ตอนที่ 497 ศึกแห่งนอเรียส 3
คนเดินถนนทุกคนในแถบนั้นถูกส่งออกไปและพวกเขาก็มารวมกันอยู่นอกม่านพลังเพื่อดูการต่อสู้ อัลวินและเอ็มเบอร์ หนึ่งวิ่งหนึ่งไล่ล่า ได้ออกจากพื้นที่ปิดตายนี้ไปนานแล้วและไม่ถูกขังไว้กับคนอื่น
หน่วยรักษาความมั่นคงรออยู่ด้านนอกและมีเครื่องบินอย่างน้อยพันลำผู้พิทักษ์ที่ได้รับการว่าจ้างโดยกลุ่มการเงินยังอยู่ภายในม่านพลัง คอยจับตาดูการต่อสู้จากข้างสนามโดยไม่มีเจตนาแทรกแซง
เมื่อเห็นภาพฉากนี้สีหน้าของนักรบดาราทมิฬและทหารรับจ้างก็เปลี่ยนไป พวกเขารู้สึกเหมือนถูกขังอยู่ในกรง
“พวกมันปิดตายพื้นที่?ดูเหมือนว่าเราจะสร้างความโกลาหลมากเกินไป”
ดวงตาของอานูหรี่แคบด้วยความปั่นป่วนขนาดใหญ่ พวกเขาย่อมไม่อาจอยู่บนนอเรียสได้นานนัก วินาทีที่อัลวินตาย พวกเขาต้องถอยออกจากนอเรียสทันที กองยานดาราทมิฬกำลังรอคำสั่งอยู่ภายนอกชั้นบรรยากาศและพร้อมช่วยเหลือพวกเขาตลอดเวลา พวกเขาจะลงเอยด้วยการขัดแย้งกับกองยานนอเรียสไหม?แต่ทว่า นั่นไม่มีอะไรให้กลัวเลย
จากนั้นอานูก็นึกถึงผลลัพธ์ที่น่าอับอายของเอ็มเบอร์ไม่กี่วันก่อน
มันอาจดีกว่าที่ฉันจะอยู่ข้างหลังและถ่วงศัตรูเอ็มเบอร์ล้มเหลวไปแล้วครั้งหนึ่งและฉันก็ไม่มั่นใจว่าเขาจะรับมือแบล็คสตาร์กับนากาคินได้พร้อมกัน เมื่อการต่อสู้จบ ฉันจะออกไปได้ดีกว่าและไม่มีใครเอาชนะความเร็วฉันได้
อีกด้านการปรากฏของม่านพลังทำให้หานเซี่ยวกังวล
แม้การปิดตายจะดูเหมือนจัดการขอบเขตการเคลื่อนไหวของอานูมันก็ทำให้พวกเขาเสียเปรียบมากเช่นกัน มันทำให้อานูเป็นอิสระจากความกังวล
ในพื้นที่ปิดตายอานูสามารถปลดปล่อยพลังทั้งหมดได้โดยไม่ต้องเก็บรั้งและเปลี่ยนทั่วภูมาภาคให้เป็นพายุแห่งการทำลายล้าง!
นอกจากนี้ม่านพลังยังแยกพวกเขาออกจากผู้คน และแผนของหานเซี่ยวในการทำให้พลังทำลายล้างของอานูลากออกไปก็ไม่อาจทำได้แล้ว
บูม!
แค่เขาเสียสมาธิสักพักปืนใหญ่แรงดันลมก็ยิงใส่หน้าอกเขา ชุดเกราะเขายุบลงทันที และหานเซี่ยวก็ถูกส่งลอยออกไป
สถานการณ์แย่มากฉันสงสัยว่าพวกของฉันกำลังทำอะไร…
ไกลจากศูนย์กลางของสนามรบเฟย์ดินและซิลเวียกำลังถอยจากสนามรบ พวกเขาอยากซ่อน แต่สนามรบก็ขยายตัว พวกเขาไม่มีทางเลือกนอกจากเปลี่ยนตำแหน่งไปเรื่อยๆ
“ปะ…ปล่อยฉันนะ!ฉันอยากกลับไปช่วย!”
เสียงของซิลเวียดูกระวนกระวายและหน้าเธอก็แดงก่ำจากการใช้แรงมากไป เธอกำลังพยายามสะบัดให้หลุดพ้นจากการคว้าของเฟย์ดิน
เฟย์ดินจับข้อมือซิลเวียแน่นแนะลลากเธอไปพร้อมถอนหายใจ”หยุดโง่ได้แล้วเธอไม่อาจช่วยอะไรได้ และศัตรูคนไหนก็ฆ่าเธอได้ทั้งนั้น เธอไม่เห็นการต่อสู้บนฟ้างั้นหรอ?ตราบเท่าที่เธอถูกลากเข้าพายุไป เธอต้องตายแน่”
“ฉัน…”ซิลเวียไม่มีอะไรจะพูดตอบหลังจากนั้น เธอก็กล่าวด้วยความโกรธ”แต่นายช่วยพวกเขาได้!”
