การเปลี่ยนแปลงอย่างกะทันหันทำให้อสูรภูเขาไฟประหลาดใจอย่างเห็นได้ชัด อสูรร้ายเริ่มเบื่อเนื่องจากเจ้าตัวน้อยทั้งสองใช้ทักษะเดิมๆเท่านั้น มันเป็นเหตุการณ์ที่น่าประหลาดใจ
ปัง!
อีกครั้งอสูรร้ายโบกมือ แขนหนาซึ่งล้อมรอบไปด้วยเปลวไฟรุนแรง และหมาป่าขนาดใหญ่ที่ก่อตัวขึ้นจากเพลิงนรกมืด
หมาป่าเพลิงนรกมืดร้องโหยหวน กระโดดไปอีกด้านหนึ่งของอสูรร้าย หมาป่าอ้าปากและกัดอสูรร้าย
เขี้ยวที่ทำจากเปลวไฟนั้นแหลมคม และดุร้าย พวกมันเผาไหม้ร่างกายของอสูรร้ายขนาดใหญ่
อสูรร้ายคร่ำครวญ มันรู้สึกเจ็บปวด ทันใดนั้นอสูรร้ายก็พ่นเปลวไฟสีเลือดออกมาอย่างรุนแรง ซึ่งจากนั้นก็ใช้มือจับคอของหมาป่าและบีบ
หมาป่าถูกฉีกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยซึ่งดูเหมือนจะทำให้สุนัขมังกรดำบาดเจ็บไปด้วย มันส่งเสียงร้องอย่างน่าเวทนา เลือดเริ่มไหลซึมออกมาจากใบหน้าของสุนัขมังกรดำ ทำให้ดูน่ากลัวและน่าเศร้า
โฮ้กกก !!
สุนัขมังกรดำบ้าคลั่งยิ่งขึ้น เปลวไฟรวมตัวกันอีกครั้ง และหมาป่าอีกตัวก็พุ่งออกมา!
มังกรเพลิงนรกปลดปล่อยเพลิงมังกรคำรามออกมา ในขณะเดียวกันแสงก็ยิงออกจากหน้าอกของอสูรภูเขาไฟ รังสีแสงทะลุผ่านมังกรเพลิงนรกและสุนัขมังกรดำแทบจะทันที อีกครั้งอสูรทั้งสองเสียชีวิต! “ คืนชีพ!”
ซูผิงจดจ่อกับสถานการณ์อย่างเต็มที่ เขาให้อสูรของเขาคืนชีพโดยไม่รอช้า มีประกายแห่งความตื่นเต้นในดวงตาของเขา การเปลี่ยนแปลงในทักษะของสุนัขมังกรดำส่งสัญญาณอย่างชัดเจนถึงการเลื่อนขั้นในทักษะดั้งเดิม สิ่งที่แปลกคือหมาป่าที่สร้างจาก เพลิงนรกมืดสามารถเคลื่อนที่ได้เหมือนมันโดนบางอย่างควบคุม
โดยทั่วไป การโจมตีด้วยพลังงานส่วนใหญ่จะกำหนดเป้าหมายเฉพาะจุด มีเพียงทักษะพลังงานหายากบางอย่างเท่านั้นที่มีความสามารถในการติดตามและปรับเปลี่ยน อย่างไรก็ตาม ทักษะของสุนัขมังกรดำนั้นซับซ้อนกว่าคุณสมบัติธรรมดาแบบนั้นหมาป่ารู้วิธีหลบการโจมตี!
มันดูเหมือนจะมีสติปัญญา
ซูผิงไม่เข้าใจกลไกพื้นฐาน สุนัขมังกรดำน่าจะเป็นคนเดียวที่รู้เรื่องนี้
การทำซ้ำได้ผล!
ด้วยการปลดปล่อยทักษะเดิมเป็นพันครั้งหมื่นครั้ง อสูรจะเข้าใจทักษะนั้นได้ดีขึ้น!
ซูผิงรู้สึกดีอกดีใจหลังจากได้รับแรงบันดาลใจเช่นนี้ เขาพบวิธีที่จะเรียนรู้การเสริมแกร่งซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของภารกิจผู้ฝึกสอนที่ระบบมอบหมายให้เขา นอกเหนือจากทักษะการโจมตีของมังกรเพลิงนรกและสุนัขมังกรดำแล้ว ซูผิงยังสามารถเสริมสร้างทักษะการป้องกันของพวกมันได้อีกด้วย!
สองชั่วโมงต่อมา
โฮ้กกก!
