ตอนที่ 509 การกลับมาของผู้เล่น
บนอความารีนทวีปทางใต้กำลังประสบกับความร้อนในฤดูร้อน ดวงอาทิตย์แผดเผาสู.ในท้องฟ้า คลื่นความร้อนสามารถเห็นได้บนพื้น
ทันทีที่เวอร์ชั่น2.0ปล่อยตัวจตุรัสที่ว่างเปล่าของเขตอนุรักษ์สามก็กลายเป็นล้นหลาม ในเวลาเพียงไม่กี่วินาที จตุรัสก็เต็มไปด้วยผู้คน
ก่อนระบบใหม่เพราะภารกิจ[ป้อมปราการสุดท้าย]ที่หานเซี่ยวทิ้งไว้และการวิเคราะห์ของกาแล็กซี่ไทม์ ผู้เล่นนับล้านจึงมาเลือกออฟไลน์กันที่เขตอนุรักษ์สาม วินาทีที่เวอร์ชั่นใหม่ปล่อยตัว ผู้เล่นนับล้านเหล่านั้นก็เข้ามาทันที
มีคนหลายล้านกำลังยืนโผล่หัวมองไปรอบๆด้วยความอยากรู้
”เวอร์ชั่น2.0แล้ว?”
”ดูไม่มีการเปลี่ยนแปลงอะไรมากเลย”
”เอ๊ะขีดจำกัดระดับเพิ่มขึ้น และค่าประสบการณ์เราก็สามารถนำมาใช้เพื่อเพิ่มระดับเรา มันดูเหมือนนี่จะเป็นเวอร์ชั่นใหม่จริงๆ”
”มีการเปลี่ยนแปลงอื่นอีกไหม?ฉันอยากลองถอดกางเกงในเกม”
”เห้ช่วยเคารพตัวเองหน่อย”
ผู้เล่นเริ่มคุยกันและเปิดหน้าต่างสถานะเพื่อตรวจสอบสถานะพวกเขานอกจากขีดจำกัดระดับที่เพิ่มขึ้น มันดูเหมือนไม่มีการเปลี่ยนแปลงใดในสถานะพวกเขา
แต่ในไม่ช้าผู้เล่นบางคนก็ตระนักว่าสถานะภารกิจได้เปลี่ยนไป สถานะภารกิจของป้อมปราการสุดท้ายเปลี่ยนจาก’ระงับ’เป็น’เปิดตัว’
นี่คือภารกิจรางวัลรวมที่หานเซี่ยวทิ้งไว้ก่อนออกเดินทางข้อกำหนดภารกิจคือการปกป้องเขตอนุรักษ์สามเพื่อเตรียมพร้อมสำหรับมหันตภัยกลายพันธ์
และตอนนี้ภารกิจนี้ได้เปิดขึ้นแล้ว!
นี่หมายความว่า’ภัยพิบัติ’ในภารกิจได้เริ่มขึ้นแล้ว?
ผู้เล่นทั้งหมดตื่นเต้นเนื่องจากพรของปีศาจทมิฬ พวกเขาจึงไม่ได้มีส่วนร่วมในภารกิจเนื้อเรื่องหลักมากนัก คราวนี้ ในที่สุดก็มีงานใหญ่ให้พวกเขาทำ!
ใช่แล้วNPCผู้ให้ภารกิจนี้คือปีศาจทมิฬ…หรือตอนนี้ก็คือแบล็คสตาร์ เขายังอยู่ในจักรวาล?
วินาทีที่พวกเขาคิดถึงหานเซี่ยวผู้เล่นหลายคนก็อดรู้สึกอิจฉาพวกที่ติดตามเขาไปไม่ได้ พวกเขาสามารถเข้าสู่จักรวาลได้ก่อนพวกเขาและมีทั้งอุปกรณ์และค่าประสบการณ์เหนือล้ำพวกเขาไปก้าวหนึ่ง
เมื่อผู้เล่นยังสังเกตสภาพแวดล้อมมันก็มีการประกาศจากเขตอนุรักษ์
”พวกเหนือมนุษย์จงอยู่กับที่!พวกเหนือมนุษย์จงอยู่กับที่!”
