ตอนที่ 2080
เพื่อแสดงว่าตัวเองทำเรื่องจริงจัง ป๋ อจิ่วจึงหยิบมือถือออกมาสไลด์
หน้าจอให้ดู ทั้งยังยิ้มเจ้าเล่ห์ “ฉันกำลังเลือกสูท ก็นางฟ้าจะแต่งงาน
นี่ ต้องแต่งตัวให้เท่หน่อย”
ฉินมั่วมองเธอแวบหนึ่ง เอ่ยเสียงกระด้าง “ลั่วลั่วแต่งงาน เธอจะใส่
ชุดเท่ ๆ ไปทำไม?”
“ก็ต้องให้เซียวหน้านิ่งรู้จักระวังบ่อย ๆ” ป๋ อจิ่วซุกมือข้างหนึ่งเข้า
กระเป๋ากางเกง
ฉินมั่วทำเป็นหัวเราะ “ทำไม? คิดจะแย่งเจ้าสาวเหรอ?”
ป๋ อจิ่วยันคางหันไปหอมชายหนุ่ม พลางยิ้มให้ “พี่มั่ว ลั่วลั่วเป็นผู้หญิง
นะ”
หมายความว่าพี่ไม่ต้องหึงเลย
ฉินมั่วหยักยิ้มมุมปาก เอ่ยขึ้นราวกับเป็นเรื่องปกติ “พวกในโลก
ออนไลน์ที่เรียกเธอว่าสามี ๆ ก็เป็นผู้หญิงเหมือนกัน พวกนั้นไม่สน
ว่าเธอเป็นผู้หญิง แถมยังอยากแต่งงานกับเธอด้วย ไม่รู้ว่าเธอคิดยังไง
กับเรื่องนี้?”
ป๋อจิ่วรู้ทันทีว่าชายหนุ่มพูดถึงก่อนหน้านี้ที่มีคนมาบอกรักเธอ เธอ
จึงตอบอย่างหยิ่ง ๆ “ฉันเป็นคนมีครอบครัวแล้ว พวกที่มายั่วน่ะไม่มี
ประโยชน์หรอก”
ฉินมั่วรู้ดีว่าคำพูดของเธอเชื่อถือไม่ได้ทั้งสิ้น ทว่าแววขบขันยังปรากฏ
ในดวงตา “จำคำพูดของเธอให้ดีแล้วกัน พอเข้ามหาวิทยาลัยก็เหมือน
กัน เธอคือคนที่มีครอบครัวแล้ว พยายามอยู่ห่าง ๆ รุ่นพี่ให้หมด ไม่
ว่าจะเป็นผู้ชายหรือผู้หญิง”
ป๋ อจิ่วไม่สนใจคนอื่นหรอก แต่ไม่รู้ว่าทำไม คงเพราะเธอใกล้จะจบ
มัธยมปลายแล้วจึงได้รับจดหมายรักเยอะมาก
ครั้งที่แล้ว ฉินมั่วบังเอิญเห็นเข้าก็เลยบังเอิญรู้ ไอ้ที่พูดกันว่าผู้หญิง
ไม่น่ากลัวเป็นความคิดที่ผิด เพราะหน้าตาของใครบางคนก็ช่างล่อ
หมู่ภมรฝูงผีเสื้อเหลือเกิน เขาไม่เพียงต้องกันพวกผู้ชายเอาไว้ ยังต้อง
ป้องกันพวกผู้หญิงบางคนด้วย
จริง ๆ เลย…อยากจะเอาตัวเธอมาซ่อนไว้ ไม่ให้ใครเห็นจริง ๆ
ป๋ อจิ่วไม่รู้ความคิดของชายหนุ่มในเวลานี้ เพราะสีหน้าของท่านเทพ
ออกจะสูงส่งต้องห้ามและเย็นชาเสมอมา
ตอนนี้เธอคิดเพียงว่าถ้าพ่อเธอยังอยู่ เธอจะบอกพ่อว่าเธอคว้าผู้ชายที่
ใฝ่ฝันถึงทั้งวันทั้งคืนมาแต่งงานด้วยได้แล้ว ตอนนี้เธอไม่ได้อยู่เพียง
ลำพังอีกต่อไป
ชั้นล่าง มือที่พลิกดูปฏิทินของคุณตาชะงักเล็กน้อย ก่อนจะหลุบตาดู
ล็อกเก็ตนาฬิกาในมือ
ใกล้จะถึงวันนั้นแล้ว วันที่นายใหญ่จากไป
ทุกปีเมื่อมาถึงวันนั้น นายน้อยจากผิดแผกไปจากปกติ คงเพราะตอน
