว่านั่นไม่ใช่สิ่งที่เขาหมายถึงเลยตอนที่ 237 สถาบันที่ดีที่สุด
“ผมด้วย ได้โปรด!”
“ผมด้วย ผมพนันได้เลยว่าผมมีบางอย่างที่คุณสามารถใช้ได้เหมือนกัน!”
พวกเขาที่เหลือรีบเสนอราวกับกลัวมีคนมาแย่ง
โอ้เสน่ห์ของพลัง … ซูผิงคิดขบขันกับปฏิกิริยาของพวกเขา นักรบที่
น่าเคารพเหล่านี้ก็เหมือนกับคนทั่วไปเมื่อพวกเขารู้ว่ากำลังจะตกที่
นั่งลำบาก
ซูผิงไม่เชื่อว่านักรบเก่ง ๆ ในโลกนี้จะ “ฉลาด” ปรับตัวเข้ากับ
สถานการณ์ต่าง ๆ ได้ แม้ว่ามันจะหมายถึงการก้มหน้าก็ตาม แต่…
คนที่มีศักด์ิศรีคงไม่ติดตามคนอย่างหยวนเทียนเฉิน
และเนื่องจากคนเหล่านั้นเต็มใจที่จะยอมแพ้ต่อการควบคุมของ
หยวนเทียนเฉิน พวกเขาก็คงทำเช่นเดียวกันในร้านนี้
ซูผิงค่อนข้างสนใจในสิ่งที่เขาเพิ่งได้ยินโดยเฉพาะชายชราที่อ้างว่า
เป็นผู้รักษา เขาบอกว่าเขาเป็นผู้รักษาระดับปรมาจารย์ที่มีชื่อเสียงซึ่ง
เป็นนักรบอสูรกิตติมศักด์ิด้วย วิชาการรักษาของเขาสามารถรักษา
บาดแผลจากพิษได้ด้วย สิ่งนี้ทำให้เขามีชื่อเสียงที่ดีในเมืองฐาน
แม้ซูผิงจะไม่ต้องการการช่วยเหลือด้านการรักษาเมื่อฝึกในสนามบ่ม
เพาะ แต่เขาก็ต้องการสิ่งนั้นในชีวิตจริง การเรียนวิชาด้วยตัวเองอาจ
ไม่เป็นประโยชน์มากนักเพราะเขาใช้เวลาส่วนใหญ่อยู่ในร้าน เขา
สงสัยว่าเขาจะขอให้ชายคนนี้สอนซูหลิงเยวี่ยแทนได้หรือเปล่า?
ในขณะนี้ เขาตัดสินใจที่จะเลือกปรมาจารย์ดาบ และผู้รักษาไว้
ชั่วขณะ เขาไม่มีเวลามากพอที่จะรับ “อาจารย์” มากเกินไปในตอนนี้
“คุณไม่ได้มาที่นี่เพียงเพื่อพูดคุยอย่างเป็นกันเองหรอกใช่ไหม?” ซูผิง
เหลือบมองคนทั้งสี่ที่เขากำลังจะส่งกลับ “ผมจะไม่ปล่อยพวกคุณไป
แบบนี้ มาแสดงสิ่งที่ผมจะได้รับจากคุณ ถ้าคุณรู้ว่าผมหมายถึงอะไร?”
คนอื่น ๆ มองไปที่โจแอนนาอย่างระมัดระวัง ซึ่งเธอตอบสนองพวก
เขาด้วยสายตาคุกคามที่ดูอันตรายเหมือนเดิม
ชายคนหนึ่งก้าวขึ้นมา “ผมขอโทษคุณซู ผมตาบอด และโง่เขลา
ผม…เกรงว่าผมจะไม่มีของล้ำค่าเลย สำหรับสิ่งที่ทำให้คุณไม่พอใจ
ผมยินดีจ่ายด้วยเลือดเนื้อของผม เกี่ยวกับเรื่องนี้ผมจะตัดแขนและจะ
ไม่เอาหน้ามาให้คุณเห็นอีก หรือทั้งสองอย่าง ถ้านั่นคือสิ่งที่จะดับ
ความโกรธของคุณได้!”
