ฉินเส้าเทียนกลมกลืนกับฝูงชน เสื้อฮู้ดคลุมผมและหน้าผากเกือบทั้งหมดของเขา ทั้งๆที่วันนี้อากาศร้อน แต่เขายังสวมผ้าพันคอจนปิดปาก แถมยังใส่แว่นกันแดด จมูกตรงเป็นสิ่งเดียวที่เผยให้เห็นจากใบหน้าของเขา ดูเหมือนว่า “การปลอมตัว” ของเขาจะละเอียดถี่ถ้วนดีแล้ว
แต่ซูผิงสามารถจดจำฉินเส้าเทียนได้จากพลังงานของเขา ซูผิงมั่นใจว่าเป็นเขา
อะไร…?
ปากของซูผิงกระตุกเมื่อเขาเห็นการแต่งตัวของฉินเส้าเทียน
เขามีความคิดว่านายน้อยของตระกูลฉินเป็นคนที่เยือกเย็น แต่ในขณะนี้ซูผิงคิดว่าตัวเองมองผิด
ซูผิงไม่ได้พยายามแฉฉินเส้าเทียน ซูผิงละสายตาจากเขา และรับบริการจากลูกค้าที่ใกล้ที่สุด “คุณ มังกรของซูหลิงเยวี่ยได้รับการฝึกฝนจากร้านของคุณจริงไหมครับ?”
คนแรกในแถมเป็นลูกค้าเก่า แต่ไม่ใช่นักเรียนจากสถาบัน ครั้งแรกของเขามาเพราะโฆษณาของมู่ซวงว่าน
ชายคนนั้นมาที่นี่เพราะอยากจะสนับสนุน’ภรรยาในจินตนาการ” ของเขามู่ซวงว่าน อย่างไรก็ตามหลังจากลองใช้บริการในร้านของซูผิงครั้งแรก เขาก็ไม่สามารถหยุดกลับมาได้ เขามาซ้ำแล้วซ้ำเล่า และเขาก็กลายเป็นแฟนตัวยงคนหนึ่งของซูผิง
เมื่อมู่ซวงว่านยกเลิกสัญญากับร้านค้าของซูผิง เรื่องจริงก็คือแฟนคลับของมู่ซวงว่านส่วนใหญ่ออกจากร้าน ก่อนที่พวกเขาจะได้สัมผัสบริการด้วยซ้ำ
ก่อนที่พวกเขาจะจากไป แฟนคลับเหล่านั้นได้แพร่กระจายข่าวลือเกี่ยวกับร้าน พวกเขาคิดว่ามู่ซวงว่านผู้บริสุทธิ์ยกเลิกสัญญาเพียงเพราะร้านค้าของซูผิงเป็นร้านที่สกปรก
ถึงกระนั้นชายคนนี้ก็ไม่ละทิ้งร้านพร้อมไปเหมือนแฟนคลับคนอื่น ๆ เขาพยายามปกป้องร้านค้าของซูผิงบนอินเทอร์เน็ต และยังปกป้องซูผิงในกลุ่มแชทแฟนคลับของมู่ซวงว่าน
ผลลัพธ์ที่ได้ก็เหมือนกับสิ่งที่เขาคาดหวัง
เขาถูกแบนจากกลุ่ม
ดังนั้นเขาจึงเป็นแฟนของมู่ซวงว่านที่ไม่มีกลุ่มแฟนคลับยอมรับ จิตใจของเขายังคงเต็มไปด้วยความคิดเกี่ยวกับมู่ซวงว่าน ในขณะที่เขาอยู่ในร้านของซูผิง เขากลายเป็นลูกค้าประจำของร้าน
เขาไม่ได้เป็นลูกค้าตั้งแต่แรก แต่ก็ไม่เคยทอดทิ้ง!
“ใช่”
ซูผิงพยักหน้าตอบคำถาม
ชายคนนั้นรู้สึกตื่นเต้น เขาพูดด้วยความเร่งรีบ“ ท่านครับ มังกรตัวนั้นฝึกแบบไหน? ฝึกฝนมืออาชีพใช่ไหม? ราคาเท่าไหร่? เงินไม่ใช่ปัญหา ผมสามารถซื้อบริการนั้นได้ไหมครับ?”