“ฉันไม่อยากมีส่วนร่วมในภารกิจของกลุ่มทหารรับจ้างเรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับฉัน”เฟย์ดินส่ายหัว
ซิลเวียโกรธและกัดมือของเฟย์ดินหวังว่าเขาจะปล่อย
เฟย์ดินกัดฟันและก้มมองเลือดบนมือ เขาถอนหายใจ”ไม่ว่าเธอจะพูดยังไง ฉันก็จะไม่ยอมปล่อยเธอไปตาย”
ทันใดนั้นเสียงฝีเท้าก็ดังขึ้นด้านหน้าและสมาชิกดาราทมิฬก็ขวางทางพวกเขาไว้
“หือมีปลาสองตัวหนีรอดจากตาข่ายมาด้วย”
ไซน์ซ่าเยาะเย้ยเธอเพิ่งกำจัดทหารรับจ้างระดับBและสังเกตเห็นการเคลื่อนไหว ดังนั้น เธอจึงตัดสินใจมาขวางทางพวกเขา
สีหน้าของเฟย์ดินและซิลเวียเปลี่ยนไป
ซิลเวียรีบนำดาบออกมามือเธอเริ่มสั่น เธออยากควบคุมมือเธอไม่ให้สั่น แต่การเผชิญหน้ากับตัวตนระดับB ยอดมนุษย์ระดับDอย่างเธอจึงรับรู้ถึงคลื่นความหวาดดกลัว
ในเวลานั้นเฟย์ดินก็ดึงซิลเวียมาหลบหลังเขา
“รีบวิ่งไปเร็วฉันจะขวางเธอไว้’
น้ำเสียงของเฟย์ดินสงบ
ฮู่!
แรงกดดันไร้รูปร่างถาโถมใส่ทั้งคู่และแทรกคำที่กำลังจะออกจากปากซิลเวีย
เฟย์ดดินเปิดปากและเสียงดนตรีก็ลอยออกมาพลังจิตเขาก่อตัวเป็นม่านพลังปกป้องทั้งสอง แต่มันก็แตกเป็นเสี่ยงๆอย่างรวดเร็ว ทั้งสองถูกส่งลอยออกไปและล้มลงกับพื้น
“แค่ระดับC?”
ไซน์ว่าผิดหวังเล็กน้อยเธอคิดว่าคงจับปลาตัวใหญ่ได้ แต่กลับเป็นแค่กุ้งตัวเล็ก
ซิลเวียรู้สึกตกใจจากการล้มแต่ก็ตระหนักว่าเธอไม่บาดเจ็บเลย การโจมตีนี้เป็นเพียงการข่มขวัญจากไซน์ซ่า แม้ม่านพลังจิตของเฟย์ดินจะพัง แต่มันก็ขวางการโจมตีส่วนใหญ่ได้ นอกจากนี้ เฟย์ดินยังดูดซับความเสียหายส่วนใหญ่ไว้ให้เธอ
เฟย์ดินรู้สึกถึงความอบอุ่นในจมูกตอนลุกขึ้นยืนปาดจมูกเขาด้วยมือ มือเขาปกคลุมด้วยเลือดทันที ในเวลาเดียวกัน หัวเขาก็รู้สึกราวกับถูกเข็มต่อย
หลังทนความเจ็บปวดเงียบๆเขาก็รักษาความสงบไว้และหันไปมองซิลเวีย ฝืนยิ้มและกล่าว”ฉันไม่เป็นไร อย่าอยู่เฉย ไม่งั้นฉันจะต้องแบ่งพลังไปคอยดูแลเธอ”
เมื่อซิลเวียได้ยินเธอก็กัดฟัน ยกดาบขึ้นและวิ่งหนีไป
เธอรู้ว่าเธอขาดพลังและการอยู่ก็มีแต่จะสร้างปัญหาเท่านั้น
เฟย์ดินหันหลังไปเจอกับศัตรูจัดชุด สูดหายใจและเริ่มใช้พลังจิตเขา
“แกจะไม่หนีงั้นหรอ?”ไซน์ซ่ากล่าวอย่างตื่นเต้น
“เราต่างก็เป็นผู้ใช้พลังจิตการประลองกันก็คงไม่เสียหายอะไร”เฟย์ดินฝืนยิ้ม
ดวงตาของไซน์ซ่าเบิกกว้างและก็ถามอย่างสงสัย”ผู้ใช้พลังจิตระดับCอยากแกอยากปะทะกับฉัน?”
