ตอนที่ 2116
ทางโบสถ์แต่งงาน
วิลเลี่ยมที่แบกรับความซวยถูกวิ่งไล่ตามล่า
เฮ้ย เขาหยิบวิกผมขึ้นมานี่ผิดด้วยเหรอ ถึงได้ว่าไง เขาไม่ควรมาร่วม
งานแต่งงานของจอมมารฉินมั่วเลย นี่ถ้าไม่มีจิ่วอยู่ด้วย เขาไม่มีวัน
มาหรอก!
นี่มันอะไรกันเนี่ยยย!
วิลเลี่ยมวิ่งหนีจนแทบขาดใจ ก็ยังไม่รู้เลยว่าใครที่ปลอมตัวเป็น
บาทหลวง เพราะในงานดำเนินไปอย่างปกติ ทั้งนี้ดอกกุหลาบและ
ขนนกดำก็เป็นฝีมือของคนคนนั้นด้วย
เมื่อคุณพ่อบ้านรู้เรื่องเข้าก็สงสัย ทำไมถึงไม่มีข้อมูลบันทึกในระบบ
ของเสี่ยวเฮย
ตามหลักการแล้ว ไม่ว่าอย่างไรคนคนนั้นก็ต้องเดินผ่านเสี่ยวเฮย
หรือว่าเสี่ยวเฮยไม่ได้เปิดระบบอัตโนมัติ
เป็นไปไม่ได้
ทว่าเสี่ยวเฮยไม่มีปฏิกิริยาสักนิด คนที่ทำให้เสี่ยวเฮยเป็นแบบนี้ได้มี
เพียงนายน้อยเท่านั้น
เว้นแต่…
เมื่อคิดมาถึงตรงนี้ ใบหน้าสง่างามของคุณตาก็เปลี่ยนไป
นายใหญ่ นายใหญ่กลับมาแล้ว?
มันเป็นไปได้หรือ?
คุณตาที่สง่าเหมือนจากครอบครัวชนชั้นสูงไม่ได้บอกป๋ อจิ่ว เพราะ
การบอกเธอในระหว่างที่ยังไม่แน่ใจจะทำให้เธอเอาแต่คิดถึงอดีต
เรื่องนี้ต้องตรวจสอบดี ๆ
หลังงานแต่งงาน ทุกคนต่างกลับโรงแรม เหลือเพียงฉินมั่วกับป๋อจิ่ว
ที่อยู่ในโบสถ์
“มีของอยากให้เธอ”
ฉินมั่วที่สวมชุดย้อนยุคสีขาวย่อมไม่ทำให้ป๋ อจิ่วต่อต้าน
เพราะอย่างไรเธอก็ชอบความหล่อของเขามาก
ทั้งสองสวมแหวนที่มีหน้าตาเหมือนกัน
ป๋ อจิ่วยังคงอยู่ในชุดลูกไม้สีดำ จริง ๆ แล้วเธอน่าจะเคลื่อนไหว
ลำบาก แต่กลับไม่เป็นปัญหาอะไร เพราะเธอเป็นที่ขึ้นชื่อลือชาด้าน
การปีนกำแพง แถมเธอที่สวมชุดลูกไม้ดำตัวนี้ก็ดูเท่จะตาย
ทว่าฉินมั่วไม่ได้ให้เธอเดินไปทั้งอย่างนี้
ภรรยาของเขา เขาต้องจูงมือสิ
ดังนั้นป๋ อจิ่วจึงถูกจูงเหมือนเป็นเด็กน้อย แต่หากมองดูใบหน้าเธอจะ
เห็นแววเจ้าเล่ห์ซ่อนอยู่
พูดกันถึงตรงนี้ เธอยังไม่ยอมแพ้
ทั้งที่ตอนเด็ก ๆ เธอกระโจนใส่เขาเป็นว่าเล่น ตอนนี้กลับยากอยู่บ้าง
เพราะท่านเทพเรียบร้อยเกินไป ไม่ดีเลย
แต่หลังจากแต่งงานแล้ว เธอน่าจะทำอะไรก็ได้
ท่านเทพเลิกคิ้ว หันมามอง “คิดเรื่องร้าย ๆ อะไรอยู่ล่ะ?”