ซูผิงกลอกตา “ทำไมผมถึงต้องใช้แขนโง่ ๆ ของคุณ? ผมไม่ใช่พวก
กินคนนะ คุณไม่มีอะไรมีค่าเลยหรอ? ผมไม่คิดอย่างนั้นหรอกนะ
ในฐานะนักรบ พวกคุณทุกคนต้องมีของดีซ่อนอยู่ จะเอามันให้ผม
หรือจะให้ผมฆ่าคุณและหามันเอง”
น่าเสียดายที่เขาไม่สามารถบังคับให้พวกเขาช่วยร้านด้วยการซื้อ
สินค้าจำนวนมากได้ ระบบไม่อนุญาตให้เขาบังคับลูกค้า
กลุ่มนี้ดูโล่งใจเมื่อรู้ว่าพวกเขาสามารถหาทางออกโดยไม่ต้องสูญเสีย
ส่วนใดส่วนหนึ่งของร่างกายไป
“ผมขอทราบราคาทั่วไปได้ไหมคุณซู เพียงแค่บอกตัวเลขให้ผม
ทราบแล้วผมก็สามารถเลือกของชิ้นที่เหมาะสมได้อย่างแน่นอน”
“แน่นอน หนึ่งล้านล้านเหรียญดวงดาวเป็นยังไง?” ซูผิงพูด
“อะไรนะ?? ได้โปรดคุณก็รู้ว่ามันไม่มีเหตุผล!”
“ผมรู้” ซูผิงรู้สึกขยะแขยง “คุณเป็นคนบอกให้ผม ‘บอกตัวเลข’ เดา
ว่ากระเป๋าเงินของคุณจะไม่ใหญ่เท่าความภาคภูมิใจของคุณใช่มั้ย?
เอาล่ะเพียงบอกผมมาว่าคุณสามารถจ่ายเงินให้ผมได้มากที่สุดเท่าไหร่?”
“อืม…หมื่นล้านล่ะ?”
ซูผิงรู้สึกว่าหัวใจของเขาเต้นเร็วขึ้นด้วยความตื่นเต้น ในขณะที่
พยายามไม่แสดงออกมาให้เห็น หากเขาสามารถแปลงเงินดังกล่าว
เป็นแต้มพลังงาน เขาจะสามารถซื้อของได้มากพอที่จะเพิ่มระดับ
ตัวเองให้เป็นระดับตำนานในชั่วข้ามคืน
อย่างไรก็ตาม เขาทำไม่ได้ เงินทั้งหมดที่เขาได้รับนอกธุรกิจเป็นเพียง
เงินที่ไม่สามารถใช้ในร้านค้าระบบได้ และเขาไม่ได้ต้องการเงินมาก
ขึ้นในตอนนี้ เขาเพิ่งได้รับเงินมหาศาลจากการสำรวจอาณาจักรลับ
“มาดูกัน…ลืมเรื่องเงินไปก่อน ผมต้องการวัตถุ คุณเคยได้ยินสิ่งที่
เรียกว่าผลึกไฟไหม? มันเติบโตขึ้นภายในหัวใจของอสูรระดับเก้า
ประเภทไฟที่ทรงพลัง”
ชายชราอีกคนหนึ่งพูดว่า”ผมเคยเห็น แต่ตอนนี้ผมยังไม่มี ถ้าคุณให้
เวลาผมสักหน่อย ผมช่วยคุณหามันได้ ผมขอเวลาได้ไหม?”
ซูผิงมองอย่างสงสัย “คุณแน่ใจไหมว่าคุณพร้อมสำหรับงานนี้?”
