บทที่ 249 คำพูดบาดใจสาวล่ะ!
มุกิโนะท้าสู้คาคิเนะ!
ในเนื้อเรื่องเดิมก็เกิดเหตุการณ์นี้ขึ้นเหมือนกัน ทว่าผลลัพธ์นั่นเรียกได้ว่า….เละ
……..
พลังของคาคิเนะ ดาร์คแมทเตอร์ ที่สามารถสร้างสสารใหม่ๆขึ้นมาได้ ทำให้
Meltdowner ของมุกิโนะนั่นไร้ผล!
พูดอีกอย่างก็คือมุกิโนะโดนคาคิเนะเล่นงานอยู่ฝ่ายเดียวจนยับ!
ถ้าถามว่า ดาร์คแมทเตอร์ มันแข็งแกร่งขนาดไหนล่ะก็ ถ้า แอคเซราเรเตอร์
ประมาทไปนิดเดียวเขาก็จะโดนโต้กลับมาเป็นฝ่ายเสียเปรียบทันที ลองดูอย่างมิ
โคโตะถึงเธอจะเป็นแรงค์8แล้ว แต่ก็ยังต้องพึ่งท่าไม้ตายอย่าง เรลกัน ถึงจะ
เอาชนะ คาคิเนะ มาได้ เพราะไฟฟ้าธรรมดาของเธอทำอะไรอีกฝ่ายไม่ได้เลยไง
ล่ะ!
เดิมทีพลังของมุกิโนะก็เป็นประเภทเดียวกับของมิโคโตะอยู่แล้ว ด้วยเลเวลของมุกิ
โนะในตอนนี้ ถ้าเธอไปสู้กับคาคิเนะจริงๆล่ะก็ ผลมันก็คงเหมือนเดิมกับในเนื้อ
เรื่องหลัก…………..
“ยัยมุกิโนะ ใช้ส่วนไหนคิดกันวะ? สมองตายหมดแล้วหรือไง? ถึงได้อยากไปสู้กับ
คาคิเนะ!” วู่หยานจำต้องปล่อยตัวคินุฮาตะ แล้วยกมือมานวดขมับด้วยความปวด
หัว
คินุฮาตะจัดเสื้อผ้าที่ยับยู่ยี่ให้กลับมาเป็นปกติ เมื่อเธอได้ยินคำพูดวู่หยาน คินุฮา
ตะก็ไม่พอใจทันที คำพูดของเขามีหรือที่เธอจะไม่เข้าใจ? เห็นอยู่ชัดๆว่าเขาคิดว่า
มุกิโนะจะแพ้!
“อย่ามาโครตดูถูกมุกิโนนะคะ!ถึงยังไงเธอก็เป็นถึงอันดับ4 ถึงคาคิเนะ เทอิโทคุจะ
อันดับสูงกว่าแต่มันก็ไม่ได้บ่งบอกอะไรสักหน่อยว่าเธอจะแพ้!!”
“นั่นเป็นเพราะเธอยังไม่รู้จักชายที่ชื่อ คาคิเนะ เทอิโทคะ ต่างหาก!” วู่หยา
นขมวดคิ้ว แล้วด้วยน้ำเสียงซีเรียสกับคินุฮาตะ “เอาตรงๆเลยนะ ในเมืองแห่ง
การศึกษานี้นอกจาก แอคเซราเรเตอร์ กับ มิโคโตะ ไม่ว่าใครจะไปสู้ด้วยจุดจบก็
คือตายอย่างเดียว!”
ได้ยิน คินุฮาตะ ก็อยากจะเถียงกลับไปมากๆ แต่พอเห็นสีหน้าจริงจังของวู่หยาน
เธอก็เริ่มลังเลแล้วพูดออกมาอย่างไม่แน่ใจว่า “เขา….เขาแข็งแกร่งขนาดไหนนั่น
เลยเหรอคะ?”
วู่หยานพยักหน้าอย่างเหนื่อยใจ “เธอเองก็รู้จัก แอคเซราเรเตอร์ สินะ? ตามที่ ทรี
ไดอะแกรม คำนวณแล้ว ถ้าแอคเซราเรเตอร์เอาจริงเขาสามารถฆ่ามิโคโตะได้
ภายในการเคลื่อนไหว185ครั้ง!”
