ตอนที่ 1823-2
KO!
เฟิร์สบลัด!
แปลกมาก! แบล็กพีช Z ที่อยู่ในจอกลับไม่ตาย แล้วทำไมถึงมีเสียง
เอฟเฟกต์ดังขึ้นมาล่ะ ผู้คนต่างสงสัยระคนงุนงง ไม่เข้าใจว่าเกิด
อะไรขึ้น แต่ไม่นานก็ได้รับคำตอบว่า เฟิร์สบลัดนั้นได้มาจากการ
ตายของตัวสนับสนุนของทีมธีโอที่เอาแต่ล่ามีนเนี่ยมซึ่งอยู่อีกด้าน
หนึ่ง
พระเจ้า! ไม่เพียงผู้ชมที่รู้สึกว่าเหลือเชื่อ กระทั่งหัวหน้าทีมธีโอยัง
ช็อกไปด้วย! “เป็นอย่างนั้นไปได้ยังไง?” ห้วงเวลาดังกล่าว สนามแข่ง
เต็มไปด้วยความอลหม่าน ส่วนป๋อจิ่วที่นั่งหน้าคอมพิวเตอร์ ก็แค่ลาก
มือขวาเดินตำแหน่งอย่างเด็ดดวง กลับสู่ใต้ป้อมในสภาพเลือดเกือบ
หมด และได้ดื่มถุงเลือดอย่างทันเวลา ก่อนจะล่าเงินมาได้ระลอกหนึ่ง
ทว่านี่ยังไม่สำคัญ จุดใหญ่ใจความอยู่ที่ ทุกคนต่างได้ยินคำพูดที่หลุด
ออกจากเรียวปากบางว่า “โอเค ถอยได้”
วินาทีถัดมา จลาจลเกิดขึ้นบนหน้าจอ
“อุว้าว นี่มันอะไรกันเนี่ย?”
“ขอคำอธิบาย!”
“ฉันไม่อยากเชื่อหูของตัวเองเลย เมื่อกี้พี่แบล็กของฉันออกคำสั่งใช่
ไหม?”
ไม่เพียงแต่เพื่อน ๆ โลกออนไลน์ที่สงสัย กระทั่งท่านผู้ชมในสนาม
สดก็ยังงงไปด้วย รอจนภาพย้อนหลังถูกปล่อยออกมา ทุกคนถึงได้รู้
ว่า แบล็กพีช Z ไม่ได้โดนแย่งมอนสเตอร์ไป แต่ก่อนหน้านั้นเธอยัง
รู้ถึงแผนการของฝ่ายตรงข้าม จึงส่งสัญญาณให้ทุกคนโจมตีทีมธีโอ
ดังนั้นเมื่อฝ่ายตรงข้ามมาแย่งมอนสเตอร์ไป เธอจงใจไม่โต้ตอบ เผื่อ
ล่อทีมธีโอตกหลุมพราง คิดว่าเธอถูกควบคุมไว้ได้จริง ๆ ด้วยเหตุนี้
พวกเขาจึงมุ่งแต่จะฆ่าเธอ รวมถึงป้องกันไม่ให้ใครมาช่วยเธอ
แต่กลับคิดไม่ถึงว่า คนของฝ่ายทีมไดมอนด์ได้ซุ่มอยู่ที่พุ่มไม้ ลอบ
โจมตีตัวสนับสนุนของทีมธีโอแล้ว!
“สุดยอด มุขล่อเสือออกจากถ้ำนี่เยี่ยมเป็นบ้า!”
“ไม่ได้แค่คว้าเฟิร์สบลัดไว้ได้ โซนป่ าด้านขวาของทีมธีโอยังเกลี้ยง
ด้วย”
“เทพ Z ของฉันจะบอกคู่แข่งว่า นายกล้าแย่งบลูจากฉันไป ฉันก็จะ
ให้เพื่อนฆ่าเอาเฟิร์สบลัดของนายมา เล่นให้โซนป่ าของนายเกลี้ยง
เลยล่ะ การสู้ในครั้งนี้เจ๋งสุด ๆ !”
