ตอนที่ 521 ย้อนรอยต้นกำเนิด
เกาะระฆังแห่งความตายอยู่อีกทวีปและมันต้องใช้เวลาประมาณชั่วโดมดงเพื่อกลับไปเขตอนุรักษ์ แม้ยานจะต้องจำกัดความเร็วมันภายในชั้นบรรยากาศของดาว มันก็ยังเร็วกว่าเครื่องบินมาก
หลังหานเซี่ยวตกลงมอบพวกเศษสวะจากเการะฆังไปยังห้องรับแขกเขาก็มาหาฮันเนสและพูดคุยกันต่อ
ฮันเนสเริ่มเล่าเรื่องที่เกิดหลังเขาหายตัวไปหลังจบสงครามองค์กรต้นกำเนิด เขาก็พากลุ่มนักโบราณคดีเดินทางไปค้นหาความลับใหม่ เพราะหานเซี่ยวปล่อยให้ผู้เล่นทำภารกิจจำนวนมาก ฮันเนสจึงสามารถได้รับข้อมูลใหม่มากพอสมควร จากนั้นเขาก็พบจุดที่น่าสงสัยในม้วนบันทึก และหลักฐานก็ได้ชี้ไปยังการต่อสู้ของร้อยประเทศบนอความารีน
ในอดีตอความารีนมีนับร้อยประเทศ และแม้จะมีการปะทะกันเล็กน้อย พวกเขาก็สงบสุขมาก พวกเขาล้วนอยากรู้ถึงจักรวาล และการปรากฏของโกโดร่าก็ได้นำข่าวใหม่ของจักรวาลมา เมื่อรู้ว่าประเทศมากมายบนโลกกำลังชะลอการพัฒนาอารยธรรมและทำให้เสียทรัพยากรเปล่า สถานะของดาวเคราะห์จึงเริ่มเปลี่ยนแปลง
ทุกประเทศแสดงท่าทีต่อกันแต่ไม่มีใครเต็มใจยอมแพ้อำนาจตนเอง ต่อให้พวกเขารู้ว่าการเลือกทำแบบนั้นจะส่งผลให้เกิดโศกนาฏกรรมในอนาคต แต่ก่อนโศฏนาฏกรรมจะมาถึง พวกเขาก็ยังเลือกทำเป็นสายตาสั้น ท้ายที่สุด ความขัดแย้งระหว่างประเทศก็เพิ่มขึ้น และสงครามก็คือหนทางเดียว
เช่นนั้นทฤษฏีนี้จึงทำให้เกิดสงครามโลก และลหายประเทศก็ถูกกำจัดจนหมด ท้ายที่สุด มีเพียงหกประเทศที่หลงเหลือ และพวกเขาก็เริ่มปรับโครงสร้างทรัพยากรทั้งดาว อย่างไรก็ตาม ผลกระทบด้านลบของสงครามยังไม่หมดไป
ฮันเนสไม่คิดว่าทฤษฏีเดียวจะส่งผลให้เกิดสงครามกว่าร้อยประเทศเขามั่นใจมากว่าต้องมีบางคนคอยควบคุมสถานการณ์จากเบื้องหลัง หลังค้นหา ในที่สุดเขาก็มีความคืบหน้าใหม่ แต่ก็ยังส่งผลให้เกิดโศกนาฏกรรม
“หลักฐานนำเราไปสู่ถ้ำใต้ดินในทะเลทรายโซมาร์มีรูปปั้นทองคำขนาดใหญ่ในถ้ำและนายคงไม่เชื่อสิ่งที่ฉันเห็น รูปปั้นทองคำกำลังขยับอยู่และโจมตีเรา ความแข็งแกร่งมันไม่มีใครเทียบได้ และการโจมตีเราก็ไม่อาจทำร้ายมันได้เลย”
“และจากนั้น?”หานเซี่ยวถาม