“ในความเป็นจริงนี่คือครั้งแรกที่ฉันได้ต่อสู้ด้วยความสามารถพลังจิตฉัน”เฟย์ดินกล่าวด้วยน้ำเสียงจริงจัง”ฉันไม่ชอบสู้ หากเธอสามารถประลองกับฉันได้ ฉันก็จะขอบคุณมาก”
ไซน์ซ่าไม่สนใจพูดต่อและปล่อยพลังจิตทรงพลังออกมาเธอเตรียมกำจัดคนตรงหน้าเธอก่อนค่อยไปตามหาเด็กสาวที่หนีไป
มันคงใช้เวลาไม่มากอยู่แล้ว
บูมบูม บูม!
พื้นที่ระหว่างทั้งสองเริ่มบิดเบี้ยวและชุดการโจมตีก็ระเบิด
ตุบ…
ไม่กี่วินาทีต่อมาเฟย์ดินก็ล้มลงกับพื้น เลือดอาบอยู่ทั่วตัว
“แกประเมินตัวเองสูงไป”ไซน์ซ่าเย้ยหยันก่อนเดินวนรอบตัวเฟย์ดิน
เพียงเมื่อเธอกำลังจะไล่ตามซิลเวียไปน้ำเสียงอ่อนแรงของเฟย์ดินก็ดังขึ้นจากด้านหลัง
“แค่กๆ…การต่อสู้เป็นเรื่องยากจริงๆฉันไม่เหมาะกับความรุนแรงเลย..”
เฟย์ดินยืนขึ้นด้วยร่างกายสั่นเทาเลือดไหลหยดจากใบหน้าอันสง่างามเขา
ไซน์ซ่าขมวดคิ้วเธอปล่อยพลังจิตออกมาโดยไม่ยับยั้ง และหัวของอีกฝ่ายก็ควรแหลกเละ
ช่างเถอะเสียเวลาอีกสักหน่อยคงไม่เสียหายอะไร
เฟย์ดินกระอักเลือดเต็มปากและกล่าวด้วยรอยยิ้มขมขื่น”ฉันไม่ควรฝืนฉันไม่เหมาะจริงๆ…ใช่ใช่ ใช่ ฉันเป็นขยะ หยุดด่าฉันได้แล้ว ฉันปวดหัว…เอ๊ะ ฉันรู้ว่าเธอเองก็เจ็บ ทำตัวดีๆสิ อย่าส่งเสียง เอาละๆ ฉันรับปาก แค่อย่าปล่อยให้ร่างฉันตายละ…”
“แกพูดกับใคร?”ไซน์ซ่างุนงงหันกลับมามอง และพบว่าไม่มีใครอยู่ข้างๆเธอ จากนั้นเธอก็เริ่มตระหนักว่า…คนๆนี้ต้องถูกเธอทุบตีจนบ้าไปแล้ว
“แกโชคไม่ดีที่มาเจอฉัน”ไซน์ซ่าปล่อยพลังจิตอีกครั้งเธอไม่ลังเลเลยเมื่อฆ่าศัตรู
บูม!
วินาทีต่อมาไซน์ซ่าก็รู้สึกว่าแก้วหูเธอส่งเสียงดังเหมือนมีระฆังในหัว มันราวกับสมองเธอถูกทุบอย่างต่อเนื่องซ้ำแล้วซ้ำเล่า เฟย์ดินยังอยู่ และเธอก็คือคนที่ถูกส่งลอยออกไป
ไซน์ซ่ากระแทกกับพื้นเสียงดังและกระอักเลือดออกมาหลังสะบัดหัวสักพัก เธอก็มองเฟย์ดินด้วยความตกใจ
เกิดอะไรขึ้น?
เฟย์ดินดูเหมือนจะไม่ใช่คนเดิมอีกต่อไปการกระทำเขาดูนุ่มนวลขึ้น เขาปาดคราบเลือดบนใบหน้าเหมือนเด็กสาว ในเวลาเดียวกัน ความสุขก็สามารถเห็นได้ในตาเขา
“ทำไมฉันกลับรู้สึกว่ามันคือแกที่โชคร้าย?ฉันกำลังกังวลอยู่พอดีว่าจะไม่มีที่ระบายความโกรธ!”
เฟย์ดินหรือเฉินซิ่งได้หมุนเวียนพลังจิตเธอและพลังจิตกล้าแกร่งที่เธอสำแดงออกมาก็เหนือกว่าเดิมนับสิบเท่า
เมือ่เห็นแบบนั้นสีหน้าของไซน์ซ่าก็สลดลง
“แกชอบสู้ใช่ไหม?”เฉินซิ่งกัดฟัน”ท่านป้าคนนี้จะจัดให้!”