เหนือความคาดหมายเอามาก ทุกคนต่างคาดไม่ถึงกับผลที่ว่า แต่เมื่อ
คิดให้ดีก็จะรู้ว่า การล่อเสือออกจากถ้ำ ใช่ว่าใคร ๆ จะทำได้
อันดับแรก เราต้องรู้ถึงความต้องการของฝ่ายตรงข้ามก่อน แล้วทำ
การประเมินที่แม่นยำในระดับหนึ่ง
ต่อมา เราต้องเดินตำแหน่งอย่างแม่นยำเพื่อรับประกันว่าตัวเอง
สามารถดึงเวลาให้เพื่อนร่วมทีมได้อย่างเพียงพอ โดยที่ตัวเองไม่ตาย
เทคนิคการเล่นที่สูงส่งแบบนี้ น้อยคนจะทำได้
“เท่มาก”
เท่จริง ๆ ด้วยล่ะ พวกคนที่เย้ยหยันมาตั้งแต่ต้น ต่างหุบปากทันควัน
เมื่อเห็นฉากดังกล่าว! พวกเขาเข้าใจแล้วในจุดนี้ ไม่ใช่แฟนคลับ
แบล็กพีชหรอกที่โดนตบหน้า แต่เป็นพวกเขาที่ดูผิวเผินต่างหาก
“เหมือนจะเป็นครั้งแรกที่แบล็กพีช Z เล่นด้วยวิธีนี้” ผู้บรรยายสม
กับที่เป็นผู้เชี่ยวชาญ “ดูใหม่ แล้วก็เก่งมากด้วย”
ผู้บรรยายพูดพลางยิ้ม “จริง ๆ ด้วย ไม่ทราบว่าคุณสังเกตเห็นไหมว่า
เขาทำหน้าที่นำทีมได้อย่างสมตำแหน่งจริง ๆ เหมือนจะเล่นแบบ
คำนึงตัวเองคนเดียว อันที่จริง เขาคำนึงถึงสถานการณ์ของทั้งเกม
เขาในตอนนี้เป็นทั้งนักฆ่า แล้วก็ตัว CC ไม่รู้ว่าทำไมผมถึงเห็นเงา
ของฉินมั่วจากตัวเขา สำหรับสองคนนี้ บอกตามตรงนะ ถ้าผมยังเล่น
เกมอยู่ล่ะก็ พวกเขาจะเป็นคู่แข่งที่ผมไม่อยากเจอด้วยมากที่สุด
เพราะเก่งมากทั้งการต่อสู้คนเดียวหรือสนับสนุนทั้งทีม ก่อนหน้านี้
ความสามารถอย่างหลังของแบล็กพีช Z ยังเห็นไม่ค่อยชัด เดาว่า
ทีมธีโอเองคิดไม่ถึงเหมือนกันว่าคู่แข่งจะเล่นวิธีใช้ตัวเองเป็นเหยื่อ
ล่อ ให้เพื่อนในทีมมาคว้าเฟิร์สบลัดไป มันต่างจากเมื่อก่อนที่เขาเล่น
คนเดียวแล้วกวาดเอาโซนป่ าของคู่แข่งจนเกลี้ยงจริง ๆ”
ตอนที่ 1823-3
ไม่เพียงแต่ต่างจากเมื่อก่อน ทว่าเป็นการเล่นงานทีมธีโอเสียอยู่หมัด
ทว่าหากอาศัยแค่ตรงนี้ จะเอาชนะเกมได้งั้นรึ เพราะความสามารถ
ของทีมธีโอก็เป็นที่ประจักษ์ แต่ต้องบอกว่าเพราะความผิดพลาด
ด้านแผนการเล่น ทำให้พวกเขาเจ็บมาก
พวกเขาจึงอยู่ในโซนป่าของทีมไดมอนด์ต่อไม่ได้ ป้อมที่เลนล่างถูก
ทำลายไปอันหนึ่ง พวกเขาต้องกลับให้เร็วที่สุด อีกอย่างไม่ว่าเซวีย
เหยาเย่าที่อยู่เลนกลางหรืออวิ๋นหู่ที่มากประสบการณ์ก็รวมตัวกัน
แล้ว ดังนั้นพวกเขาต้องรีบสลายตัว!
แต่ในเวลานี้ เดิมร่างที่ควรอยู่ใต้ป้อม กลับเหาะมาโจมตีนักเวทย์ที่
กำลังจะหนีของพวกเขา!
KO!
งง! ปฏิกิริยาจากทุกคนคือ งง! พวกเขาไม่คิดเลยว่าแบล็กพีชที่เหลือ
เลือดแค่ครึ่งหลอดจะพุ่งออกมา!