ชายชราผงะกับคำถาม เขาหัวเราะเบา ๆ
“ผมชื่อหลินจื่อฉิง คุณซู ผมอาจไม่ใช่นักรบอสูรที่เหนือกว่าเหมือน
คนอื่น ๆ แต่ผมเป็นเจ้าของบริษัทที่มีชื่อเสียงหลายแห่ง และผมยัง
ดูแลตลาดมืดอยู่ด้วย ซึ่งคุณสามารถหาสมบัติที่หายากที่สุดได้ ผลึก
ไฟมีราคาแพง แต่ก็ไม่ได้เป็นสิ่งที่หายากเกินไป ผมสามารถบอกให้
คนของผมส่งมาให้คุณที่หน้าประตูได้ทันทีที่พบ”
ชายชราอีกคนที่มีผมสีขาวแหว่ง “คุณวางใจเขาได้นะคุณซู ผมรู้จัก
หลินจื่อฉิงมานานแล้ว” ซูผิงลูบคาง
“เอาล่ะ ก็ได้”
หลินจื่อฉิงถอนหายใจอย่างโล่งอก “ขอบคุณสำหรับความเมตตาคุณ
ซู ผมจะติดต่อคนงานของผมให้หา และผมเองจะไปหาลูกสาวและ
บอกให้เธอค้นหาทันที เธอเป็นประธานคนปัจจุบันของหลินการค้า
ซึ่งเป็นหนึ่งในสมาคมการค้าที่ใหญ่ที่สุดในโลกนี้”
ซูผิงไม่เคยได้ยินเกี่ยวกับสมาคมนี้มาก่อน แต่เขาจะรู้ว่ามันจะไม่ทำ
ให้เขาผิดหวัง
จากนั้นเขาก็หยิบกระดาษออกมาและเริ่มสังเกตบางอย่างก่อนที่จะ
ส่งให้ หลินจื่อฉิง
“คุณหลินคุณช่วยผมหาสิ่งเหล่านี้ด้วยได้ไหม ผมจะไม่ขอมันฟรี ๆ
หากคุณพบพวกมัน ผมจะแลกเปลี่ยนกับคุณโดยจ่ายสิ่งที่มีมูลค่า
เท่ากันให้” เขาหยิบกระดาษออกมา
ผลึกไฟเป็นส่วนประกอบสุดท้ายที่เขาต้องการเพื่อพัฒนากายแสง
อาทิตย์ของเขาให้อยู่ในระดับสอง หลังจากนั้นเขาจะต้องใช้วัตถุใหม่
จำนวนมากเพื่อดำเนินการต่อไป และแน่นอนว่าพวกมันส่วนใหญ่
รวบรวมได้ยาก
ด้วยการเพิ่มระดับกายแสงอาทิตย์ไปที่ระดับสาม เขาจะสามารถรอด
จากการโจมตีของราชาอสูรได้!
“แน่นอน!” หลินจื่อฉิงรับกระดาษไปด้วยรอยยิ้ม “ผมจะดำเนินการ
ให้เร็วที่สุด”
ซูผิงส่ายหัว “อย่าเข้าใจผิด ผมมีกฎของผม เนื่องจากพวกคุณเข้ามา
สร้างปัญหา ผมจึงต้องได้รับอะไรบางอย่างจากพวกคุณสำหรับความ
ไม่สะดวกที่พวกคุณก่อให้กับผม ไม่มีอะไรเป็นส่วนตัว ในกรณีของ
คุณ การมอบผลึกไฟให้กับผมก็เพียงพอแล้วที่จะลบล้างหนี้ครั้งนี้
สำหรับวัตถุอื่น ๆ เราจะซื้อขายตามเงื่อนไขที่เป็นธรรม ส่วนที่เหลือ
คุณมีอิสระที่จะจัดหาและแลกเปลี่ยนกับผมเช่นกัน ผมจะจ่ายตามนั้น”
พวกเขาเข้าหาหลินจื่อฉิงอย่างรวดเร็วและจดจำสิ่งที่เขียนไว้ในรายการ
พวกเขาทุกคนเสียใจที่ติดตามหยวนเทียนเฉินมายังสถานที่แห่งนี้
ในขณะที่อ่านรายการ หลินจื่อฉิงก็ขมวดคิ้วเล็กน้อยเพราะเขารู้ว่า
เป็นของมีค่าหลายประเภท มันเป็นการตัดสินใจที่ชาญฉลาดที่จะไม่
ทำสัญญาว่าจะมอบของให้ซูผิงฟรี ๆ เขาคงหาเงินได้ไม่พอแม้ว่าเขา
จะขายบริษัททั้งหมดก็ตาม
“คุณซู? เนื่องจากคุณเปิดร้านขายอสูร ผมขอจ่ายเป็นอสูรแทนได้
ไหม?” ชายที่พยายามจะมอบแขนของเขาพูดด้วยท่าทางไม่เต็มใจ
ว่า”มันคือมังกร ยังเป็นเด็ก ผมคิดว่าคุณสามารถใช้มันได้”
“มังกรอะไร?”