รออะไร??
ซูผิงมองชายคนนั้นขึ้นและลงเล็กน้อย
ชายคนนี้ดูเหมือนจะอยู่ในวัยสี่สิบ เขามีรูปร่างท้วม สวมสร้อยคอทองคำ และฟันสีทอง รูปลักษณ์ของเขาดูไม่มีรสนิยม และดูเหมือนว่าเขา … จะเป็นนักรบอสูรระดับสี่
ซูผิงเลิกคิ้ว ด้วยอายุและระดับปัจจุบัน เขาไม่มีศักยภาพที่จะเป็นนักรบอสูรขั้นสูง เขาเป็นได้แค่นักรบอสูร “มือสมัครเล่น”
ดังที่กล่าวว่าคำว่า“ เงินไม่ใช่ปัญหา” ช่วยเพิ่มเสน่ห์ให้กับผู้ชายได้มากทีเดียว ซูผิงเปลี่ยนมุมมองของเขาที่มีต่อชายคนนี้ให้ดีขึ้นทันที
“ ถ้าคุณต้องการซื้อ แน่นอนว่าคุณทำได้ มันรวมอยู่ในกการฝึกฝนมืออาชีพด้วย”
ซูผิงสังเกตเห็นความสงสัยในดวงตาของชายคนนั้น และอธิบายต่อไป“ แต่เพื่อไปให้ถึงระดับและคุณภาพนั้น คุณจะต้องจ่ายมากกว่านี้อีกมาก มากกว่าสิบล้านด้วยซ้ำ”
“ผมเข้าใจ!”
ชายวัยกลางคนยิ้มอย่างสดใส“ เงินนั่นไม่ใช่ปัญหาสำหรับผม ผมจะเปิดเหมืองถ่านหินเพิ่มอีกสองสามแห่ง นั่นน่าจะพอ”
เหมืองถ่านหิน?
ซูผิงสูดดมและได้กลิ่นถ่านหินจากชายคนนี้ นี่คือเจ้าพ่อถ่านหินเหรอ?
ในโลกนี้การขุดถ่านหินเป็นสิ่งที่อันตราย อาจมีการถล่มในเหมือง นอกจากนี้เหมืองถ่านหินมักตั้งอยู่นอกเมืองฐาน และจะมีอสูรร้ายแวะเวียนเข้ามา “ แน่นอน เรียกอสูรของคุณออกมาและจ่ายบิลก่อน” ซูผิงกล่าว
ชายวัยกลางคนพยักหน้าและเรียกอสูรของเขาออกมาทันที อสูรต่อสู้มีสายเลือดระดับเก้า แต่เป็นอสูรตระกูลพืชซึ่งเป็นอสูรพิเศษที่เติบโตอย่างช้าๆ ปัจจุบันอสูรต่อสู้ตัวนี้เติบโตอยู่ในระดับห้าเท่านั้น
นักรบอสูรส่วนใหญ่ชอบที่จะมีอสูรที่เติบโตอย่างรวดเร็ว ในขณะเดียวกันก็มีอีกกลุ่มที่ชื่นชอบอย่างผู้ประกอบการถ่านหินคนนี้ พวกเขาไม่มีความสามารถมากมาย และการพัฒนาของตัวเองก็ช้าเช่นกัน
หากคนเหล่านั้นต้องทำสัญญากับมังกรในวัยผู้ใหญ่ ในเจ็ดหรือแปดปี ถ้าพวกเขายังคงอยู่ในระดับสี่หรือห้า ในที่สุดพวกเขาก็ต้องเปลี่ยนอสูรเป็นตัวอื่น มิฉะนั้นมังกรอาจหมดพลังทางจิตวิญญาณจากเจ้าของหรือสูญเสียการควบคุม
ซูผิงจำเจ้าของเหมืองถ่านได้ไม่ดีนัก แต่อสูรกลับสร้างความประทับใจให้กับเขา ซูผิงมองไปที่อสูรแล้วรับเงินจากของอีกฝ่าย
การฝึกฝนมืออาชีพหนึ่งรอบคือหนึ่งล้านเหรียญ ซึ่งสามารถเปลี่ยนเป็นหนึ่งหมื่นแต้มพลังงาน
“ หลิว ชู่เฟิน?” ซูผิงอ่านชื่อของเจ้าของเหมืองถ่านซึ่งฟังดูเหมือนชื่อผู้หญิง ด้วยความประหลาดใจซูผิงหันไปมองชายคนนั้นอย่างอยากรู้อยากเห็น
เมื่อรู้สึกถึงสายตา เจ้าของเหมืองก็หน้าแดง เขากระแอมในลำคอ “ พ่อแม่ของผมคิดว่าพวกเขากำลังจะมีลูกสาว พวกเขาจึงตั้งชื่อล่วงหน้า แล้วเกิดมาเป็นผม พวกเขาขี้เกียจที่จะเปลี่ยนชื่อ ดังนั้นพวกเขาจึงให้ผมใช้ชื่อนี้”
ซูผิงเม้มริมฝีปาก ขี้เกียจเปลี่ยนชื่อ…พวกเขาต้องขี้เกียจขนาดไหน?
