ตอนที่ 2114
ระบบคัดกรองอัตโนมัติของเสี่ยวเฮยแทบรวนเลยทีเดียว
เป็นไปได้อย่างไร? จะเป็นนายใหญ่ไปได้อย่างไร?
นายใหญ่ของมันมีเพียงคนเดียวถึงจะถูก แต่ระบบบอกมันว่าคนคน
นี้คือนายใหญ่?
ระบบอินเทอร์เน็ตไม่เสถียร?
ใช่ หรือว่าไม่ใช่กันแน่?
และเพราะบาทหลวงสวมชุดยาว ทำให้หน้าจอโชว์จีพีเอสภายในรถ
เริ่มกระโดดไปสู่หน้าหนึ่ง
ด้านในโบสถ์ถูกเตรียมพร้อมไว้เรียบร้อยแล้ว
ประตูใหญ่เปิดอ้ากว้าง แสงตะวันลอดเข้ามา กุหลาบแดงเข้มประดับ
อยู่ทั่วทุกที่
มั่วเป่ ยเปลี่ยนชุดแล้ว ไม่ได้สะพายเป้อีก เธอสวมชุดเสื้อคอจีนตัวเล็ก
มือถือช่อดอกไม้ เดินตามหลังป๋อจิ่วมา แม้ตัวเธอเล็กมาก แต่ด้วย
บุคลิกเคร่งขรึม ทำให้ดูน่ารักอย่างประหลาด
ทางด้านป๋ อจิ่ว เมื่อยกเท้าเดินชายกระโปรงลูกไม้ดำก็ลากพื้นไป
เรื่อย ๆ ทว่ากลับดูไม่หนักสักนิด
บางทีอาจมีแต่คนอย่างป๋ อจิ่วเท่านั้นที่จะสวมกระโปรงลูกไม้ดำแบบ
ผู้ดีอังกฤษได้ดูดีอย่างนี้ ทั้งสวยและเหมือนนางปีศาจ ไฝเสน่ห์ใต้ตา
ดูมีเสน่ห์ร้ายกาจยิ่งขึ้น
ไม่ว่าจะเป็นคนของทีมไดมอนด์หรือพวกวิลเลี่ยม ต่างนั่งรอที่ม้านั่ง
ของญาติเจ้าบ่าวเจ้าสาว
งานแต่งงานครั้งนี้ไม่ได้แจ้งให้ผู้ใหญ่ของทั้งสองฝ่ายรับทราบ ฉินมั่ว
เพียงแค่ส่งเรื่องให้คุณตาพ่อบ้านจัดการทั้งหมด
คุณตาพ่อบ้านยังคงอยู่ในชุดสูททักซิโดเหมือนเดิม ทว่าวันนี้ท่าน
สวมถุงมือขาว ถือถาดใบหนึ่งในมือ
ด้านบนมีแหวนประดับเพชรสีนิลสองวงวางอยู่
บนจุดสูงที่สุดของโบสถ์ คุณพ่อบาทหลวงยืนเตรียมพร้อมแล้ว มือ
ของท่านถือพระคัมภีร์ ทว่ากลับให้ความรู้สึกร้ายกาจและแช่มช้า
แน่นอน เวลาอย่างนี้จะมีใครสนใจคุณพ่อบาทหลวงอีก
แถมท่านยังเป็นคนที่แอบบอทเป็นคนพามา ในสายตาของเขาคุณพ่อ
ก็ช่างธรรมดามาก แถมท่านยังยืนอยู่ไกล ไม่ได้อยู่ข้าง ๆ
เมื่อท่านเริ่มอ่านคำสาบาน พิราบขาวมากมายก็โบยบินขึ้นไป
ฉินมั่วมองดูป๋ อจิ่ว สองตาลุ่มลึกราวกับทะเลกว้างใหญ่และภูเขาคุน
หลุน ภายใต้แสงสว่างที่ทอดลงมาเป็นชั้น ๆ ในที่สุดเขาก็เผยอารมณ์
ตื่นเต้นขึ้นมาหลังจากที่เงียบงันมานาน “ผมยินดี”
ชุดลูกไม้ดำเข้าคู่กับเสื้อขาว ความรู้สึกงดงามเมื่ออยู่ด้วยกันขึ้นไปอยู่
ระดับที่สูงกว่า
งานนี้เป็นงานแต่งงานในรูปแบบที่ไม่เหมือนใคร แถมยังโรแมนติก
มากเป็นพิเศษ