“เป็นไปไม่ได้!!!”คินุฮาตะร้องออกมา “เรลกัน คนนั้น เมื่อก่อนก็เป็นถึงอันดับสาม
ทำไมมันถึงมีโครตช่องว่างด้านพลังขนาดนี้ละคะ!”
“ไม่ใช่ มิโคโตะ อ่อนแอหรอกนะ แต่เป็น แอคเซราเรเตอร์ต่างหากที่แข็งแกร่ง
เกินไป”
วู่หยานหัวเราะอย่างขมขื่นแล้วส่ายหน้า
“แน่นอนว่าข้อมูลนี่มันเก่าไปแล้ว ถ้าเป็นตัวมิโคโตะตอนนี้ถึงเธอจะยังเอาชนะ
แอคเซราเรเตอร์ไม่ได้ แต่ว่าเธอก็ไม่แพ้เช่นกัน”
คินุฮาตะมองวู่หยานด้วยสีหน้าตะลึง ผ่านไปชั่วครู่ เธอก็ถามว่า
“แล้วจะเป็นยังไงคะถ้า แอคเซราเรเตอร์ สู้กับ ดาร์คแมทเตอร์?”
“จุดสำคัญมันอยู่ตรงนี่แหละ…..”วู่หยานถอนหายใจแล้วมองคินุฮาตะ “เธอรู้
อะไรมั้ย? ถึงจะเป็นคาคิเนะแต่สุดท้ายก็ยังต้องแพ้อย่างยับเยินให้กับแอคเซราเร
เตอร์น่ะ…..”
คินุฮาตะโล่งอก แต่คำพูดต่อมาของวู่หยานได้ทำเธอตึงเครียดอีกครั้ง
“แต่ด้วย ดาร์คแมทเตอร์ ถึงสุดท้ายจะแพ้ยับ แต่ตอนเริ่มเขาก็สามารถปะมือกับ
แอคเซราเรเตอร์ได้!”
“รู้แบบนี้แล้วเธอยังคิดว่ามุกิโนะยังจะชนะอีก? หึ ถ้าเธอชนะคาคิเนะได้จริงฉันจะ
ไปกราบเธอเป็นอาจารย์เลย…..”
คินุฮาตะเงียบไป ก่อนจะเงยหน้ามองวู่หยานด้วยแววตาเต็มไปด้วยความกังวล
“ถ้างั้นมันก็อันตรายมากเลยวินะคะถ้ามุกิโนะไปสู้กับเขา?”
“บางทีเธออาจจะมีโอกาศชนะอยู่ ถ้าเปิดมาเธอใช้ท่าโจมตีที่รุนแรงที่สุดใส่ไอ้ปีก
ค้างคาวของคาคิเนะ…….”
วู่หยานมองดูใบหน้ากังวลของคินุฮาตะทีนึง จากนั้นพยักหน้าหงึกๆด้วยความชื่น
ชม คินุฮาตะ ไซไอก็เป็นคนแบบนี้ ทั้งที่เป็นสมาชิคขององค์กรมืดของเมืองแห่ง
การศึกษาที่เต็มไปด้วยพวกผิดมนุษย์ แต่กลับให้ความสำคัญกับเพื่อนร่วมทีมมาก
แต่ถึงยังงั้นเพื่อนร่วมทีม(มุกิโนะ)ของเธอกลับไม่แคร์เธอเลย……..
“ปลดลิมิตเตอร์…..” คินุฮาตะที่เตรียมจะพูดอะไรบางอย่าง ทว่าเมื่อเห็นวู่หยาน
แบมือด้วยรอยยิ้มขมขื่น เธอก็จำต้องเงียบไปอีกครั้ง……
เอาจริงๆ พลัง Meltdowner ของมุกิโนะนั่นทรงพลังมาก มันช่วยให้เธอสามารถ
ควบคุมอิเล็กตรอนให้อยู่ในสถานะ “คลุมเครือ” และบังคับให้มันอยู่ใน 2 สถานะ
ใหม่ซึ่งเป็นทั้งอนุภาคและคลื่นจนสามารถสร้างเป็นลำแสงยิงใส่ศัตรูได้!
