ตอนที่ 512 รวมตัว
ยานอวกาศลอยอยู่เหนือเขตอนุรักษ์สามเงียบๆเหมือนป้อมปราการบินผู้คนที่อยู่บนพื้นจะเห็นได้แค่ฐานใหญ่โตของยานและแสงสีฟ้าอ่อนๆของตัวต่อต้านแรงโน้มถ่วง
นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่ผู้เล่นบนอความารีนได้เห็นยานอวกาศเมื่อหานเซี่ยวออกอความารีน พวกเขาก็เห็นยานอวกาศที่ลงมา ประวัติศาสตร์ได้ซ้ำรอย แต่ครั้งนี้ มันไม่ใช่ยานลำเดียว แต่เป็นทั้งกองยาน!
แม้ยานอวกาศจะสามารถเห็นได้ทั่วในวิดิโอของขนมปังสุนัขแต่การเห็นด้วยตาตนเองย่อมแตกต่าง
ผู้เล่นต่างเงยหน้าด้วยความตื่นเต้นและบางคนก็เริ่มบันทึกฉาก
พลังของหานเซี่ยวยิ่งใหญ่กว่าเดิมมากแม้เขาจะไม่ได้ลงมือเอง แต่การที่เขาสามารถสั่งการยอดฝีมือเหล่านั้นได้ก็ต้องหมายความว่าเขาทรงพลังยิ่งกว่า คำถามคือ เขาแข็งแกร่งแค่ไหน?
ผู้เล่นต่างพยายามตรวจสอบหานเซี่ยวและหน้าต่างสถานะก็ยังเต็มไปด้วยเครื่องหมายคำถามระดับอันตรายคือ[อันตรายมาก] และมันก็ราวกับมีขนนกกำลังเกลี่ยหัวใจพวกเขา คันยุกยิกไปถึงกระดูก พวกเขาอยากรู้ถึงพลังของหานเซี่ยว
อ่าอ้า อ่า ฉันอยากรู้!
หานเซี่ยวหันไปมองหวงยู่และถามด้วยสีหน้าสงบ”นายไม่มีปัญหาอะไรกับยานฉันใช่ไหมที่จะจอดเหนือเขตอนุรักษ์?”
หวงยู่ส่ายหัวอย่างแรงพลางปาดเหงื่อมันไม่ใช่ว่าเขาไม่มีปัญหา แต่เขาไม่กล้ามีปัญหาต่างหาก!
หานเซี่ยวมองเบนเน็ตและกล่าว”ไปกันเราสามารถคุยไปเดินไปได้”
“นะ-นี่..”เบนเน็ตตกใจหลังไม่ได้เจอหานเซี่ยวสองปี หานเซี่ยวก็เหนือกว่าเขาไปมากแล้ว ปีศาจทมิฬผ่านอะไรมากบ้างในจักรวาล?
ความหวังชโลมหัวใจเขาปีศาจทมิฬกล่าวว่าเขาเข้าจักรวาลเพื่อหาทางแก้ภัยพิบัติ ในเมื่อเขากลับมาแล้ว นี่ก็หมายความว่าเขาพบทางออกแล้ว?
จากนั้นฝูงชนกลุ่มใหญ่ก็เข้ามายังส่วนกลางของเขตอนุรักษ์
หานเซี่ยวจะจัดการปัญหาของเบนเน็ตก่อนและเลือกทิ้งผู้เล่นไว้เขาไม่จำเป็นต้องกังวล ยังไงซะ พวกเขาก็ไม่อาจหนีไปไหนได้
เขาจะปล่อยให้ผลกระทบการกลับมาเขาวิ่งเล่นในหัวใจผู้เล่นก่อนนี่เหมือนตรรกะของการอนุญาติให้กระสุนบินไปไกล สุดยอดช่างกลหานไม่เคยเป็นคนใจร้อน
…
หานเซี่ยวให้ทหารรับจ้างคนอื่นรอด้านนอกและนำเจ้าหน้าที่มาห้องประชุม
หญ้ามรกตกำลังรออยู่ข้างในเธอสำรวจหานเซี่ยวด้วยสีหน้าซับซ้อนและถาม”นายช่วยวฉันออกจากเกาะระฆังแห่งความตาย แต่ฉันไม่เชื่อว่าเหตุผลที่นายให้ฉันจะเป็นเรื่องจริง ฉันไม่ใช่เภสัชกรแค่คนเดียว แต่นายกลับเลือกฉัน นายรู้อยู่แล้วว่าฉันจะสามารถพัฒนายายับยั้งได้งั้นหรอ?”