ในไม่ช้าทหารหลายคนก็เข้ามล้อมจตุรัสด้วยสีหน้าสงสัย มองผู้เล่นจำนวนมากด้วยความประหม่า
พวกเหนือมนุษย์หายไปจากทั้งดาวเกือบปีและการปรากฏอย่างกะทันหันชองพวกเขาก็ทำให้เหล่าผู้บริหารเขตอนุรักษ์หวาดกลัว เบนเน็ตจึงรีบส่งคนมาควบคุมสถานการณ์
ในเวลาเดียวกันผู้เล่นก็ได้รับภารกิจ
จงอยู่กับที่
คำแนะนำภารกิจ: ช่วงเวลาที่พวกท่านหายไป หลายสิ่งได้เกิอดขึ้นบนอความารีน และพวกเขาก็กำลังเผชิญกับภัยคุกคามระดับดวงดาว จงรออยู่กับที้ดวยความอดทนเพื่อรอคนมาอธิบายสถานการณ์
นี่คือภารกิจเล็กๆและรางวัลก็ไม่มาก ผู้เล่นแค่อยากรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ดังนั้น พวกเขาจึงอยู่รอ ในเวลาเดียวกัน มันก็ยังเพราะพวกเขาถูกล้อมไว้ ใครจะรู้ว่าพวกเขาจะจบลงด้วยการถูกโจมตีไหมหากเลือกออกไป?ไม่มีใครอยากเสียความโปรดปรานกับเขตอนุรักษ์ตั้งแต่ต้นเวอร์ชั่น
ไม่นานเบนเน็ตก็รุดหน้ามา เมื่อมองคลื่นผู้เล่น ร่องรอยความยินดีก็ปรากฏในตาเขา
เขาจำสิ่งที่หานเซี่ยวพูดกับเขาก่อนออกเดินทางได้หานเซี่ยวบอกเขาว่าพวกเหนือมนุษย์จะเป็นกำลังหลักในการต่อต้ายภัยพิบัติ แม้เขาจะไม่รู้ถึงเหตุผลที่จู่ๆพวกเขาก็ปรากฏอีกครั้ง แต่การปรากฏของพวกเขาก็เหมาะเจาะมาก พวกเขาต้องการกำลังอยู่พอดี
เบนเน็ตหยิบไมค์ออกมาและกล่าว.”ดาวเคราะห์อความารีนกำลังเผชิญกับภัยพิบัติและเราก็ต้องการความช่วยเหลือจากพวกคุณ”
เขารีบอธิบายสถานการณ์และผู้เล่นก็พบว่าช่วงเวลาในเกมได้ผ่านไปหนึ่งปีแล้วเดือนก่อน ปรากฏการณ์แปลกๆได้กระจายไปทั่วอความารีนและกลายเป็นภัยพิบัติที่ปกคลุมทั้งดาว
ดาวอความารีนเรียกมันว่า’มหันตภัยกลายพันธ์’
มันเป็นเวลาหนึ่งเดือนแล้วนับตั้งแต่เกิดการระบาดของไวรัสและทั่วดาวก็ตกอยู่ในความโกลาหล ระบอบการปกครองของหกประเทศเกือบล่มสลายในเวลาอันสั้น
ไม่มีใครรู้สาเหตุของภัยพิบัติแต่พวกเขามั่นใจว่ามันเป็นเพราะไวรัสบางอย่างที่พวกเขาเรียกว่า’ไวรัสกลายพันธ์’ สิ่งมีชีวิตมากมาย ไม่ว่าจะเป็นมนุษย์ สัตว์และพืชล้วนติดเชื้อได้หมด แต่ทว่า รูปแบบของไวรัสไม่อาจตรวจพบ และไม่มีใครรู้วิธีกระจายของไวรัสและใครคือผู้ติดเชื้อ
ก่อนการระบาดของไวรัสผู้ติดเชื้อทุกคนจะไม่แตกต่างจากคนปกติ แต่วินาทีที่ไวรัสระบาด ผู้ติดเชื้อจะแสดงความต้องการผิดปกติ มีแนวโน้มจะฆ่าคน ทำลายล้าง คลุ้มคลั่ง โศรกเศร้า กระหายและอื่นๆ บุคคลอ่อนแอมักเปลี่ยนเป็นฆาตกรที่ฆ่าคนโดยไม่กระพริบตา คนธรรมดาอาจหมอบลงและกินทรายใต้เท้าอย่างบ้าคลั่งจนตาย ผู้หญิงหัวโบราณจะกลายเป็นหญิงมากตัณหา