นั้นนายน้อยยังเด็กมาก แต่กลับต้องพบกับการแยกจากกันถึงสามครั้ง
ภายในเวลาครึ่งปี
นายน้อยยังคงไม่เชื่อว่านายใหญ่ประสบเคราะห์ร้าย สักวันหนึ่งจะต้อง
พาคุณผู้หญิงกลับมาแน่
แต่ใคร ๆ ก็รู้ดีว่า ความหวังนี้มันช่างเลื่อนลอย
หากนายใหญ่ยังมีชีวิตอยู่ จะต้องปรากฏตัวออกมานานแล้ว
วันเวลาผ่านไปปีแล้วปีเล่า คนเราต้องดำเนินชีวิตต่อไป ต้องรู้จักให้
ความหวังตัวเอง
นายน้อยไม่เคยพูด เธอเกิดมาในความมืดมิด โอหังบังอาจได้ตามใจ
ชอบ สามารถดึงตัวเองออกมาจากโลกกลางคืนได้อย่างสง่างาม
แต่ทุกครั้งที่กลับออกมา เธอจะยิ่งอ้างว้าง คุณตาพ่อบ้านรู้เรื่องเหล่านี้
เป็นอย่างดี
หลายคนรู้สึกว่าเจ้าของร่างแสนเท่นี้ไปไหนมาไหนคนเดียวได้อย่าง
ไร้สิ่งผูกมัด
ไม่มีใครคิดหรอกว่า Z เคยมีครอบครัวที่น่าอิจฉา พ่อเธอชอบทำตัว
เกาะแกะภรรยา คงสภาพวัยรุ่นไว้ตลอดเวลา ส่วนแม่เธอชอบสวม
สูททำงาน เป็นผู้หญิงสง่างามที่ความสวยไม่เคยถูกบั่นทอน ทั้งยัง
ชอบทำอาหารอร่อย ๆ ให้ลูกสาวกินเสมอ
นายน้อยเคยมีสิ่งเหล่านี้
ในปีที่นายใหญ่จากไป เขาเคยเห็นนายน้อยตื่นขึ้นมาตอนกลางคืน
ร่างเล็ก ๆ จะซุกอยู่ที่โซฟาราวกับกำลังรอใครกลับมา รอมาหลายปี
ขนาดนี้แล้ว
ปีนี้ช่างดีเหลือเกินที่มีคุณชายฉินอยู่เป็นเพื่อน น่าจะไม่อ้างว้างมาก
อีกแล้ว…
ตอนที่ 2081
ในฐานะที่เป็นพ่อบ้านมืออาชีพ คุณตาย่อมเล่าเรื่องนี้ให้ฉินมั่วฟัง ทั้ง
ยังบอกอีกด้วยว่า “ตอนนั้นนายน้อยกลับไปหาคุณ แล้วทิ้งจดหมาย
ไว้ที่กล่องจดหมายหน้าบ้านคุณด้วยครับ”
จดหมาย? แววตาชายหนุ่มสว่างวาบ
คุณตาเล่าต่อ “อันที่จริง ตอนนั้นนายน้อยอยากให้คุณอยู่เป็นเพื่อน
มาก ๆ แต่เกิดเรื่องขึ้นเสียก่อน…”
ประโยคนี้ทำให้ฉินมั่วกลับห้องไปด้วยสภาพจิตใจหนักอึ้ง
เขารวบคนที่นอนอยู่บนเตียงมาไว้ในอ้อมแขนแล้วจูบบนเส้นผมเธอ
เพราะเขาดูแลเธอไม่ดี ตอนนั้นเขาไม่น่ากลับไปเลย…
เมื่อคิดได้ถึงตรงนี้ ฉินมั่วก็ลุกขึ้นมาต่อสายถึงผู้ช่วย “เตรียมตั๋วไป
ต่างประเทศสองใบ อืม ของฉันกับเขา หลังเขาสอบเสร็จ…”
ป๋ อจิ่วไม่รู้เรื่องจองตั๋วเครื่องบิน วันนี้เธอตื่นเช้ายิ่งกว่าวันไหน ๆ
พูดแล้วก็แปลก คนที่ไม่สนใจเรื่องสอบเมื่อชาติที่แล้วกลับจริงจังขึ้น
มากในวันนี้ แต่หากเทียบกับนักเรียนคนอื่น ป๋ อจิ่วดูจะผ่อนคลายกว่า
มาก วันนี้บรรดารถแท็กซี่จะให้บริการเด็กที่สอบเข้ามหาวิทยาลัยฟรี