ทันใดนั้นอสูรร้ายก็ส่งเสียงร้อง ตบสุนัขมังกรดำและมังกรเพลิงนรกจนตาย จากนั้นมันก็กลายเป็นลูกบอลเพลิงที่กลิ้งออกไปอย่างรวดเร็ว ทุบหินที่อยู่รอบ ๆ ทั้งหมด ไม่นานอสูรร้ายตัวนั้นก็หายไป ซูผิงยืนอยู่ที่นั่นด้วยความประหลาดใจ อะไร…?
อสูรร้ายเพิ่งหนีไปหรอ?!
อสูรร้ายระดับตำนานหนี?!
คงไม่มีใครเชื่อเรื่องนี้
ซูผิงรู้สึกพูดไม่ออก แต่เขาเข้าใจว่าอสูรร้ายคงเบื่อการคืนชีพซ้ำๆ
มันไม่สามารถฆ่าอสูรทั้งสองตัวได้ แต่มันหนีไปได้
ซูผิงรู้สึกผิดหวัง เขาหวังว่าสุนัขมังกรดำและมังกรเพลิงนรกจะพัฒนาต่อไปได้จนกว่าอสูรร้ายจะตาย
สมกับที่เป็นอสูรระดับตำนาน สองชั่วโมงที่ผ่านมาสุนัขมังกรดำกับมังกรเพลิงนรกมีความก้าวหน้าอย่างรวดเร็ว แต่พวกมันก็ยังไม่รอดจากอสูรร้ายตัวนั้น
“ไปกันเถอะ คราวนี้แกควรเข้าร่วมกับพวกมัน” ซูผิงบอกให้อสรพิษม่วงไปที่ที่สุนัขมังกรดำอยู่ เมื่อคิดหาวิธีแก้ปัญหาได้แล้ว ซูผิงก็พอใจ สิ่งที่เขาต้องทำต่อไปคือบังคับให้อสูรของเขาฝึกฝนต่อไป ทั้งสุนัขมังกรดำและมังกรเพลิงนรกต่างรำคาญซูผิงพวกมันบอบช้ำอย่างหนักหลังจากสองชั่วโมงที่ผ่านมา จริงอยู่พวกมันจะเต็มไปด้วยพลังหลังคืนชีพแต่ละครั้ง อย่างไรก็ตามความเหนื่อยล้าในจิตใจของพวกมันเนื่องจากการต่อสู้ทั้งหมดไม่ได้หายไป พวกมันแค่อยากพักผ่อนบ้าง ซูผิงบอกได้ว่าพวกมันเหนื่อยล้าเพราะสัญญาได้ถ่ายทอดอารมณ์ของพวกมันมายังเขาโดยตรง
ถึงกระนั้นยิ่งพวกมันเหนื่อยมากเท่าไหร่ พวกมันก็มีโอกาสพบแรงบันดาลใจมากขึ้นเท่านั้น
ไม่มีเส้นทางสู่ความแข็งแกร่งใดเป็นเรื่องง่าย
ซูผิงรู้ว่ามังกรเพลิงนรกและสุนัขมังกรดำยังคงมีเรี่ยวแรงเหลืออยู่ เขาสามารถกดดันพวกมันได้
ซูผิงออกคำสั่งให้มังกรเพลิงนรกและสุนัขมังกรดำลุยต่อ แต่พวกมันจะสะอื้นเป็นครั้งคราวเมื่อพวกมันเดินไปตามทาง
วันเวลาผ่านพ้นไป
ซูผิงร่วมกับสุนัขมังกรดำและมังกรเพลิงนรกเดินออกมา เทพทั้งสองที่เฝ้าอยู่ข้างนอกสามารถสัมผัสได้ถึงการเปลี่ยนแปลงที่น่าทึ่ง ทั้งในตัวซูผิงและอสูรของเขาหลังจากผ่านไปเพียงสามวัน
โดยเฉพาะอย่างยิ่งอสูรของซูผิงที่เปลี่ยนไปมากสุด
อสูรแต่ละตัวของเขาเต็มไปด้วยพลังงานและดุร้ายขึ้น ราวกับว่าพวกมันได้รับการฝึกฝนในนรกมา มันยากที่จะจินตนาการว่าพวกมันกลายเป็นแบบนี้ได้อย่างไรหลังจากผ่านไปแค่สามวัน
ทั้งสองคนนิ่งงัน
ซูผิงยืนอยู่ที่หัวอสรพิษม่วง กล่าวกับทั้งสองด้วยรอยยิ้มว่า“ ขอบคุณที่รอ กลับกันเถอะ” ทั้งสองรีบเหลือบมองอสูรที่มีสายเลือดต่ำมาก โดยปกติแล้วพวกเขาจะไม่มองอสูรประเภทนี้เป็นครั้งที่สอง อย่างไรก็ตาม กลิ่นฉุนของเลือดได้ดึงดูดความสนใจของพวกเขาในครั้งนี้