“เดาเอาสิ”หานเซี่ยวตอบ
หญ้ามรกตขมวดคิ้วเธอไม่ได้สนใจจะใช้มันเพื่อแลกอิสรภาพเธอ แต่เธอไม่ชอบความรู้สึกที่ถูกขังไว้ในความมืด ตอนแรกเธออยากซักถามหานเซี่ยวต่อ แต่วินาทีที่เธอสบตาหานเซี่ยว เธอก็รู้สึกถึงแรงกดดันมหาศาล ราวกับมีก้อนหินก้อนใหญ่กดทับบนหน้าอกเธอ
กลิ่นอายของหานเซี่ยวทรงพลังกว่าเมื่อก่อนมากเธอทำได้แค่กัดปากและกลืนคำพูดลงไป
เบนเน็ตกระแอมลำคอก่อนเปลี่ยนเรื่อง”อย่างที่นายเห็นภัยพิบัติที่นายทำนายเป็นจริงแล้ว เราเรียกมันว่ามหันตภัยกลายพันธ์ ฉันหวังว่าที่นายกลับมาจะเป็นเพราะนายหาทางออกของภัยพิบัตินี้ได้แล้ว ด้วยระดับเทคโนโลยีของอความารีน มันเป็นไปไม่ได้เลยที่เราจะแก้ภัยพิบัติได้ แม้แต่ตรวจจับไวรัสก็ยังไม่สามารถ”
“อธิบายสถานการณ์มา”หานเซี่ยวพยักหน้าเพราะอิทธิพลของเขา กระบวนการที่แน่ชัดของมหันตภัยกลายพันธ์จึงแตกต่างจากชีวิตก่อนหน้าเขา ตัวอย่างเช่น ชีวิตก่อนหน้าเขาไม่มีเขตอนุรักษ์สาม แม้เนื้อเรื่องจะต่าง แต่แกนหลักก็ยังเหมือนกัน ตราบเท่าที่แกนหลักเหมือนกัน หานเซี่ยวก็ไม่ต้องกังวลถึงเนื้อเรื่องที่เปลี่ยน
หลังใช้เวลาสิบนาทีเบนเน็ตก็อธิบายสถานการณ์ปัจจุบันบนอความารีนจนเสร็จ
“สถานการณ์ยังดีและฉันก็กลับมาทัน”หานเซี่ยวกล่าว
เบนเน็ตหยุดครู่หนึ่งก่อนถาม”นายผ่านอะไรมาบ้างในจักรวาล?”
ในที่สุดเขาก็มีโอกาสถามคำถามนั้นเขาอยากรู้ว่าหานเซี่ยวสร้างองค์กรเขาขึ้นมาได้ยังไง เหตุการณ์ที่เขาเจอ สถานะปัจจุบันเขาและอื่นๆ หัวเขาเต็มไปด้วยคำถาม
“ตอนนี้ฉันเป็นทหารรับจ้างและพวกเขาก็คือสหายฉัน”หานเซี่ยวชี้เจ้าหน้าที่ที่กำลังเล่นเกมการ์ดแก้เบื่อ
ทหารรับจ้างกลุ่มนั้นไม่สนใจอะไรพวกเขาไม่สนใจสถานการณ์ของภัยพิบัติเลย ไม่ว่าในกรณีใด เนื่องจากกัปตันพวกเขามาเพื่อจัดการแล้ว พวกเขาจึงไม่จำเป็นต้องกังวลเลย
หานเซี่ยวอธิบายประสบการณ์เขาสั้นๆแต่เบนเน็ตก็ยังตกใจเมื่อได้ยิน ขนาดของจักรวาลจริงๆเหนือกว่าความคาดหมายของเขามาก
แม้เขาจะอยู่บนอความารีนเพราะความรับผิดชอบแต่เบนเน็ตก็ไม่อาจโกหกตัวเองได้ ใจจริงแล้วเขาอยากไปจักรวาลมาก
ปัง!