“เราต่อสู้อยู่นานแต่มันก็ทำลายไม่ได้และยังยิงเลเซอร์ได้ สหายฉันทุกคนตายในการต่อสู้ สงครามไม่ได้พรากชีวิตพวกเขา แต่พวกเขากลับต้องตายที่นั่น…”
ฮันเนสกัดฟันและพูดต่อ”ฉันยังบาดเจ็บสาหัสและต้องตายแน่แต่ทว่า รูปปั้นกลับหยุดและทั่วถ้ำก็เปลี่ยนเป็นสีทอง จากนั้นฉันก็พบว่ากำแพงหินของถ้ำนั้นเป็นของปลอม บนกำแพงทองเป็นภาชนะรูปวงรีขนาดมนุษย์ จากนั้นชาวโกโดร่าก็เดินออกมาและนั่งยองตรงหน้าฉัน ถามว่าฉันพบสถานที่นั้นได้ยังไง”
“ฉันกำลังฟังอยู่”
“ในเวลานั้นลมหายใจฉันกำลังรวยริน และดังนั้น อีกฝ่ายจึงอยู่ใกล้ฉันมาก ฉันทำเหมือนฉันบาดเจ็บสาหัสและพยายามสื่อสารกับเขา ฉันถามเขาว่าเขาเป็นใครและทำไมโกโดร่าถึงถูกทิ้งไว้บนอความารีน แต่ทว่า เขาดูเหมือนจะดูถูกที่จะให้คำตอบฉันและอยากยืนขึ้นและจากไป จากนั้นรูปปั้นก็ขยับอีกครั้ง และมันก็กำลังจะยกแขนขึ้นเพื่อทุบฉันให้ตาย”
“ฉันไม่มีทางเลือกฉันมีโอกาสเดียวและโจมตีด้วยพลังทั้งหมดของฉัน แต่ทว่า ไม่คิดเลยว่าชาวโกโดร่าจะไม่หลบการโจมตีฉันและถูกฆ่าในหมัดเดียว เขาคือคนธรรมดาจริงๆ หลังเขาตาย รูปปั้นก็หยุดขยับและฉันก็หมดสติจากบาดแผล”
“หลังผ่านไปนานหน่วยพิเศษก็มาถึงถ้ำและพบฉันในสภาพใกล้ตาย พวกเขาดูเหมือนจะพบถ้ำด้วยการตามรอยเท้าฉัน และทุกสิ่งภายในถ้ำก็ถูกยึดกดไป เพราะเรื่องนั้นเกี่ยวกับชาวโกโดร่า ฉันจึงถูกส่งไปเกาะระฆังแห่งความตายเพื่อรอสอบปากคำ”
“ทำไมนายถึงคิดว่าโกโดร่าคือพวกที่อยู่เบื้องหลังด้วยข้อมูลนี้?”
“มันไม่ใช่การเดามั่วๆคุกคือสถานที่ที่ดีสุดในการขบคิด และฉันก็ได้เชื่อมโยงจุดต่างๆในหัว นอกจากนี้ ต้องมีเหตุผลที่โกโดร่าถูกทิ้งไว้บนอความารีนแน่ ฉันสงสัยว่าแม้โกโดร่าจะไม่ได้แทรกแซงอความารีนบนผิวเผิน พวกมันก็มักจับตาดูเราและขัดขวางความก้าวหน้าของอารยธรรมเรา ฉันไม่เข้าใจโกโดร่า ฉันรู้แค่ว่าต้องมีผลประโยชน์ และพวกมันก็ต้องมีเหตุผลให้ทำแบบนั้น”
“มันอาจไม่เป็นแบบที่นายคิดคนๆเดียวไม่อาจเป็นตัวแทนของอารยธรรมทั้งหมดได้”หานเวี่ยวกล่าวหลังไตร่ตรอง”ฉันมีความสัมพันธ์อันดีมากกับโกโดร่า และอาจหาคนมาสืบสวนเรื่องนี้ได้ ช่วยให้เบาะแสกับฉันได้ไหม?”