หาที่ตายชัด ๆ ? ต่อให้เธอฆ่าคู่แข่งได้แล้ว แต่ย่อมหนีไม่รอดอยู่ดี
ปฏิกิริยาของทีมธีโอเร็วมาก เพิ่งจะระเบิดพลังต่ออีกฝ่าย แต่กลับ
เห็นร่างนั่นห้อยขวดเหล้าไว้ จากนั้นแสงดาบก็สว่าง กลับมาอยู่ใต้
ป้อมในที่สุด!
“ใช้สกิลหลักเคลื่อนตำแหน่ง”
“สุดยอด เทคนิคการเล่นระลอกนี้ เจ๋งเป็นบ้าเลย”
“นั่นแหละที่เรียกว่าเฟิร์สบลัดของแท้! พี่แบล็กของฉันกำลังเลียนแบบ
เทพฉินใช่ไหม? ฆ่าเสร็จก็กลับป้อมทันที”
สถานการณ์ในสนามสดเริ่มจะคุมไม่อยู่ เพราะพวกเขาไม่เคยเห็น
จริง ๆ ว่าในสนามแข่งระดับเอเชีย ทางจีนจะเล่นมันส์หยดถึงเพียงนี้!
ครั้งนี้ กระทั่งพวกแอนตี้แฟนยังเงียบไปด้วย เพราะไม่มีปัญญาจะว่า
ร้าย ด้วยฝีมืออีกฝ่ายเลิศเหนือมนุษย์จริง ๆ !
บรรยากาศของทีมธีโอเริ่มเปลี่ยนไป พวกเขาคิดว่าแค่มีข้อมูลในมือ
ก็สามารถเอาชนะทีมไดมอนด์ได้แล้ว ต่อให้เป็นแบล็กพีช Z ก็เถอะ
ทว่าเวลานี้พวกเขารู้แล้วว่า ข้อมูลเหล่านั้นก็เป็นเพียงแค่ข้อมูล เพราะ
เวลาที่แข่งกับทีมนี้จริง ๆ เราจะรู้ว่าพวกเขาเติบโตเร็วมากแค่ไหน!
บวกกับตัวแบล็กพีช Z ที่เราไม่มีวันรู้เลยว่านักฆ่าอย่างเธอจะโจมตี
กะทันหันในเวลาใด แล้วใช้วิธีไหน
วินาทีที่แล้ว ในระหว่างที่เราคิดว่าเธอโต้ตอบช้ามาก กลับเพิ่งจะ
เข้าใจว่าเธอแค่ล่อเหยื่อ ไม่ได้เดินตำแหน่งมั่ว ๆ
วินาทีถัดมา เธอกล้าโจมตีทั้ง ๆ ที่เหลือเลือดเพียงครึ่งหลอด โดย
ใช้สกิลฟื้นตัว ล่ามาได้หนึ่งชีวิต
ทีมธีโอเริ่มรู้สึกกดดันอย่างแท้จริง หัวหน้าทีมคิดจะเปลี่ยนสไตล์
การเล่น จึงหันไปออกคำสั่งกับลูกทีม พวกเขาเปลี่ยนวิธีการเล่น
อย่างเห็นได้ชัด โดยเล่นแบบเน้นความชัวร์ อันดับแรกให้รักษา
ทรัพยากรในโซนป่าตัวเองก่อน ไม่ปล่อยให้แบล็กพีชมาแย่งเอาไป
จากนั้นค่อยล่าชีวิตคู่แข่งที่เลนกลาง ดึงคะแนนจาก 2:0 ให้เป็น 2:1
ผู้คนเริ่มดื่มด่ำกับเกมการเล่น ทั้งสองฝ่ายสูสีกันมาก นี่คือความคิด
ของผู้ชม
“มาถึงตอนนี้ก็ต้องดูกันแล้วล่ะว่า สกิลใครจะสูงกว่า” ยูกิชินเอามือ
ไพล่หลัง ผิวปากอย่างร้ายกาจ จากนั้นเสียงก็หนักอึ้ง “แต่ฉันล่ะสงสัย
ว่าการแข่งแบบนี้ ทำไมฉินมั่วถึงไม่มา ต่อให้เสียความทรงจำไปแล้ว
ก็เถอะ แต่เจ้านั่นไม่น่าถึงกับไม่ปรากฏตัวออกมาเลยนี่นา”
โฮชิโนะเอียงศีรษะ “นายคิดจะพูดอะไร?”