แต่ก็นะเพราะมันทรงพลังถึงได้ควบคุมยาก ด้วยเหตุนี้ทำให้ตัวเธอเองมีขีดจำกัด
เมื่อใช้พลังอยู่เยอะพอสมควร เพราะหากใช้พลังสุ่มสี่สุ่มห้าแบบไม่ได้คำนวณ
(โดยเฉพาะเวลาโกรธจนลืมตัว) ก็จะทำให้ร่างกายเธอถึงขีดจำกัด ทำให้เธอต้อง
ติดตั้งลิมิตเตอร์ควบคุมพลังไว้ เพราะถ้าถอดออกจะสามารถใช้พลังได้เต็ม
ประสิทธิภาพและจะสามารถฆ่า “มิซากะ มิโคโตะ” ได้ภายในการโจมตีเพียงครั้ง
เดียว แต่จะทำให้เธอตายไปด้วยนั่นเอง
ดังนั้นด้วยสภาวะที่มีลิมิตติดตั้งอยู่ ถึงมุกิโนะจะแพ้คาคิเนะแต่มันก็แค่แพ้ แต่ถ้า
เธอปลดลิมิตเตอร์ออกอันนี้ตายสถานเดียว…..
“จะว่าไป ทำไมอยู่ดีๆยัยป้านั่นถึงเกิดอยากไปท้าสู้คาคิเนะล่ะ?….”วู่หยานเอามือ
จับหน้าผากด้วยความปวดหัว
คินุฮาตะตอบว่า “มุกิโนะไม่ชอบเรลกันคะ เพราะเธอคิดว่าตัวเองเหนือกว่ามา
ตลอด และความจริงที่ว่าเด็กมัธยมต้นอันดับสูงกว่าตัวเองนี่ทำให้มุกิโนะไม่ชอบ
เรลกันคะ!”
“จากนั้นต่อมาก็มีข่าวว่าคาคิเนะแพ้ให้เรลกัน ทำให้พวกนักวิจัยที่เดิมเชื่อว่าพลัง
ต่อสู้ของอันดับสามกับอันดับสี่เท่ากัน กลับมาให้ความเห็นใหม่ว่ามุกิโนะอ่อนแอ
กว่าเรลกันมาก!”
ถึงตรงนี้ คินุฮาตะก็มีสีหน้าขมขื่น “ดังนั้น เพื่อพิศูจน์ตัวเองว่าไม่ได้อ่อนแอกว่า
เรลกัน มุกิโนะจึงคิดที่จะเอาชนะดาร์คแมทเตอร์ ให้ได้เหมือนเรลกันคะ…….”
วู่หยานขมวดคิ้วทันทีที่ได้ยินต้นสายปลายเหตุ เขาอดกลั้นไม่ให้ตัวเองตะโกน
‘motherfucker’ ออกไป ก่อนจะลู่ไหลลง ถึงจะรู้อยู่แล้วก็เถอะว่าป้าไม่ชอบมิโค
โตะ แต่ก็ไม่นึกว่าจะไม่ชอบถึงขั้นนี้………..
แล้วก็ไอ้พวกนักวิจัยขยะนั่น ไม่รู้ว่าไปกินยาขวดไหนผิดถึงได้ข้อสรุปโง่ๆแบบนี้
ออกมา….แบบนี่มันก็เหมือนกับกำลังส่งมุกิโนะที่หยิ่งในศักดิ์ศรีไปตายไม่ใช่หรือไง
…….
“แล้วตอนนี้จะโครตทำยังไงกันดีคะ!” คินุฮาตะกำหมัดเล็กๆแน่น “ให้ฉันไปหยุด
มุกิโนะมั้ยคะ? แต่ด้วยนิสัยของมุกิโนะ เธอคงคิดว่าฉันดูถูกเธอและคงใช้
Meltdownerฆ่าฉันแน่คะ…….”
“นี่เธอดูเป็นห่วงยัยนั่นจังเลยนะ?” วู่หยานเอ่ย
“ไม่ใช่แค่มุกิโนะนะคะ!” คินุฮาตะส่ายหน้า “เฟรนด้ากับทาคิสึโบะเองก็จะตกอยู่
ในอันตรายด้วยคะ…….”
วู่หยานเองก็รู้สึกหนักใจเหมือนกัน การมุกิโนะลากสามสาวที่เขาหมายตาไว้ไป
ด้วย นี่ถือว่าบังคับเขาทางอ้อมจริงๆ
วู่หยานถอนหายใจเฮือก จากนั้นก็พูดอะไรบางอย่างที่ทำให้คินุฮาตะถึงกับอ้าปาก
ค้าง
“เฮ้อ ดูเหมือนว่าฉันคงต้องไปทำให้คาคิเนะมันหายไปจากโลกนี้แล้วล่ะนะ…….”