สิ่งน่ากลัวสุดคือความจริงที่บุคคลติดเชื้อจะยยังรักษาสติได้ในช่วงการระบาดของไวรัสนี่หมายความว่าผู้ติดเชื้อจะไม่เสียยการควบคุมหรืออะไรเลย
ตามความทรงจำของผู้ติดเชื้อเหล่านั้นเมื่อไวรัสระบาด ความปราถนาทั้งหมดจะมาจากส่วนลึกภายในหัวใจพวกเขาและกลายเป็นความคิดจริงๆ ราวกับบุคลิกพวกเขาเปลี่ยนไป แต่พวกเขาไม่อาจรู้ตัว ในช่วงการระบาดของไวรัส ผู้ติดเชื้อทุกคนจะรู้สึกว่าการกระทำของพวกเขาเป็นเรื่องปกติ มาก
เบนเน็ตยกตัวอย่างและผู้เล่นที่สับสนก็รู้ทันทีว่ามหันตภัยกลายพันธ์น่ากลัวแค่ไหน
เมเปิ้ลคือที่ที่เกิดการระบาดครั้งแรกผู้ติดเชื้อในกองทัพเริ่มหยิบอาวุธและยิงเพื่อนอย่างบ้าคลั่ง ทั่วกองทัพตกอยู่ในความโกลาหล ไม่มีใครรู้ว่าคนที่ตนยิงจะเป็นผู้ติดเชื้อหรือทหารปกติ และสงครามภายในก็เกิดขึ้นด้วยรถถัง เฮลิคอปเตอร์และแม้กระทั่งขีปนาวุธก็ยังถูกนำมาใช้ การต่อสู้นี้ทำให้กองทัพของเมเปิ้ลเสียหายไปครึ่งหนึ่ง
ประธานาธิบดีแสดงความเกรี้ยวกราดและอยากใช้นิวเคลียร์ถล่มโลกต้องขอบคุณ ขั้นตอนการยิงนิวเคลียร์ซับซ้อนมาก หากปุ่มกดนิวเคลียร์อยู่ในห้องทำงานของประธานาธิบดี ทั่วดาวอาจแบนไปแล้ว สำหรับประธานาธิบดี ตอนนี้เขาถูกจับกุมตัวอยู่
เหตุการณ์มากมายที่ไม่เคยเกิดเริ่มเกิดทั่วโลกมันคงไม่น่ากลัวหากคนๆหนึ่งเป็นบ้า แต่ทว่า หากคนทั้งโลกเป็นบ้า มันคงต่างออกไป
ไม่มีใครรู้ว่าคนที่อยู่ข้างๆพวกเขาจะคลุ้มคลั่งตอนไหนและพวกเขาก็ไม่อาจมั่นใจได้ว่าตัวเองนั้นปกติดีความกลัวนี้จะยิ่งครอบงำทั่วโลกและพวกเขาก็ไม่กล้าเชื่อใจใครบนโลก
หนึ่งเดือนหลังมหันตภัยกลายพันธ์ระบาดระเบียบของสังคมพังทลายและเมืองที่รุ่งเรืองหลายแห่งก็กลายเป็นเมืองผี เพื่อความปลอดภัยของตัวเอง หลายเมืองไม่มีทางเลือกนอกจากหาสถานที่ซ่อนตัว อาการซึมเศร้าได้กลายเป็นอารมณ์ทั่วไป
เช่นนั้นประชากรนับไม่ถ้วนจึงเริ่มสาปแช่งสงครามองค์กรต้นกำเนิด ซึ่งนำความสงบสุขพวกเขาไป พวกเขารู้สึกว่านี่คือผลกรรม และจุดจบของโลกก็ได้มาถึงแล้ว!
หลังได้ยินคำแนะนำผู้เล่นหลายคนก็หัวใจเต้นกระหน่ำ ไวรัสนี้น่ากลัวมาก ผู้เล่นมีการคาดเดามากมายถึงภัยพิบัตินี้ แต่ไม่คิดว่ามันจะแปลกขนาดนี้
แล้วไวรัสกลายพันธ์คืออะไร?
ทันใดนั้นผู้เล่นก็ตกตะลึง เวลาในโลกภายนอกและเกมต่างกัน ในสายตาผู้เล่น มันเพิ่งผ่านไปไม่กี่วัน แต่ทั่วโลกที่พวกเขาคุ้นเคยกลับต่างออกไป
น่าตื่นเต้นมาก!