“ไม่มีอะไร แค่รู้สึกว่าถึงทีมไดมอนด์จะไม่เลว แต่วันพรุ่งนี้คนที่ชนะ
ต้องเป็นพวกเรา เพราะถ้าเล่นกันได้แค่เลเวลนี้ การแข่งประเภททีม
เห็นจะไม่ไหว จริงไหม?” ยูกิชินหัวเราะอีก ทั้งยังเดินซุกมือในกระเป๋ า
เดินออกไป เหมือนจะเดาผลการแข่งออก จึงไม่จำเป็นต้องดูต่อ
ตอนที่ 1824-1
หัวหน้าเดินไปแล้ว คนอื่น ๆ ในทีมอาทิตย์อุทัยย่อมเดินตาม วาตา
นาเบะมองดูแผ่นหลังยูกิชินแล้วหันมาดูทางนี้ “รองหัวหน้า…”
“พวกนายไปกันก่อน ฉันขอดูต่อ” เรียวปากบางของโฮชิโนะแยกยิ้ม
ยิ้มที่ทำให้คนยากจะปฏิเสธ
วาตานาเบะรู้สึกว่า รองหัวหน้าตัวเองสนใจแบล็กพีช Z มากเกินไป
แล้ว! มันมากเกินไปจริง ๆ ว่ากันว่ากีฬาอีสปอร์ตไม่มีความรัก แต่ดู
จากท่าทางของรองหัวหน้าแล้ว… วาตานาเบะได้แต่ส่ายหน้าด้วย
ความพิศวงนิด ๆ
โฮชิโนะเหมือนจะไม่สนใจว่าเพื่อนร่วมทีมจะเข้าใจผิด สายตาจับ
จ้องที่เธอคนนั้นตลอดเวลา
การสู้กันบนหน้าจอเริ่มรุนแรงขึ้น ทว่าเมื่อภาพตัดมาฉายตัวป๋ อจิ่ว
ผู้คนก็เห็นการโต้ตอบที่หลักแหลม การวางแผนสู้หลายครั้ง รวมถึง
การประเมินเส้นทางการสู้ของทีมธีโอ ทั้งยังให้ความช่วยเหลืออย่าง
รวดเร็ว ไม่เพียงแต่จะชี้นำการสู้ ทั้งยังตัดทัพหลังของฝ่ายตรงข้าม
แถมยังเอาชีวิตคู่แข่งมาได้ด้วย
แต่ทีมธีโอก็ไม่อ่อน การรวมทีมสู้ทุกครั้ง ไม่เคยเสียเปรียบ เมื่อฝั่ง
แบล็กพีช Z เอาชีวิตหนึ่งจากพวกเขาไปได้ พวกเขาก็จะเอาชีวิตหนึ่ง
ของฝั่งนั้นมาเหมือนกัน การสู้กันในประเภททีมดำเนินมาถึง 50 กว่า
นาที จนมาถึงการรวมทีมสู้ในครั้งสุดท้าย ทีมธีโอกำลังคิดว่าจะทำ
อย่างไรกับความสามารถในการประเมินสถานการณ์ของป๋อจิ่วดี
แต่พวกเขาคิดไม่ถึงจริง ๆ ว่า ครั้งนี้ป๋ อจิ่วจะไม่ประเมินอะไรทั้งสิ้น
แต่เล่นด้วยความชำนาญของตัวเอง ด้วยการมุดเข้าไปล่าตัวทำดาเมจ
ของฝ่ายตรงข้ามทั้งหมด แลกหนึ่งชีวิตของตัวเองกับฝ่ายตรงข้ามอีก
สาม
หลังจากที่ทำความเสียหายอย่างร้ายแรง ทีมธีโอก็หมดตัว ACD นัก
เวทและตัวละครที่เจริญเติบโตที่เลนบนทันที แล้วพวกเขาจะเล่น
ต่อไปอย่างไร?
ทีมไดมอนด์ผลักมาทางด้านบน ทำลายป้อมคริสตัลของทีมธีโอแล้ว!