ไม่นานพวกเขาก็กลับมามีสติ คนที่มีผมสีทองตอบด้วยรอยยิ้ม“ น้องชายซูฝึกเสร็จแล้วงั้นเหรอ? ฉันเชื่อว่านี่คงเป็นการเดินทางที่คุ้มค่ามากแน่”
“ มันก็ดี…” ซูผิงกล่าว
เขาโบกมือเรียกอสูรกลับ
มันกรเพลิงนรก สุนัขมังกรดำและ อสรพิษม่วงกลับเข้าไปข้างใน
กลิ่นเลือดและเจตนาฆ่าในบริเวณนั้นอ่อนลงทันที ซูผิงโบกมืออีกครั้ง
เทพทั้งสองห่อหุ้มซูผิงด้วยโล่พลังงาน ทันใดนั้นพวกเขาก็หายไป นั่นเป็นทักษะที่สิ่งมีชีวิตระดับตำนานเท่านั้นถึงสามารถใช้ได้ ซูผิงกลับมาที่เมือง ไปโผล่ที่บ้านพักของโจแอนนา ในช่วงสามวันที่ผ่านมา ซูผิงไม่พบเห็นอสูรร้ายที่น่ากลัวสุดตามข่าวลือแต่เขาได้พบกับอสูรร้ายระดับตำนานหรือสูงกว่า
โชคดีสำหรับเขา อสูรร้ายที่ทรงพลังสุดที่เขาพบไม่ได้โจมตีเขา นั่นช่วยประหยัดแต้มพลังงานที่เขาจะต้องใช้ในการคืนชีพ
“ฉันกลับมาแล้ว”
คนที่ยืนอยู่ข้างๆโจแอนนาคือเด็กผู้หญิงที่ดูเหมือนจะเป็นเลขา โจแอนนาออกมาจากห้องของเธอ มองไปที่ซูผิง เธอสังเกตเห็นแสงที่ผิดปกติรอบตัวเขาทันที
“กลับกันเถอะ ตอนนี้อสูรของลูกค้าเป็นยังไงบ้าง?”
“ เรียบร้อยแล้ว”
“ดี เธอไม่เคยทำให้ฉันผิดหวัง”
โจแอนนาไม่ได้ตอบกลับความคิดเห็นนั้น
ซูผิงรอขณะที่โจแอนนานำอสูรของลูกค้ากลับมา จากนั้นพวกเขาก็กลับไปที่ร้าน
ข้างนอกไม่มีแสงไฟ มันเป็นเวลากลางคืนแล้ว
ซูผิงทำการคำนวณเกี่ยวกับเวลา เขาไปสนามบ่มเพาะในตอนบ่าย อยู่ที่นั่นเป็นเวลาสามวัน อันที่จริงมันน่าจะเพิ่งมืดได้ไม่นาน
เขาควรจะอยู่ในสนามบ่มเพาะอีกสองสามวัน สิบชั่วโมงในโลกแห่งความเป็นจริงจะเท่ากับ 10 วันในสนามบ่มเพาะ
หึ ฉันคิดว่าฉันแก่เร็วขึ้นนิดหน่อย ตอนนี้ฉันใช้เวลาอยู่ในสนามบ่มเพาะเยอะมากจริงๆ
ซูผิงเปิดไฟ มองเข้าไปในกระจก ในสายตาของเขาเป็นใบหน้าที่สมบูรณ์แบบ มีร่องรอยของความเหนื่อยล้าท่ามกลางใบหน้าอันไร้ที่ติของเขา แววตาที่ดูเศร้าหมองกับผมที่ยาวขึ้นของเขาก็ดูเซ็กซี่ เขาหล่อกว่านี้ไม่ได้แล้ว
เขาอุทานกับตัวเอง
ซูผิงชื่นชมหน้าตาของเขาจากมุมต่างๆ และทุกอย่างก็สมบูรณ์แบบ
จากนั้น เขาก็คิดถึงประเด็นที่เขาสงสัย ในโลกจริง เวลาผ่านไปแค่ช่วงบ่าย แต่ทว่า ร่างกายเขาผ่านวันคืนหลายวันในสนามบ่มเพาะมา ซูผิงเชื่อว่าด้วยอัตรานี้ เมื่อบัตรประจำตัวแสดงว่าเขาอายุ 19 ร่างกายของเขาคงเติบโตเป็นคนวัย 20 แล้ว
บางทีเมื่อเขาอายุ 20 ร่างกายของเขาคงจะอยู่ในวัย 30 และเมื่อเขาอายุราว ๆ 30 ปี ร่างกายของเขาจะมีอายุราว ๆ 40หรือ50ปี….
พระเจ้า!