ในเวลานั้นประตูก็เปิดออกและออโรร่าก็ถลาเข้ามา สายตาเธอกวาดผ่านทุกคนและหยุดที่หานเซี่ยว ผู้นั่งอยู่ข้างประตู ด้วยใบหน้าแปลกใจ เธอพุ่งใส่อ้อมกอดของหานเซี่ยวและกอดเขาแน่น
“ในที่สุดคุณก็กลับมา!หนูคิดถึงคุณมาก!”
ออโรร่าเหมือนลูกแมวตัวน้อยที่นอนบนหน้าอกของหานเซี่ยวนอกจากฮีล่า เธอสนิทกับหานเซี่ยวสุดและไว้ใจเขามาก
เมื่อรู้สึกถึงร่างกายอบอุ่นในอ้อมกอดเขาที่เปล่งกลิ่นหอมอ่อนๆหานเซี่ยวก็ไม่อาจทำใจผลักเธอออกไปได้ เขาจำต้องยืนให้เธอกอดพลางลูงผมเธอและยิ้มอบอุ่น”เธอ….แค่ก แค่ก เธอโตขึ้นมากนะ”
รูปร่างของออโรร่าแตกต่างจากสองปีก่อนมากสองปีก่อน เธอมีร่างกายผอมบาง ผิวเธอขาวซีด และเธอก็ต้องนั่งรถเข็นเท่านั้น วันนี้ ผิวเธอเปล่งประกายสดใส และดูสุขภาพดีมาก หัวเธอเต็มไปด้วยผมสีทองเงางามและเธอก็ดูสูงกว่าเดิมมาก เธอกระโจนมาเหมือนแม่เสือสาวและไม่ต้องใช้รถเข็นอีกต่อไป
ความสามารถเอสเปอร์เธอทำให้เธอมีพลังชีวิตที่แข็งแกร่ง
ฉากนี้ดึงดูดสายตาของเจ้าหน้าที่ทุกคนพวกเขาจ้องด้วยความตกใจ
เด็กผู้หญิงคนนี้เป็นใคร?เธอสนิทกับแบล็คสตาร์มากหรือว่าหัวหน้าเราจะแต่งงานแล้ว?!
หานเซี่ยวปล่อยให้ออโรร่ากอดเขาอยู่นานก่อนจะคว้าเธอขึ้นและถาม”พี่สาวเธออยู่ไหน?”
“หนูพาพี่มาด้วยตอนแรกพี่บอกว่าไม่อยากมา”ออโรร่าหัวเราะ
ตึกตึก ตึก!
ฮีล่าเดินมาในห้องมองหานเซี่ยว กล่าวอย่างไร้อารมณ์”ในที่สุดนายก็กลับมาแล้วงั้นหรอ?”
“ฉันกลับมาเพราะมีสิ่งที่ฉันคิดถึง”
หานเซี่ยวรู้สึกได้ถึงความไม่พอใจจากฮีล่าและรู้สึกแปลกใจเล็กน้อย
ฮีล่าไม่พูดอะไรและโยนของบางอย่างให้เขา
ปึก!