“มังกรจันทราเหมันต์”
“อ้อเข้าใจแล้ว ผมคิดว่าผมจะเอามัน”
มังกรจันทราเหมันต์ ถูกจัดให้อยู่ในระดับหกใน “รายชื่อมังกร” ซึ่ง
หมายความว่ามันต่ำกว่ามังกรเพลิงนรกหลายอันดับ แต่มันค่อนข้าง
เก่งเพราะอยู่ในสิบอันดับแรก
เมื่อเห็นว่าซูผิงไม่ได้รู้สึกทึ่งแม้แต่น้อย ชายคนนั้นก็แทบจะรู้สึกเศร้า
“อะแฮ่ม ตอนนี้ผมยังไม่มี ผมจะไปแจ้งคนของผมให้ส่งมาให้คุณได้
ไหม?”
“ทำที่นี่” ซูผิงชี้ไปที่พื้น “คุณทำได้ใช่ไหม?”
ชายคนนี้ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากโทรศัพท์
อีกสองคนที่เหลือไม่มีอสูรประเภทมังกรหรือวัตถุที่ซูผิงสนใจ หนึ่ง
ในนั้นให้สมบัติล้ำค่าของเขาแก่ซูผิง ในขณะที่อีกคนยื่นข้อเสนอที่
ค่อนข้างแปลก เขาบอกว่าเขาจะให้โอกาสซูผิงเรียนในสถาบันที่ดี
ที่สุดในทวีป
ทันทีที่เขาพูดอย่างนั้น เพื่อนร่วมทางของเขาก็มองเขาอย่างสับสน
ราวกับว่าพวกเขาเห็นคนโง่ แต่แม้แต่คนงี่เง่าก็ยังเห็นว่าทั้งซูผิงและ
หญิงสาวที่อยู่ใกล้ ๆ ไม่จำเป็นต้องเรียนในสถาบันใด ๆ
สิ่งนี้ทำให้ชายคนนี้อยู่ในจุดที่แย่มาก เขาเป็นรองอาจารย์ใหญ่ของ
สถาบันดังกล่าว แต่ไม่มีอะไรจะพูด ตั๋วฟรีสำหรับสถาบันของเขา
เป็นสิ่งเดียวที่เขาคิดได้ นอกจากนี้ยังเป็นข้อเสนอที่ดีมาก นักรบ
กิตติมศักด์ิหลายคนจะขอความช่วยเหลือจากเขาเมื่อพวกเขาต้องการ
ส่งลูก ๆ ไปที่สถาบันเพื่อรับการศึกษา
อย่างไรก็ตาม ข้อเสนอดังกล่าวขัดแย้งอย่างชัดเจนในกรณีปัจจุบัน
เหมือนเขาบอกเป็นนัยว่าซูผิงเป็นคนไร้ความสามารถ
แน่นอนว่านั่นไม่ใช่สิ่งที่เขาหมายถึงเลย