“ฉันจำหน้าตาของชาวโกโดร่าและทุกสิ่งในถ้ำได้”ฮันเนสนำกระดาษออกมาหลายแผ่นและเริ่มวาด
หน้าตาของโกโดร่าชัดเจนมากและหานเซี่ยวก็ถ่ายรูปเก็บไว้ด้วยความสัมพันธ์เขากับโกโดร่า มันง่ายมากที่เขาจะขอให้พวกเขาตรวจสอบภาพร่าง
จากนั้นเขาก็ดูภาพร่างรูปปั้นของฮันเนสมันเป็นรูปร่างมนุษย์แต่มีสี่แขนและไร้ใบหน้า มันกลับสามรูที่ควรเป็นตาอยู่สองแถว ซึ่งเปล่งแสงสีทอง
เมื่อเห็นภาพวาดหานเซี่ยวก็อ้าปากค้าง
“นี่คือหุ่นเชิดประเภทโมโตผลิตภัณฑ์ของจอมเวทย์โกโดร่า มันหาซื้อง่าย แต่ราคาแพงมาก หากไม่ใช่จอมเวทย์ นายสามารถทำลายหุ่นเชิดได้โดยการทุบรูปปั้นเท่านั้น ด้วยพลังของนาย มันยากมากที่จะทำลายเครื่องจักรระดับนั้น หุ่นเชิดโมโจนี้ควรเป็นทหารโกโดร่า และสถานที่ที่โกโดร่าอยู่ควรเป็นห้องค้ำจุนชีวิต มันเหมือนห้องที่เชื่อมต่อเครือข่าย หากฉันมีเวลา ฉันจะขอหกประเทศศึกษามัน”
ฮันเนสคว้ามือหานเซี่ยวและวิงวอน”นี่คือเบาะแสเดียวและมันอยู่ในมือนายแล้ว ฉันไว้ใจนาย ฉันไม่มีอะไรจะตอบแทนนายและหวังว่านายจะช่วยฉัน ฉันอยากขุดเรื่องนี้จริงๆและหาว่าใครคือต้นเหตุของหายนะ!”
การแจ้งเตือนปรรากฏบนหน้าต่างสถานะของหานเซี่ยวชี้ให้เห็นว่าช่วงสามของ[ยุคใหม่-ต้นกำเนิด]เสร็จแล้ว ภารกิจมอบค่าประสบการณ์ให้เขาหลายล้าน และเขาก็เข้าสู่ช่วงต่อไป หน้าต่างสถานะยังแสดงให้เห็นว่านี่คือช่วงสุดท้ายของภารกิจ และมีเพียงข้อกำหนดเดียว ซึ่งคือการหาความจริง แต่ทว่า เบาะแสเดียวที่พวกเขามีคือภาพร่างชาวโกโดร่า
ไม่แปลกใจว่านี่คือภารกิจเกรดAลับมันเชื่อมโยงกับสองเวอร์ชั่น และจะต้องอยู่ในเงื่อนไขเป็นมิตรกับโกโดร่าเพื่อติดตามเบาะแสนี้ ดังนั้น ภารกิจนี้จึงสามารถดำเนินต่อได้ในเวอร์ชั่น2.0 ดวงตาของหานเซี่ยวเป็นประกาย
รางวัลนั้นอุดมสมบูรณ์มากมอบค่าประสบการณ์ให้เขาหลายล้าน แต่ทว่า สุดยอดช่างกลหานมีตลาดใหญ่ของผู้เล่นอยู่แล้วและไม่ต้องการค่าประสบการณ์นัก
นอกจากค่าประสบการณ์ยังมีแต้มสถานะฟรี แต้มศักยภาพ โอกาสสำหรับรางวัลสุ่ม และเหรียญเกียรติยศ ซึ่งมีเพียงภารกิจเกรดAถึงมอบให้ ของชิ้นนี้สามารถเสริมค่าสถานะทั้งหมดของเขา เพราะเขาได้ส่งภารกิจนี้ให้ผู้เล่นที่จะทำงานโดยไม่ร้องเรียน ข้อกำหนดภารกิจทั้งหมดของทุกช่วงจึงลุล่วง การประเมินภารกิจเขาย่อมสูงมากอย่างแน่นอนและเขาย่อมสามารถได้รับเหรียญ
นี่จะเป็นเหรียญอันที่สองของเขา
หานเซี่ยวเริ่มวางแผนก้าวต่อไปหากคนที่เริ่มสงครามในอความารีนคือโกโดร่าจริงๆ ข้อมูลนี้ย่อมเป็นความลับสุดยอด
“ฉันควรรอให้กองทัพโกโดร่ามาถึงอความารีนก่อนวางแผนก้าวต่อไปคนที่นำทีมควรเป็นนากาคิน และการคุยกับคนรู้จักก็ย่อมดีกว่า”
หานเซี่ยวส่ายหัวและไม่ใสใจผลลัพธ์เหนือสิ่งอื่นใด การต่อสู้ของอารยธรรมไม่ได้ถูกหรือผิด มันแค่เรื่องของผลประโยชน์
ต่อให้โกโดร่าจะเป็นผู้อยู่เบื้องหลังจริงๆดาวเคราะห์อความารีนในปัจจุบันก็ยังต้องการให้โกโดร่าช่วยอยู่ดี
เทียบกับอดีตเขาสนใจอาหารตรงหน้ากว่า เหมือนคนที่ไม่สนใจแหล่งที่มาของอาหารตอนกิน เหมือนการปลูกพืชที่ต้องการปุ๋ย เมื่อดื่มนม จะไม่มีใครสนใจคิดว่าบุคคลที่ค้นพบนมกำลังพยายามทำอะไร
เมื่อแต่งงานกับภรรยาเว้นแต่จะโชคดีมาก คุณต้องเพิกเฉยต่อข้อเท็จจริงที่ว่าภรรยาของคุณอาจเป็นเพื่อนร่วม…..