ป๋ อจิ่วทำหน้าเจ้าเล่ห์ “พี่มั่ว เราแต่งงานกันแล้ว อย่าเอาแต่ระแวงฉัน
สิ ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ภารกิจแรกที่สำคัญของฉันคือรีบมีลูก ไม่ได้
ทำอะไรไม่ดีเสียหน่อย”
เดี๋ยวเสร็จงานจากวันนี้ เธอจะไปเยี่ยมพวกคนผิวสีสักนิด ดูว่าทาง
นั้นมีของดี ๆ ให้เอามาใช้กับท่านเทพไหม
ฉินมั่วหน้านิ่วทันทีที่ได้ยิน บางครั้งจะทำตามใจยัยคนนี้มากเกินไป
ก็ไม่ได้
เขาเสียใจจริง ๆ ที่พูดเรื่องลูกออกไป ลืมได้ไงว่าเวลายัยนี่เห็นเด็กที
ไรเป็นต้องไม่เห็นคนอื่นอยู่ในสายตาสักที
ท้องฟ้าค่อย ๆ มืดลง
นกไนติงเกลบินว่อน ทั้งยังปล่อยขนสีดำลงมา ที่นี่เหมือนเป็นภาพที่
เห็นได้ในโลกปีศาจเท่านั้น
กระทั่งแมกไม้ที่อยู่บนพื้นก็ยังเป็นสีดำ
ดอกไม้สีน้ำเงินลอยบนผิวน้ำ
ทุกอย่างดูสวยมากจนเหมือนไม่ใช่ของจริง
ฉินมั่วพาป๋ อจิ่วไปยังหน้าผาด้านหลังโบสถ์ ทำท่าเหมือนไม่มีอะไร
เป็นพิเศษ
“รอให้ฟ้ามืดก่อน” ชายหนุ่มนั่งกอดเธออยู่ใต้ต้นไม้แล้วเอ่ยเสียง
เรียบ ออร่าสูงส่งทำให้คนอยากอ่อย
แต่น่าเสียดายที่ถูกคนจับได้ก่อน สองมือของเธอถูกเขารวบไว้ใน
อ้อมแขน หมดโอกาสขยับตัวอีกต่อไป
ฉินมั่วนัยน์ตาเข้มขรึม ลมหายใจรดบนหน้าผากเนียนขาว พูดขึ้น
ด้วยเสียงที่แผ่วเบาและเซ็กซี่กินใจผ่านผ้าลูกไม้สีดำ “ลองขยับดูสิ
พวกเราได้ไปที่เตียงแน่ ไม่ต้องรออะไรอีกต่อไป”
ตอนที่ 2117
ป๋ อจิ่วร้องใจว่างั้นก็ดีน่ะสิ
แต่พอจะลุกขึ้นกลับถูกรั้งข้อมือไว้
“ไม่อยากเห็นของที่ฉันเตรียมให้เธอหรือไง?” ฉินมั่วเอ่ยเสียงเรียบ
เรื่อย
ป๋อจิ่วถาม “อะไรเหรอ?”
เกมหรือเปล่า?
เธอเคยเล่นซูเปอร์มาริโอ้มาแล้ว
แต่เธอพบว่าพวกคนมีความรู้สูงส่งมักจะสารภาพรักด้วยวิธีที่ต่าง
จากคนอื่น
เธอเรียนรู้เรื่องการให้ดอกไม้หรือรถจากในนิยายโรแมนติกมาก่อน
ทว่าท่านเทพดูจะเหนือชั้นกว่า
ในฐานะที่เป็นประธานจอมโหดก็ไม่ควรจะคิดมาก เพราะพวกเขา
คนหนึ่งมีหน้าที่แสดงความโรแมนติก ส่วนอีกคนก็มีหน้าที่เปย์เงิน
เหมาะสมจะตาย
ยังไงเสียไม่ว่าเธอให้อะไร เขาก็ชอบทั้งนั้น
ฉินมั่วไม่ตอบคำถามเธอ ปล่อยให้รอต่อไป
เมื่อท้องฟ้ามืดยิ่งขึ้น
ภายในโบสถ์สว่างไสวเหมือนแท่นบูชา แสงจากโคมไฟสว่างเหมือน
สีทอง บางคนบอกว่านรกในความเชื่อของชาวตะวันตกไม่ใช่ทะเล
เลือดกว้างสุดลูกหูลูกตาเหมือนที่คนเราคิด
ในโลกของคนตะวันตก ลูซิเฟอร์เป็นผู้ปกครองนรก
ใต้เมืองเยรูซาเลมมีเทวดารูปงามอย่างที่ไม่มีใครเทียบปกครองอยู่
เมื่อร่วงหล่นจากสวรรค์ เขาก็สร้างพระราชวังแสนสวยที่เหมือน
โบสถ์ในโลกมนุษย์ แค่ปราศจากแสงแห่งพระเจ้าเท่านั้น
ทิวทัศน์ในตอนนี้เหมือนนรกที่โลกตะวันตกบรรยายไว้
ลมพัดแผ่วเบา ไม่ได้ยินเสียงอะไรสักอย่าง เห็นเพียงขนนกสีดำและ
กลีบกุหลาบที่ร่วงโรยบ้างเป็นบางครั้ง
ทะเลสาบทางนั้นเหมือนโลกแห่งความตายในตำนาน เงียบงันมาก
แสงจันทร์นวลผ่อง ดวงดาวเต็มท้องฟ้า เหมือนจะโค้งเป็นทาง
ช้างเผือก
ป๋ อจิ่วลุกขึ้นมา สองตาเป็นประกาย
อันนี้เหรอที่ท่านเทพให้เธอรอ?