แต่ซูผิงไม่ได้แสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับชื่อนี้ ผู้ชายไม่มีสิทธิที่จะมีชื่อตามที่เขาต้องการ ไม่มีความแตกต่างระหว่างความยากจนหรือความมีเกียรติ
“ตกลง ขอบคุณที่มา” ซูผิงพยักหน้าให้ชายคนนั้นและบอกถังยู่หรานให้เอาอสูรไปให้โจแอนนา “ ขอบคุณครับ ผมจะกลับมาในวันพรุ่งนี้”หลิวชู่เฟิน ยิ้มเผยให้เห็นฟันหน้าสีทองอร่ามสองซี่
ซูผิงยิ้มและขอให้ถังยู่หรานส่งชายคนนี้ออกไป
ซูผิงรับลูกค้ารายอื่นต่อไป
มีนักเรียนจากสถาบันฟีนิกซ์ และลูกค้าหน้าใหม่บางคนที่ปรากฏตัวขึ้นโดยได้รับความสนใจจากชื่อเสียงของร้าน
ซูผิงคุ้นเคยกับกระบวนการนี้ เขาดูแลความต้องการของลูกค้าแต่ละรายอย่างมั่นใจ และไม่เร่งรีบ
ในแถว
ฉินเส้าเทียนยังคงอยู่ในแถวเงียบๆ อย่างไรก็ตามมีความประหลาดใจในดวงตาที่ซ่อนอยู่หลังแว่นกันแดดของเขา
เขามองผู้ช่วยร้านที่รับคำสั่งเจ้านาย…เธอ? ได้ยังไง?
ฉินเส้าเทียนคิดว่ามังกรของร้านนั้นน่าตกใจพอสมควร เขาไม่ค่อยรู้ว่าเขาจะมาที่ร้าน และเป็นสักขีพยานในสิ่งที่น่าทึ่งยิ่งกว่า
ว่าที่ผู้นำตระกูลถังอยู่ที่นี่!
เธอทำงานอยู่ที่นี่
เป็นผู้ช่วยร้าน!
เธอกำลังวิ่งไปมาและดูแลลูกค้า
ฉินเส้าเทียนไม่สามารถเชื่อเรื่องนี้ได้ เขาเฝ้าถามตัวเองว่าตาของเขามีอะไรผิดปกติหรือเปล่า? นั่นคือเธอจริงๆหรอ?
ตอนแรกเขาตั้งคำถามถึงความเป็นไปได้ และคิดว่านี่เป็นเพียงผู้หญิงที่มีความคล้ายคลึงกับถังยู่หราน จากนั้นฉินเส้าเทียนก็ใช้พลังวิญญาณเพื่อตรวจสอบพลังเธอ แต่ก็พบว่าเขามองไม่เห็นอะไรเลยแม้แต่น้อย!
เขาทำได้แค่รับความรู้สึก เขาแน่ใจว่าหญิงสาวเป็นนักรบอสูร แต่เขาไม่สามารถบอกระดับของเธอได้
กล่าวคือเธออยู่ในระดับที่สูงกว่าเขา!
หน้าตา ความแข็งแกร่ง และอายุของเธอ …
ข้อสรุปเดียวที่เขามีก็คือพนักงานต้อนรับ…โอ้ ไม่ผู้หญิงคนนั้นคือทายาทตระกูลถัง!