ดังนั้นวิธีที่หานเซี่ยวเห็น ไม่ว่าความจริงคืออะไร สิ่งสำคัญสุดก็คือคุณค่าของการสร้างสรรค์มัน
…
หลังกลับเขตอนุรักษ์หานเซี่ยวก็ให้ทหารรับจ้างคอยจับตาดูพวกนักโทษจากเกาะระฆังแห่งความตาย แม้นักโทษจะถูกเขาจับมา พวกเขาก็ยังต้องได้รับการฝึกก่อนถึงใช้งานได้ หานเซี่ยวรู้สึกสบายใจมากที่ส่งพวกเขาให้ทหารรับจ้างจัดการ
แม้นักโทษเหล่านั้นจะอวดดีแต่เทียบกับทหารรับจ้างกาแล็กซี่ที่เดินทางผ่านหลายระบบดาราและฆ่าสายพันธ์มานับไม่ถ้วน พวกเขาก็ไม่ต่างจากแกะเชื่อง
สิบวันต่อมาหานเซี่ยวก็ค่อยๆวางแผนเคลื่อนไหวเขา จอมเวทย์ภายใต้เขาส่วนใหญ่ได้เพิ่มผลผลิตของยายับยั้งขึ้นมามาก และยายับยั้งก็ถูกส่งออกไปให้ผู้ลี้ภัยของเขตอนุรักษ์ ทำให้เขตอนุรักษ์มีความมั่นคงขึ้นมาก
ในเวลาเดียวกันผู้ลี้ภัยจำนวนมากก็หลั่งไหลมายังเขตอนุรักษ์ และทั่วเขตอนุรักษ์ก็แออัดมาก เช่นนั้น เบนเน็ตจึงเริ่มขยายอาณาเขต และด้วยความช่วยเหลือของผู้เล่น การก่อสร้างจึงเป็นไปอย่างราบรื่น
ผู้ลี้ภัยมากันไม่หยุดและหากเป็นไปแบบนี้ เขตอนุรักษ์อาจต้องขยายเป็นเมืองขนาดใหญ่
หานเซี่ยวไม่ลืมถึงหกประเทศเนื่องจากหกประเทศตกลงกับเงื่อนไขเขา เขาจึงส่งทหารรับจ้างบางคนไปพร้อมวัตถุดิบ พลเมืองทั้งหมดของหกประเทศที่ไม่ตระหนักถึงสถานการณ์ตกอยู่ในความงุนงง
ทหารรับจ้างบางคนอยู่ด้านหลังในหกประเทศเพื่อช่วยเหลือพวกเขาในการผลิตยาและหกประเทศก็ประกาศข่าวเรื่องยาออกไปเพื่อสร้างความมั่นคงให้กับประชาชน
หกประเทศนั้นไม่เพียงแต่จะให้บริการหานเซี่ยวหานเซี่ยวยังมีอำนาจในการระดมกองทัพพวกเขา หานเซี่ยวแค่ต้องพูด และเขาก็สามารถควบคุมทุกอย่างได้ แต่ทว่า เขาไม่จำเป็นต้องทำแบบนั้น มันดีกว่าที่จะทิ้งกองทัพเหล่านั้นไว้ในหกประเทศเพื่อให้พวกเขาแบ่งปันแรงกดดันกับเขตอนุรักษ์ได้