ป๋อจิ่วหันไปมองคิดจะเอ่ยปากถาม แต่เห็นเขาก้มตัวจุดไฟบางอย่าง
เสียก่อน
มันคือโคมข่งหมิง[1] ด้านบนมีชื่อมั่วและจิ่วเขียนไว้
เมื่อมันลอยขึ้นฟ้าก็เหมือนเป็นการออกคำสั่ง โคมอีกนับร้อยนับพัน
ลอยขึ้นตามมาเต็มท้องฟ้า
ทั้งนี้โคมพวกนั้นไม่ได้จุดไฟ แต่ใช้แรงลมก่อให้เกิดกระแสไฟฟ้า
ฉินมั่วใช้วิธีของคนจีนโบราณในการบอกรัก นี่คงเป็นสิ่งที่ชายหนุ่ม
อยากทำ
เขายืนสง่างามอยู่ตรงนั้น ชายเสื้อโบกสะบัด เมื่อลมพัดมาทำให้มัน
เสียดสีจนเกิดเสียง
มือของเขายังถือโคมข่งหมิงอีกอัน ท่าทางเหมือนคุณชายในยุคโบราณ
แสงไฟที่โชติช่วงในโบสถ์ด้านหลังกลับสู้ความลุ่มลึกในดวงตาของ
เขาไม่ได้
แสงจากดวงดาวเหมือนรวมตัวกันในดวงตาของชายหนุ่ม
ภาพที่น่าจะมีแค่ในการ์ตูนเท่านั้น เวลานี้ได้สะท้อนเข้าสู่สายตาของ
ผู้คน
ที่นี่ไม่ใช่ประเทศจีน แต่เป็นถนนที่ครึกครื้นของ The Fifth Avenue
เมื่อผู้คนต่างเห็นแสงจากโคมสว่างเป็นทิวแถว นัยน์ตาก็ต่างเผย
ความแปลกใจ “นั่นคืออะไร สวยจัง”
บางคนก็ให้ความรู้เพื่อน “นั่นโคมข่งหมิงของคนจีน”
“เยอะขนาดนี้เลยเหรอ ทำไมถึงได้ลอยขึ้นที่นี่ล่ะ พวกเราไปดูกัน
ไหม?”
“สวยจัง ต้องมีคนขอพรแน่เลย”
โคมข่งหมิงลอยเป็นแถบ ยึดครองท้องฟ้าเหนือโบสถ์
ทุกคนต่างเห็นตัวอักษรมั่วจิ่ว คนที่อ่านภาษาจีนไม่ออกต่างคิดว่า
ต้องเป็นสัญลักษณ์ที่มีความหมายพิเศษแน่
บริเวณเชิงเขา ในรถสปอร์ตคันดำ ยูกิชินเงยหน้ามองโคมข่งหมิง ไม่
ลืมที่จะพูดกับอีกคน “ตอนนี้นายสบายใจได้แล้วล่ะสิ คนมีนิสัยขี้หวง
อย่างฉินมั่ว ถ้าไม่รักใครมากคงไม่ทำถึงขั้นนี้หรอก นายไม่ต้องเป็น
ห่วงเรื่องความปลอดภัยของ Z แล้ว เพราะเขาอุตส่าห์ยอมมาอยู่ที่
The Fifth Avenue เพื่อ Z แสดงว่าจะไม่จับตัวเธอไปแน่นอน นอกจาก
จะคอยจับตามองเท่านั้น แถมพอสองคนนี้ร่วมมือกัน คนที่ปวดหัว
ต้องเป็นคนอื่นแน่นอน…”
[1] โคมข่งหมิง มีลักษณะเหมือนโคมลอยในไทย ผู้คนมักปล่อย
โคมดังกล่าวเพื่อการขอพร