ตระกูลถัง…นั่นเป็นตระกูลทรงอิทธิพลของหนึ่งในสี่เมืองฐานใหญ่!
ทำไมเธอถึงมาที่นี่?
ความคิดของฉินเส้าเทียนสับสนไปหมด
จากนั้นเขาสังเกตหญิงสาวตระกูลถัง ในขณะที่ยุ่งอยู่กับลูกค้า เธอก็มองเขาโดยเจตนา
นั่นเป็นภาพที่แปลกประหลาด
แปลกมากที่เขาไม่เข้าใจ
เธอ…เตือนเขาหรือเปล่า?
เตือนเขาไม่ให้พูดอะไร?
ฉินเส้าเทียนคิดว่าเขาคิดบางอย่างออกแล้ว
เขาละสายตาจากเธอ แสร้งทำเป็นว่าเขาไม่เห็นอะไรเลย เขาอยากจะออกไปทันที แต่ดูเหมือนจะกะทันหันเกินไป
นอกจากนี้การจากไปอย่างกะทันหันจะนำไปสู่ความเข้าใจผิดมากขึ้น
ฉินเส้าเทียนยืนเข้าแถวและละสายตาจากผู้หญิงจากตระกูลถัง เขาเลื่อนจุดสนใจกลับมาที่ร้าน เขาเคยได้ยินมาว่ามีนักรบอสูรกิตติมศักดิ์อยู่ที่นี่ สำหรับคนทั่วไปแล้วนักรบอสูรกิตติมศักดิ์ไม่ใช่สิ่งที่พวกเขาจะได้เห็นในทุกวัน แต่สำหรับเขานักรบอสูรกิตติมศักดิ์เป็นเรื่องธรรมดาในชีวิตของเขา
เขายืนอยู่ที่นี่ หัวของเขาไม่ขยับ แต่สายตาของเขามองไปข้างๆตลอด
ด้วยความประหลาดใจ เขาไม่สามารถมองเห็นห้องที่ปิดสนิทในร้านได้!
ดูเหมือนจะมีม่านพลังปิดกั้นวิธีการตรวจสอบใด ๆ ได้
ราวกับว่ามีบางสิ่งที่น่ากลัวซ่อนอยู่ในห้อง
เขาจริงจังขึ้น เขาละสายตาเผื่อจะไม่ทำให้ใครผิดสังเกตุ ท้ายที่สุดเขาไม่ได้มาที่นี่เพื่อสร้างปัญหา
มีลูกค้าเข้ามามากขึ้นเรื่อย ๆ ซูผิงจดชื่อมากมาย เมื่อเขาเงยหน้าขึ้นมองอีกครั้งร่างที่สะดุดตาที่เสื้อฮู้ดและแว่นกันแดด
คนอื่น ๆ ที่ยืนอยู่ข้างหลังเขาก็อยากรู้อยากเห็น และกำลังพูดถึงบุคคลนั้นเช่นกัน
ซูผิงพูดไม่ออกชั่วขณะ เขาเข้าใจว่าฉินเส้าเทียนไม่ต้องการที่จะถูกสังเกต แต่นั่นไม่ใช่การปลอมตัวที่เหมาะสม มันทำให้เขาดูเหมือนดาราปลอมตัวมามากขึ้น
“ สวัสดี” ซูผิงกล่าว
ฉินเส้าเทียนมองไปที่ชายหนุ่มคนนี้ซึ่งดูเหมือนจะเด็กกว่าเขา ฉินเส้าเทียนอ่านข้อมูลก่อนที่เขาจะมา ว่ากันว่าชายหนุ่มเป็นนักรบอสูรที่ทรงพลัง
ฉินเส้าเทียนมองชายหนุ่มขึ้นลง สังเกตว่าเขาซ่อนพลังของเขาเช่นกัน แม้จะมีทักษะพิเศษจากตระกูล ฉินเส้าเทียนก็ไม่สามารถบอกระดับของเจ้าของร้านได้เช่นกัน
คนนี้…
ฉินเส้าเทียนขมวดคิ้ว ร้านนี้คาดเดาอะไรไม่ได้เลยแหะ