น่ากลัวแหะ !!
ซูผิงกลัวเมื่อนึกถึง
โดยปกติแล้วคนเราจะผมร่วงเมื่อต้องทำงานหนัก แต่ฉันกลับเสียความเป็นหนุ่มสาวแทน ฉันจะปล่อยให้เป็นแบบนี้ต่อไปไม่ได้ ฉันยอมรับว่าแม้ฉันจะยังคงหล่อต่อให้อายุเยอะ แต่สาว ๆ ทุกคนต่างชอบคนที่เด็กกว่า!
ซูผิงเดินไปมาในร้านด้วยความกังวล ทันใดนั้นเขาก็จำคลังของนักสำรวจได้ สมุนไพรที่ขายที่นั่นมีสิ่งที่เรียกว่า ผลแห่งความเยาว์วัย
มันขายที่ราคาหนึ่งล้านแต้มสะสม
ในส่วนของเหรียญดวงดาวนั้น ราคาจะเกินสิบล้าน!
ซื้อ!
ซูผิงเข้าสู่เว็บไซต์และพบผลไม้นั่น คำอธิบายดังกล่าวทำให้อารมณ์ของเขาดีขึ้นอย่างรวดเร็ว ผลไม้สามารถคงรูปลักษณ์ที่อ่อนเยาว์ไว้ได้จริง
เขาจ่ายเงินและสิ่งที่เขาต้องทำคือรอให้ผลไม้มาถึง
“ เสร็จแล้ว!”
ซุผิงปิดเว็บไซต์ด้วยความสุข ผู้ชายควรใจกว้างพอที่จะลงทุนกับหน้าตาของตัวเอง
“ ดิ๊ง!”
“ เจ้าของอสูรมี “ทักษะการเสริมแกร่ง”
“ ความก้าวหน้าของภารกิจ (ผู้ฝึกสอนระดับพื้นฐาน) 10% เจ้าของสามารถรับรางวัลแรกได้ และจะดำเนินการภายในสามนาทีถัดไป”
คำอุทานอย่างกะทันหันของระบบทำให้ซูผิงตกใจ
ดวงตาของซูผิงเป็นประกายหลังจากระบบรายงานเสร็จสิ้น เขาไม่เคยรู้มาก่อนว่าเขาจะมีโอกาสได้จับรางวัลในตอนนี้ เขามีความคิดว่าจะต้องทำภารกิจทั้งหมดให้เสร็จก่อน
ในขณะเดียวกันนั่นก็เป็นสัญญาณอีกอย่างหนึ่งว่าแม้ภารกิจจะยาก แต่มันก็แค่”ผู้ฝึกสอนระดับพื้นฐาน”
สำหรับระบบ ซูผิงยังคงเป็นมือใหม่
วงล้อที่คุ้นเคยปรากฏขึ้นต่อหน้าซูผิง
“ เริ่ม!”
ซูผิงก็เริ่มโดยไม่กังวลใจอีกต่อไป
เขารอสักครู่ก่อนที่เขาจะตะโกนว่า “หยุด” วงล้อค่อยๆหยุดลง และชี้ไปที่หนังสือเล่มหนึ่ง
กฏสายฟ้าเบื้องต้น
ซูผิงมองดูหนังสือด้วยความสับสน กฎสายฟ้า?
หมายความว่ายังไง?
“ กรุณารับรางวัล” ระบบแจ้งเตือน
“ตกลง”
“ ดำเนินการติดตั้งทันที ใช่หรือไม่”
“ใช่”
หนังสือเล่มนี้เปลี่ยนเป็นกลุ่มพลังงานที่บินไปยังหน้าผากของเขา เช่นเดียวกับตอนที่เขาดูดซับหนังสือทักษะอื่น ๆ ในอดีต
เขาคาดว่าจะมีข้อมูลมากมาย แต่เขาก็ยังคงตะลึงอยู่ดี
ข้อมูลจำนวนมหาศาล!
สิ่งแรกที่เข้ามาในหัวของเขาคือเสียงฟ้าร้อง ซึ่งดังกว่าทุกเสียงที่เขาเคยได้ยินมา ในขณะนั้นเขารู้สึกว่าในโลกมีเพียงเสียงเดียว ฟ้าผ่า!
หลังจากนั้นมันก็มีกลิ่นอายโบราณและซับซ้อน
เมื่อข้อมูลเริ่มเพิ่มขึ้น ซูผิงก็เห็นร่างที่ล้อมรอบด้วยสายฟ้ากำลังพึมพำอะไรบางอย่างเป็นภาษาโบราณ
เขาได้ยินเสียง แต่เขาฟังไม่รู้เรื่อง ในเวลาเดียวกัน เขากลับเข้าใจความหมายบางอย่าง