“ไวรัสนี้รักษาไม่หายงั้นหรอครับ?”ผู้เล่นถาม
เบนเน็ตส่ายหัว”ปัจจุบันเราพบแค่สองวิธีในการสู้กับไวรัส อย่างแรก มันไม่ง่ายสำหรับยอดมนุษย์ที่จะติดเชื้อ และนี่ก็ได้รับการยืนยันแล้ว สอง เขตอนุรักษ์สามเราได้พัฒนายายับยั้งขึ้นมา และมันสามารถป้องกันไวรัสไม่ให้ระบาดได้ แต่ทว่า เราผลิตได้น้อยมาก เรากำลังพยายามปลูกส่วนผสมอยู่ แต่ปริมาณก็ยังไม่เพียงพอ”
เมื่อคำพูดเหล่านี้จบลงภารกิจก็ปรากฏบนหน้าต่างสถานะของผู้เล่น
มหันตภัยกลายพันธ์
คำแนะนำภารกิจ: ดาวเคราะห์อความารีนกำลังประสบภัยพิบัติ และมันก็เป็นความรับผิดชอบของทุกสิ่งมีชีวิตบนดาวที่จะต่อสู้กับมัน!
ข้อกำหนดภารกิจ: มีส่วนร่วมในการต่อสู้กับมหันตภัยกลายพันธ์
ความคืบหน้า: 0/30,000,000
ข้อกำหนดความสำเร็จ: ทำภารกิจให้สำเร็จก่อนไวรัสกลายพันธ์จะสมบูรณ์
ความล้มเหลว: การล่มสลายของอารยธรรมอความารีน ผู้รอดชีวิตทั้งหมดถูกบังคับให้ล่าถอย
รางวัล: ขึ้นอยู่กับผลงาน(ต่อให้การเติบโตของไวรัสจะทำให้ความคืบหน้าโดยรวมลดลง แต่ผลงานสะสมของแต่ละคนจะถูกนำไปนับรวมเป็นคะแนนรางวัล)
ข้อกำหนดภารกิจสำหรับผู้เล่นคล้ายกับข้อกำหนดภารกิจของหานเซี่ยวมากแค่ว่าภารกิจของหานเซี่ยวนับรวมดาวเคราะห์ทั้งหมดที่ประสบกับไวรัส
นี่คือเนื้อเรื่องหลักขนาดใหญ่ที่เกี่ยวข้องกับผู้เล่นทุกคนการมีส่วนร่วมของผู้เล่นทุกคนจะถูกนับเป็นความคืบหน้าภารกิจและผู้เล่นก็ต้องทำงานร่วมกันเพื่อให้บรรลุเป้าหมายนี้
“เรายอมรับภารกิจเนื้อเรื่องหลักทันทีที่ออนไลน์?พล็อตของเวอร์ชั่นนี้เร็วมาก!”
“ไม่ต้องทำอะไรและตรงเข้าเรื่องเลยฉันชอบ!”
“ไม่ถูกต้องเหตุผลที่เราสามารถรับภารกิจเนื้อเรื่องหลักได้ทันทีอาจเพราะเรามาออนไลน์ในเขตอนุรักษ์สาม ดูเหมือนว่าการวิเคราะห์ของกาแล็กซี่ไทม์จะไม่ผิด เราสามารถติดต่อกับเนื้อเรื่องหลักได้ง่ายขึ้นผ่านเขตอนุรักษ์สาม”
เมื่อทุกคนคิดพวกเขาก็รู้แจ้งทันที
หากพวกเขาอยู่ในสถานที่อื่นจะไม่มีใครมาอธิบายเหตุการณ์ให้ฟัง นอกจากนี้ เบนเน็ตยังกล่าวว่าเขตอนุรักษ์สามเป็นสถานที่เดียวที่มียายับยั้ง นี่หมายความว่าเขตอนุรักษ์สามคือสถานที่ที่จะกระจายเนื้อเรื่องหลัก มันเป็นภารกิจที่ปีศาจทมิฬทิ้งไว้ที่คอยชี้แนะพวกเขา
เขาคือประภาคารของพวกเขา!