ขนนกสีดำที่โปรยลงมาจากยอดโบสถ์ไม่หยุดหล่นต้องใบหน้าคน
ทั้งสอง
ทั้งหมดเหมือนจะเห็นได้แค่ในการ์ตูนเท่านั้น
ยิ่งไม่ต้องพูดถึงว่ามีหลินเฟิงและอวิ๋นหู่ยืนข้างตัวพวกเขาอีก
“ต่อไปนายก็จะกลายเป็นของฉันแล้ว” หลินเฟิงเป็นคนพูด
อวิ๋นหู่ตอบรับ มองคนบางคนที่หน้าแดงก่ำเลยไปถึงใบหู มุมปาก
หยักยิ้มเล็กน้อย
กว่าจะลงเอยกันได้ในที่สุดไม่ง่ายเลยสักนิด
นับตั้งแต่อาจจะไม่ได้เจอกันอีก กลายเป็นยอมรับในความรักที่มี
ให้แก่กัน
ดูเหมือนจะไม่มีช่วงไหนที่ไม่ลำบากเลย
แต่ด้วยเหตุนี้ พอได้แยกจากกัน คนเราถึงรู้จักทะนุถนอมความรัก
ยิ่งขึ้น
เมื่อเซวียเหยาเย่าเห็นภาพตรงหน้า ขอบตาเธอร้อนผ่าว
คนอื่นก็เช่นกัน สายตาที่จ้องมองไปยังจุดเดียวกันสามารถอธิบายได้
ทุกสิ่ง
เพียงแต่คิดไม่ถึงเลยว่าหลังจากป๋อจิ่วโยนช่อดอกไม้ มันจะตรงดิ่ง
ไปหาโฮชิโนะที่สวมเสื้อเชิ้ตสีขาว ช่อดอกไม้ตกลงในอ้อมแขนเขา
พอดี เสียงเรียบนั่นดังพอจะได้ยินเพียงสองคน “โฮชิโนะ ฉันขอถอน
คำสัญญานั่น ต่อไปนี้นายใช้ชีวิตเพื่อตัวเองเถอะ”
ทุกคนต่างรู้ดีว่าช่อดอกไม้ในงานแต่งงานมีความหมายว่าอะไร
มันเป็นความหวังว่าคนที่ได้รับมันจะโชคดีเหมือนคู่แต่งงาน
ทว่าเมื่อป๋ อจิ่วยืดตัวตรงก็เอ่ยขึ้นอย่างเจ้าเล่ห์ “รีบหาสาวสักคนมา
เป็นแฟนเร็วเข้าล่ะ”
ยูกิชินที่อยู่ด้านข้างถึงกับหรี่ตาลง
นี่ Z จงใจใช่ไหม?
ตอนที่ 2115
โฮชิโนะได้ยินแล้วหลุบตามองช่อดอกไม้ในมือ เขาเป็นคนเดียวที่
ไม่ได้ใส่สูท สวมแค่เสื้อเชิ้ตสีขาว มุมปากคล้ายหยักยิ้ม มีแสงทอ
ออกมาท่ามกลางความอ่อนโยน “ผมเป็นอิสระมานานแล้ว”
หมายความว่าตัวเขายินดีที่จะยึดติดกับสัญญานั้น
เพราะเธอคือ Z ดังนั้นถึงได้ยินดีทุกอย่าง
เคยมีความรู้สึกนี้ไหม พวกคุณไม่ได้เป็นญาติกัน แต่พึ่งพาอาศัยกัน
มาตั้งแต่เด็ก เมื่อเห็นเธอเหงาหงอยก็อยากเข้ามาปกป้อง
โฮชิโนะไม่มีวันลืมภาพที่นายน้อยตัวเล็กยื่นมือมาให้เขาที่ตัวเปื้อน
เลือด
เวลานั้นฝนตก แต่เพราะมือเธอที่จับมือเขา ทำให้ทั้งโลกเหมือนจะ
ไม่หนาวเหน็บขนาดนั้นอีก
เมื่อเห็นเธอมีความสุข เขาก็ดีใจ เมื่อเธอหายไป เขาก็ตามหาอย่างบ้า
คลั่ง
เวลานี้เธอเหมือนนางมาร ด้านหลังกลับมีแสงส่องสว่าง
เขาและเธอเหมาะจะเป็นญาติ ไม่ควรเป็นคนรัก เพราะมีแต่คนแบบ
ฉินมั่วเท่านั้นที่ทำให้ตาเธอเป็นประกาย รู้สึกว่าสามารถไล่ตามความ