พวกรถส่วนตัวก็จะหลบหลีกเส้นทางที่ไปโรงเรียน ป้องกันไม่ให้
การจราจรติดขัด ทำให้เหล่านักเรียนสอบได้อย่างสบายใจ รวมถึงมี
การตระเตรียมทีมแพทย์พยาบาลที่นอกสนามสอบด้วย
ท่ามกลางบรรยากาศดังกล่าว สิ่งที่โดดเด่นที่สุดกลับเป็นร่างสูงที่
สไลด์สเก็ตบอร์ดมาถึงหน้าประตูโรงเรียน เส้นผมสีเงินบวกกับไฝ
เสน่ห์ใต้ตา ชวนให้คนรู้สึกถึงปีศาจที่เย้ายวน
เจ้าตัวดูเท่มาก หลาย ๆ คนคิดว่าป๋อจิ่วคงไม่สอบเข้ามหาวิทยาลัยที่
คะแนนสูงลิ่ว เพราะต่อให้เธอไม่สอบ อนาคตก็รุ่งอยู่แล้ว
ทว่าพวกเขากลับไม่รู้ การสอบครั้งนี้หมายถึงกุญแจสำคัญที่จะทำให้
เธอแต่งงานกับเจ้าหญิงน้อยได้
ดังนั้นนับตั้งแต่เปิดกระดาษข้อสอบอ่าน เสี้ยวหน้าเธอจึงดูตั้งใจกว่า
ปกติ วันนี้เธอไม่ได้สวมชุดนักเรียน แต่สวมเสื้อยืดสีดำสนิทซึ่งเข้าคู่
กันกับต่างหู ดูเหมือนกับเจ้าชายแวมไพร์ ผิวเธอขาวมาก เมื่อก้ม
หน้าลงก็ได้ยินแต่เสียงขีดเขียนบนกระดาษ
ตัวอักษรที่เธอเขียนอ่านไม่ยาก กระทั่งยังคล้ายลายมือของฉินมั่ว ซึ่ง
ก็ไม่แปลก เพราะฉินมั่วเป็นคนจับมือสอนเธอเขียนหนังสือทุก
ลายเส้นเอง ดังนั้นลายมือจึงคล้ายกันมาก
โดยปกติแล้ว การสอบในส่วนมณฑลจะใช้เวลาเพียงสองวัน
สองวันนี้เป็นช่วงเวลาที่เหล่านักเรียนต่างทุ่มสุดตัว การนอนเร็วตื่น
เช้าไม่เคยเกิดขึ้นกับป๋ อจิ่วมาก่อน ทว่าสองวันนี้วงจรชีวิตเธอมี
ระเบียบมาก
รอจนเสียงกริ่งเก็บข้อสอบวิชาสุดท้ายดังขึ้น นักเรียนทุกคนต่างพิง
พนักเก้าอี้ถอนหายใจยาว จากนั้นก็ตื่นเต้นกัน เป็นความตื่นเต้นที่ยั้ง
ไว้ไม่อยู่ แต่หัวใจกลับหวิว ๆ เล็กน้อย
ส่วนป๋ อจิ่วไม่มีความรู้สึกนั้นเลยสักนิด ในที่สุดเธอก็ยืดอกแต่งเจ้า
หญิงน้อยเข้าบ้านได้อย่างออกหน้าออกตาได้สักที
หลัก ๆ แล้วเธอก็เอาแต่นึกว่าจะแต๊ะอั๋งชายหนุ่มยังไง
ป๋อจิ่วหิ้วกระดานสเก็ตเดินอย่างสบายอารมณ์ แต่พอเงยหน้าก็เห็น
คนคนหนึ่งยืนรอเธออยู่ จึงเผลอแย้มยิ้มขึ้น เป็นยิ้มที่แฝงความเจ้า
เล่ห์ไว้
เธอกำลังจะกอดเอวเขา แต่ฉินมั่วกลับเบี่ยงตัวหนีเสียก่อน แถมยัง
เป็นฝ่ายคว้าข้อมือเธอแทน เมื่อเห็นเธอแต๊ะอั๋งไม่ได้ดั่งใจ ความ
ขบขันก็ปรากฏในดวงตาของชายหนุ่ม ทว่ายังคงมาตรฐานความเฉย
ชาไว้ดังเดิม “เร็วเข้า ค่อยเข้าไปกอดในรถ”
เรียวปากบางของป๋ อจิ่วหยักยิ้ม “พอเข้ารถก็คงไม่ใช่แค่กอดแล้ว…”