หานเซี่ยวคว้ากุญแจและมองมันมันคือกุญแจของฐานลับเขา ซึ่งเขาได้ส่งให้ฮีล่าก่อนเดินทาง
“กุญแจนาย”ฮีล่ากล่าว
“ไม่มันเป็นของเธอ”หานเซี่ยวโยนกลับ
ฮีล่ารับมันก่อนโยนมันคืนให้หานเซี่ยว”ในเมื่อนายกลับมาแล้วฉันก็ไม่ต้องใช้กุญแจนี้อีก”
หานเซี่ยวให้กุญแจนี้กับฮีล่าเพื่อเธอจะได้มีสถานที่หลบซ่อนกรณีฉุกเฉินที่เธอพูดแบบนั้น มันก็หมายความว่าเธอจะไม่เจออันตรายอะไรอีกเมื่อหานเซี่ยวกลับมา แม้เธอจะไม่พูดตรงๆ แต่นั่นคือสิ่งที่เธอรู้สึก
“เธอเชื่อใจฉันมากขนาดนั้นเลย?”หานเซี่ยวเลิกคิ้ว”งั้นทำไมเธอถึงไม่ออกไปกับฉัน?”
“นั่นเป็นทางเลือกของฉัน”ปากของฮีล่ากระตุกจากนั้นก็ไล่มองเจ้าหน้าที่ หยุดเล็กน้อยเมื่อเธอเห็นอโรเชีย ซิลเวีย และกีเน็ต
“ฉันคิดว่าเธอจะมีความสุขซะอีกเมื่อเห็นฉัน”หานเซี่ยวกล่าว
“นายเป็นใคร?ทำไมฉันต้องมีความสุขด้วย?”ฮีล่าถาม
ในเวลานั้นซิลเวียกล่าวด้วยความไม่พอใจ”อาจารย์กลับมาเพื่อช่วยพวกเธอทุกคน กล้าดียังไงถึงมาพูดกับเขาแบบนั้น?”
เมื่อได้ยินคำพูดนั้นทุกคนก็มองมาด้วยสีหน้าแปลกๆ
ซิลเวียไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้นและลดเสียงลง”ทำไมถึงมองฉันแบบนั้นกัน?ฉันพูดอะไรผิดงั้นหรอ?”
“เธอเงียบไปจะดีกว่า’เฮอลัสกลอกตา”มาเล่นกันต่อมา”
ยัยบื้อนี่ต้องตาบอดแน่หัวหน้ากำลังพูดกับคนรู้จักเก่าจากบ้านเกิด นี่เกี่ยวอะไรกับเธอ?เห็นได้ชัดว่าแม่สาวผมแดงนี้กำลังแง่งอนหัวหน้าเรา ทำไมเธอถึงไม่ยืนดูเงียบๆ?ไม่มีใครว่าเธอเป็นใบ้หรอกนะถ้าไม่พูดอะไร
ก๊อกก๊อก ก๊อก..
เบนเน็ตเคาะโต๊ะด้วยนิ้วและกล่าวอย่างไม่พอใจ”ฮีล่าอย่าเพิ่งสร้างปัญหาสักพัก เรากำลังพูดเรื่องสำคัญอยู่”
“ฮึม”ฮีล่านั่งลงข้างหานเซี่ยว
จากนั้นก็ส่งพลังงานสีแดงไปที่ใบหน้าของเบนเน็ตเธอไม่พอใจกับคำว่า’สร้างปัญหา’
วินาทีที่เธอนั่งลงเธอก็เริ่มเล่นหน้ากากดำที่หานเซี่ยววางไว้บนโต๊ะ หน้ากากนี้ทำให้เธอนึกถึงผู้นำองค์กรต้นกำเนิด ฮีล่าอดเสียอารมณ์ไม่ได้เมื่อใดก็ตามที่นึกถึงชายคนนั้น มันก็ผ่านมาสองปีแล้ว และเธอก็สงบนิ่งกว่าเดิมมาก
“แค่กแค่ก กลับมาเข้าเรื่องหลักกัน..”เบนเน็ตถูใบหน้าเขาและกล่าวด้วยสีหน้าจริงจัง”นายมีวิธีแก้มหันตภัยกลายพันธ์ไหม?”
หานเซี่ยวเคาะโต๊ะช้าๆและมองสายตาของคนรอบข้างเขาด้วยรอยยิ้ม”มี”