ฝันได้ ทั้งยังเชื่อมั่นในบางสิ่ง
และเขาก็เหมาะที่จะทำแบบนี้ที่สุด ถอนตัวออกมาในเวลาที่เหมาะสม
โฮชิโนะละมือข้างหนึ่ง ก้มตัวกอดเธอไว้เบา ๆ “ได้สิ”
คำตอบสั้น ๆ ทำให้สีหน้าของยูกิชินดูไม่ดีเลยทีเดียว
เขาจ้องมองฉินมั่ว สื่อความว่านายเป็นถึงเจ้าบ่าวแต่ปล่อยให้เจ้าสาว
ตัวเองถูกคนอื่นกอดโดยไม่รู้สึกอะไรเลยงั้นเหรอ
ฉินมั่วได้แต่กวาดตามองเรียบ ๆ สีหน้าเหมือนตัวละครในเกมที่เจ้า
ตัวชอบเล่น มีกลิ่นอายแห่งเซียนและเหล้าท่ามกลางความเฉยชา ราว
กับบอกว่าฉันได้แต่งงานแล้ว นายต่างหากที่ควรจะเดือดร้อน
ยูกิชินหรี่ตาลง
อากัปกิริยาของโฮชิโนะเป็นเหตุให้ไม่มีใครสนใจรอยยิ้มร้ายกาจ
ตรงมุมปากของบาทหลวงที่กำลังถือพระคัมภีร์ ซึ่งทำให้เจ้าตัวดูไม่
เหมือนบาทหลวงเลยสักนิด แต่หากพิจารณาดวงตาคู่นั้นให้ดีจะเห็น
ว่าเหมือนป๋อจิ่วอยู่บ้าง
ทว่าเมื่อตอนชำระเงิน วิลเลี่ยมกลับไม่พบบาทหลวง เห็นเพียงชุดคลุม
ตัวนอกและวิกผม
หมายความว่ายังไง?
วิลเลี่ยมยังไม่ทันจะรู้ตัวก็มีบาทหลวงอีกคนวิ่งเข้ามาอย่างรีบร้อน
คุณพ่อท่านนี้เป็นฝรั่งผมทองของแท้ ท่านกดศีรษะตัวเองพลางเอ่ย
กับวิลเลี่ยม “โอ้ โน! พระเจ้าจะต้องไม่ให้อภัยคนอย่างคุณแน่ กล้า
แย่งชุดและพระคัมภีร์ของผม! คุณมาทำลายงานแต่งงานใช่ไหม!”
วิลเลี่ยม…ต้องมีคนเข้าใจผิดแน่ เขาเป็นพ่องานนะ อีกอย่างเขาเองก็
ไม่ได้สวมชุดบาทหลวงในมือสักหน่อย
เดี๋ยว! หมายความว่าคุณพ่อคนเมื่อกี้เป็นตัวปลอมเหรอ? มองไม่ออก
จริง ๆ วิลเลี่ยมขอยอมรับว่าเขางงแล้ว
คุณพ่อบาทหลวงยังยื้อยุดฉุดกระชากเขา “ผมจะต้องลากคุณไปตรง
หน้าพระเยซู ให้คุณสำนึกให้ได้ที่กล้าตีหัวบาทหลวงอย่างผม”
วิลเลี่ยมอยากบอกว่าคนที่ตีคุณน่ะไม่ใช่ผม แต่พวกลูกศิษย์ต่างกรู
กันเข้ามาหา
และในเวลานี้ ชายร่างสูงเพรียวกำลังยืนข้างรถแลมโบกินี เพียงแต่
เปลี่ยนกลับไปเป็นตัวเองคนเดิม
ระบบจีพีเอสเข้าสู่การแยกแยะอย่างรวดเร็ว เสี่ยวเฮยไม่สับสนและ
จำคนตรงหน้าได้ทันที ทว่ากลับถูกเขากดลบข้อมูลทิ้ง
“ตอนนี้ยังไม่ถึงเวลา แต่ เจ้าเด็กบ้านฉินนี่ไม่เลวแฮะ ท่านจิ่วสมใจ
หมายแล้ว อยากเลี้ยงคนเขามาแต่เด็กแล้วนี่”
เสี่ยวเฮยพยายามต่อสู้ไม่อยากถูกลบข้อมูล ทว่าชายคนนั้นกลับเอา
นิ้วมาวางที่ริมฝีปาก ทำท่าให้เงียบ ก่อนจะกดปุ่มลงไป…