เขตอนุรักษ์และหกประเทศได้ต่อสู้กับมหันตภัยกลายพันธ์กันมาแล้วแต่จำนวนผู้ลี่ภัยที่พวกเขาช่วยได้ก็เป็นแค่ส่วนน้อยของทั้งดาว อย่างไรก็ตาม พวกเขาไม่อาจดูแลสัตว์และพืชในป่าได้ และสิ่งที่น่ากลัวสุดก็คือสัตว์ทะเล จำนวนพวกมันเหนือกว่าสัตว์บกมาก และพวกมันก็ยังได้รับผลโดยมหันตภัยกลายพันธ์ ยังมีสัตว์กึ่งบกกึ่งน้ำบางตัวที่ขึ้นบกมาและทำลายหลายเมืองใกล้ทะเล
ในสถานที่ที่พวกเขาไม่อาจเห็นสถานการณ์ของมหันตภัยกลายพันธ์ยังแย่มากและเลวร้ายขึ้นทุกวินาที
ผู้เล่นส่วนใหญ่บนอความารีนต่างอยู่ในเขตอนุรักษ์และนี่ก็ไม่ได้เป็นประโยชน์ต่อภาพรวม แต่ทว่า นี่เป็นประโยชน์มากต่อหานเซี่ยวเพราะเขาสามารถเก็บเกี่ยวค่าประสบการณ์ได้มาก ผ่านกระบวนการคัดเลือกแบล็คสตาร์ เขาได้จ้างผู้เล่นมา3-4หมื่นคน
การทดสอบคัดเลือกได้กลายเป็นกิจกรรมประจำวันสำหรับผู้เล่นและมันก็มีการพูดคุยอย่างดุเดือดบนฟอรั่ม ผู้เล่นแบ่งปันประสบการณ์กันบนฟอรั่มและได้ข้อสรุป นักรบผู้กล้าไม่ได้มีอะไรมากไปกว่าดาวที่ค่อยๆจางหายไปในท้องฟ้ายามค่ำคืน
เพราะมันเป็นการคัดเลือกแบบกลุ่มผู้เล่นจึงค่อยๆจับกลุ่มกัน ผู้เล่นทั่วไปได้ลองเสี่ยงโชค ขณะที่ผู้เล่นมืออาชีพอวดทักษะตัวเอง สมาชิกหลักของกิลด์ใหญ่มักได้รับการปกป้องโดยผู้เล่นทั่วไป
คนที่ไม่อาจผ่านการทดสอบ30วินาทีจะไม่มีทางพลาดโอกาสนี้ทุกครั้งที่พวกเขาเห็นดาบคลั่ง ห่าวเทียนและคนอื่นที่เดินรอบเมืองด้วยชุดเกราะคุณภาพสูง ผู้เล่นคนอื่นจะอดอิจฉาไม่ได้ ยังมีหลายคนที่พยายามเสี่ยงโชคและคิดฆ่าพวกเขา หวังให้อุปกรณ์ตก
ด้วยความร่วมมือของผู้เล่นอื่นอัตราความสำเร็จของผู้เล่นจึงเพิ่มขึ้นมาก ผู้เล่นยังคิดว่ามันเพราะพวกเขาพบกลยุทธ์เอาชนะ และหานเซี่ยวก็ชอบให้ผู้เล่นคิดแบบนั้น
หานเซี่ยวได้เตรียมการมานานและทุกสิ่งก็เป็นไปตามแผนเขา แต่ทว่า ยังมีฉากหนึ่งที่เขาคิดไม่ถึง
ผู้เล่นได้เรียนรู้วิธีเล่นไพ่เวย์นจากเฮอลัสและหลายคนก็ติดมันมาก!
หลังได้ยินเรื่องนี้หานเซี่ยวก็เกือบอยากบีบคอเฮอลัสให้ตายคามือ!ทั้งหมดที่เขาทำคือเล่นไพ่ทุกวันและยังพาผู้เล่นหลงผิดไปด้วย!
อภัยให้ไม่ได้!