ด้วยภารกิจเนื้อเรื่องหลักผู้เล่นจึงมีพลังงานและเดินไปข้างหน้าเพื่อถามหาความช่วยเหลือ ทั่วจตุรัสปั่นป่วน และเบนเน็ตก็ต้องใช้ความพยายามอย่างมากเพื่อจัดระเบียบ จากนั้นเขาก็พาลูกน้องเขาออกไปทำภารกิจต่างๆ ภารกิจเหล่านี้จะมีส่วนร่วมต่อเนื้อเรื่องหลัก
ภารกิจทุกประเภทต้องใช้ผู้เล่นจำกัดและจะเกิดความวุ่นวายมาก
กิลด์ขนาดใหญ่ล้วนคว้าภารกิจได้มากสุดและก็ยังมีผู้เล่นเดี่ยวบางคนที่ไม่อาจคว้าภารกิจเดี่ยวได้
ผู้เล่นอดถามไม่ได้”เราจะออกเขตอนุรักษ์ได้รึยัง?ผมอยากไปที่อื่น”
“คุณควรไปดูบนกำแพงเมืองด้วยตัวเอง”เบนเน็ตกล่าว
กำแพงเหล็กสูงของเขตอนุรักษ์บดบังมุมมองจากด้านนอกเมื่อได้ยินคำพูดเหล่านั้น ผู้เล่นหลายคนก็อยากรู้และปีนกำแพงเมืองเพื่อดู
แค่แวบเดียวผู้เล่นก็พากันตะลึงงัน
สิบกิโลเมตรรอบเมืองมีเต็นท์นับไม่ถ้วนตั้งอยู่ และเต็นท์ก็เหมือนเมฆเทาที่ปกคลุมโลกสีแดง มันเหมือนค่ายผู้ลี้ภัยขนาดมหึมาและทุกคนด้านนอกเขตอนุรักษ์ต่างก็ปฏิเสธจะไปไหน เมื่อเวลาผ่านไป เสียงการต่อสู้จะได้ยิน ใครจะรู้ว่าการต่อสู้นั้นเกิดเพราะไวรัสหรือการแย่งอาหารและน้ำ?
“ข่าวของการพัฒนาสูตรยาเราได้กระจายออกไปและคนนับไม่ถ้วนก็มาที่นี่ทุกวัน ขอตัวยับยั้งและการปกป้องของเรา”
เบนเน็ตเองก็ขึ้นกำแพงไปด้วยมองดูเต็นท์ผู้ลี้ภัยนับไม่ถ้วน ถอนหายใจด้วยความเศร้า
“แต่ทว่าตัวยาเรามีจำกัดมาก และเราก็มอบให้ได้แค่กลุ่มน้อยเท่านั้น สำหรับคนอื่น เราทำได้แค่ปล่อยให้รอข้างนอก ยิ่งคนมามาก จำนวนการระบาดของไวรัสก็ยิ่งเพิ่ม และผู้คนก็จะตายด้านนอกมากขึ้นทุกวัน แต่ทว่า เพื่อป้องกันเขตอนุรักษ์ไม่ให้วุ่นวาย ฉันไม่อาจยอมให้ทุกคนเข้ามาได้ ทำได้แค่มองดูพวกเขาตาย..”
ทั่วโลกไม่มีหนทางต่อต้านมหันตภัยนี้และมีเพียงเขตอนุรักษ์สามที่มีตัวยาผลลัพธ์ชัดเจน สถานที่นี้กลายเป็นดินแดนศักดิ์สิทธิ์ของผู้ลี้ภัยและความหวังสุดท้าย
ในชีวิตก่อนหน้าของหานเซี่ยวทุกคนเหมือนแมลงวันไร้หัวเมื่อภัยพิบัติระบาด พวกเขาล้วนตกใจและไม่มีความหวัง สถานการณ์วุ่นวาย ตอนนี้ เพราะอิทธิพลของหานเซี่ยว ผู้ลี้ภัยทั่วดาวจึงมีเป้าหมาย มันคือเขตอนุรักษ์สามปีศาจทมิฬ และมันก็คือความหวังเดียวของพวกเขา
แต่ทว่าตัวยายับยั้งที่หญ้ามรกตและออโรร่าสร้างขึ้นจะมีผลสั้นๆเท่านั้นและไม่อาจกำจัดไวรัสได้ เบนเน็ตไม่รู้ว่าเขาควรทำยังไงในความเป็นจริง ไม่มีใครที่รู้ว่าต้องทำยังไง เขาอดคิดถึงสาเหตุที่หานเซี่ยวให้เขาไว้ก่อนออกไปไม่ได้ ปีศาจทมิฬกล่าวว่าเขาอยากหาทางแก้ภัยพิบัติ นี่หมายความว่าเขายังไม่พบวิธีแก้ใช่ไหม?
เบนเน็ตทำได้แค่ฝากความหวังไว้กับหานเซี่ยว
หากเขากลับมา…
“ไม่มีเขตอนุรักษ์อื่นบนดาวแล้ว”เบนเน็ตกล่าว”สถานที่นี้คือเขตอนุรักษ์เพียงแห่งเดียว”