ภาพถูกดึงกลับมา ทุกคนเห็นเธอคนนั้นดึงหูฟังออก เธอในชุด
กระโปรง และถือขวดน้ำ
ชนะแล้ว! ไม่เพียงแต่อยู่ในฐานะนักฆ่าที่ลอบสังหาร แต่ยังเป็นผู้นำ
ทีมไดมอนด์อีกด้วย ทุกคนต่างรู้ดีว่า การต่อสู้ในครั้งสุดท้ายที่แลก
หนึ่งชีวิตต่อสาม เป็นการแลกเปลี่ยนที่คุ้มค่ามาก อันเป็นวิธีคิดของ
เทพฉินเลยทีเดียว!
ไม่นานหน้าจอก็โชว์คะแนนของแต่ละคนออกมา โดยผู้เล่น MVP
คือ แบล็กพีช Z นั่นเอง!
พวกแอนตี้แฟนเงียบทันตาเห็น ด้วยเหตุที่ว่า นอกจากฉินมั่วแล้ว ยัง
ไม่มีผู้เล่นคนไหนในประเทศจีนที่ทำคะแนนได้ดีขนาดนี้ ซึ่งแบล็ก
พีช Z ถือเป็นคนแรก!
ไม่ว่าจะเป็นข้างในหรือข้างนอกสนาม ล้วนแต่เกิดเสียงกรีดร้อง
โหมกระหน่ำ
3 ปีที่ผ่านมา นี่เป็นครั้งแรกที่ประเทศจีนได้อยู่ใกล้กับคำว่าแชมป์
เหล่านักข่าวต่างทนไม่ไหว อยากจะสัมภาษณ์ป๋ อจิ่วทันที เหล่าผู้ชม
ก็ร้องตะโกน โดยนอกจากเซวียเหยาเย่าที่อยู่ข้างตัวป๋อจิ่วแล้ว ไม่มี
ใครรู้เลยว่าสีหน้าของเธอซีดเซียวแค่ไหน
เมื่อครู่ตอนที่ป๋ อจิ่วกำกับการเล่นอยู่ เซวียเหยาเย่าบังเอิญสัมผัสโดน
มืออีกฝ่ายเข้า ถึงกับตะลึงเลยทีเดียว เพราะความร้อนที่สัมผัสได้มัน
ระอุจนทำให้แววตาของเธอสับสน
ฝ่าบาทจิ่วกำลังไข้ขึ้น นี่คือสิ่งที่เธอรับรู้เป็นสิ่งแรก ทว่ายังไม่ทำอะไร
เสียงจากก็ดังขึ้น ‘อย่าไปจากเลนกลาง เหยาเย่า อย่าใจลอย’
เซวียเหยาเย่าได้แต่รวมรวมสมาธิ เพราะเธอเข้าใจดีว่ายิ่งจบการเล่น
ได้เร็วเท่าไร เธอคนนั้นก็จะได้พักเสียที
บางทีนอกจากเพื่อนร่วมทีมด้วยกันแล้ว อาจจะไม่มีใครรู้ว่าการเดิน
เกมครั้งนี้อยู่ภายใต้สถานการณ์ใด
ตอนที่ 1824-2
เซวียเหยาเย่ามองดูคนที่มากขึ้นเรื่อย ๆ สลับกับที่เธอคนนั้นผงกศีรษะ
ดื่มน้ำ และมือที่ห้อยลงมา จึงเบี่ยงตัวกันตัวเพื่อนไว้ ส่วนป๋ อจิ่วรู้ตัว
เช่นกันว่าตัวเองมีไข้ เพราะลมหายใจที่พ่นออกมาอุ่นร้อน ดังนั้นเธอ
ถึงได้เอาแต่ดื่มน้ำ เมื่อเห็นกิริยาของเซวียเหยาเย่าแล้ว มุมปากก็
เหยียดยิ้ม “ไม่เป็นไร ฉันยังไหว”
“เรื่องนักข่าวให้ผู้จัดการเฟิงจัดการเถอะ” เซวียเหยาเย่าคิดแล้วเติม
อีกประโยค “เธอเดินไปทางด้านหลัง โคโค่จะเดินตามไป”
โคโค่ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เมื่อชนะแล้วก็ดีใจเหลือหลาย หน้ายิ้มออก
มาเชียว ฝ่ายเซวียเหยาเย่าส่งข่าวให้เฟิงอี้ ซึ่งเมื่อฝ่ายหลังได้มาเห็น
รีบส่งสัญญาณมือให้ผู้ช่วยทันที ก่อนจะรั้งกระแสผู้คนที่ทะลักเข้า
มา “เพื่อน ๆ นักข่าวทุกท่านครับ ผมรู้ว่าทุกท่านอยากสัมภาษณ์ อย่า
เพิ่งใจร้อนครับ มีโอกาสแน่ แต่ขอให้มาทีละคนนะครับ” ว่าแล้วก็
ส่งสัญญาณมือให้ด้านหลังว่า พาตัวเธอไปได้แล้ว
เซวียเหยาเย่าไม่ปล่อยให้เสียเวลา เธอกับโคโค่ช่วยกันขนาบซ้ายขวา
ฉวยจังหวะพาป๋ อจิ่วเดินมาหลังเวทีซึ่งเป็นห้องพักของทีมไดมอนด์
“ไข้ขึ้นเหรอ?” สีหน้าหล่อเหลาของโคโค่เปลี่ยนไป “ทำไมถึงไข้ขึ้น
ได้ล่ะ?”
ป๋อจิ่วไม่ได้บอกสาเหตุ นอกจากยิ้มให้ เธอเปิดตู้เสื้อผ้า ถอดชุดทีม
ออก ราวกับจะเอาเสื้อขนเป็ดตัวดำของหลินเฟิงไป
“เฮ้ย แบล็กตัวร้อนขนาดนี้ จะไปไหน?” โคโค่รั้งร่างเธอไว้ด้วยสีหน้า
ดุดัน “ห้ามไปไหนเด็ดขาด รอให้จิ้งจอกเฟิงจัดการเสร็จ แล้วพานาย
ไปฉีดยาที่โรงพยาบาล”
ป๋ อจิ่วปลดมืออีกฝ่ายออก “แค่หวัดนิดหน่อย ฉันยังมีธุระที่ต้องจัดการ”
“นายจะไปมีธุระอะไร?” สีหน้าของโคโค่บ่งบอกว่าจะไม่ปล่อยให้
เธอไปไหน พูดเป็นเล่น ขนาดมีเสื้อผ้ากันเอาไว้ เขายังรู้สึกถึงความ
ร้อนจากตัวเธอเลย “เมื่อคืนนายไปไหนมา ทำไมปล่อยให้ตัวเองเป็น
แบบนี้?”
ป๋ อจิ่วจิบน้ำ เพื่อให้ตัวเองตื่นตัว “ไม่ได้ไปไหนทั้งนั้นแหละ”
อันที่จริงโคโค่รู้ดีว่าเมื่อวานเกิดอะไรขึ้น เริ่มจากหัวหน้าบอกว่าจะ
ไปซื้อลูกอมให้เจ้าแบล็ก จากนั้นหัวหน้าก็หายตัวไป ไม่กลับมาทั้ง
คืน พอมาปรากฏตัวอีกทีก็เหลือเพียงเจ้าแบล็กเท่านั้น โคโค่ไม่ได้
ถามว่า ‘แล้วหัวหน้าล่ะ?’ เพราะกลัวว่าหากเอ่ยออกไป เธอจะเสียใจ
แต่ทำไมเธอถึงกลายเป็นแบบนี้? หรือว่า?
“นายไม่ได้นอนทั้งคืนเลยใช่ไหม” แววตาของโคโค่เบิกกว้าง
ป๋ อจิ่วอึ้งเล็กน้อย ไม่ตอบ เกี่ยวผ้าปิดปากสีดำเตรียมจะสวมบนหน้า
หากเดินออกไปเช่นนี้ ย่อมไม่มีใครจำได้
โคโค่มองเธอ รู้ดีว่าตัวเองเดาถูก ตาเบิกกว้างขึ้นเรื่อย ๆ แต่กระนั้น
เขาไม่รู้ว่าตัวเองเดาถูกเพียงครึ่งเดียว ป๋ อจิ่วไม่เพียงไม่ได้นอนทั้งคืน
เธอยืนอยู่ใต้ตึกถึงชั่วโมงหนึ่ง เพื่อให้ฉินมั่วเห็นตัวเอง ทั้งนี้เธอถึงกับ
สวมกระโปรงยาวที่ไม่ให้ความอบอุ่นสักนิด เพื่อไม่ให้การแข่งเกิด
ข้อครหา