พลเรือนเผ่าคุนเด้จำนวนมากอยู่ในยานหลักเผ่าคุนเด้ ปูพรมเรียบๆบนพื้นและพลเรือนก็ยืนเบียดกันเหมือนผู้ลี้ภัย
หวือ!
ประตูเปิดขึ้นและหุ่นยนต์พ่อบ้านก็เดินเข้ามาพร้อมรถเข็นที่มีกล่องอาหารวางซ้อนกัน
“ถึงเวลากินข้าวแล้ว!”ทหารจักรวรรดิที่ปฏิบัติหน้าที่ร้องตะโกน
นับตั้งแต่พวกเขากลายเป็นเชลย คนเหล่านี้ก็ใช้ชีวิตด้วยความกลัว แต่ทว่า พวกเขาก็ไม่ได้ถูกทำร้าย จักรวรรดิให้อาหารพวกเขาทุกวันและพลเรือนก็สงบลงอย่างมาก เพราะเหตุนี้ จึงไม่มีใครทำอะไรบุ่มบ่าม
จากนั้นหุ่นยนต์พ่อบ้านก็เดินผ่านฝูงชนเพื่อส่งอาหาร เชลยเหล่านี้นั่งและเริ่มกินอาหารขณะคุยกัน บรรยากาศค่อนข้างสงบ
ในฝูงชน เด็กและผู้ใหญ่กำลังกินข้าวกัน ผู้หญิงกำลังให้อาหารลูก
“แม่ไม่กินหรอครับ?”เมื่อเห็นแบบนั้น เด็กก็ถาม
“ลูกกินก่อนเลย แม่จะกินหลังลูกกินเสร็จ”
เธอมองลูกชายด้วยความรัก
“ไม่ มากินด้วยกันครับ”เด็กส่ายหัว”ถ้าพ่ออยู่ด้วยก็คงดี แม่ครับ พ่อไปไหนหรอครับ?”เมื่อได้ยิน ผู้เป็นแม่ก็เงียบไป เธอมองลูกชายเธอและฝืนยิ้ม”พ่อลูกอาจอยู่บนยานลำอื่นและไม่สามารถมาหาเราได้ เขาจะมาเยี่ยมเราหลังทุกอย่างจบลง”“เย้!ผมคิดถึงพ่อ”เด็กร้องด้วยความตื่นเต้น”เมื่อไรทุกอย่างจะจบละครับ”?”“อีกไม่นานหรอก…”
เธอไม่มั่นใจแต่ก็ยังบังคับให้ตัวเองดูสงบ
เมื่อเห็นลูกน้องกำลังหมกมุ่นอยู่กับอาหาร เธอก็หันหน้าหนีและเช็ดน้ำตา
เธอรู้ดีอยู่แก่ใจว่าสามีเธออาจต้องพบกับโชคร้าย…เพราะสามีเธอเป็นทหาร
เธอถูกส่งไปตั้งแต่เริ่มสงคราม แต่ถูกนำกลับมาอีกครั้งในฐานะเชลยเพราะจักรวรรดิ แม้จักรวรรดิจะปิดข้อมูลทั้งหมดไว้ เธอก็สามารถจินตนาการได้ถึงความสูญเสียในสนามรบตั้งแต่ที่เผ่าคุนเด้พ่ายแพ้
เนื่องจากเธอไม่สามารถสื่อสารกับโลกภายนอกได้ เธอจึงไม่รู้ว่าสามีเธอยังอยู่หรือตาย เธอยังยึดมั่นความหวังสุดท้ายไว้ ต่อหน้าลูก เธอต้องระงับความกลัวไว้
หลังลูกเธอหลับ ใบหน้าเธอจะอาบไปด้วยน้ำตาขณะร้องไห้เงียบๆ
เธอไม่รู้ว่าจักรวรรดิคริมสันจะปฏิบัติต่อพวกเธอยังไงและทำได้แค่โกหกลูกของเธอ
ปี้บ ปี้บ ปี้บ…
ตอนนี้เอง หน้าจอโฮโลแกรมปรากฏและดึงดูดความสนใจของทุกคน
จากนั้นเงาร่างคุ้นเคยก็ปรากฏบนจอ
“มันคือผู้นำ!”
ความปั่นป่วนเกิดขึ้นทันที หลายคนยืนขึ้น
ฉากเดียวกันเกิดขึ้นบนยานอวกาศทุกลำ ส่วนใหญ่ไม่ทราบแน่ชัดถึงสิ่งที่เกิดขึ้นภายนอกหลังจักรวรรดิปิดข่าวทั้งหมด นี่คือข่าวแรกที่พวกเขาได้รับตั้งแต่กลายเป็นเชลยและเป็นครั้งแรกที่เห็นผู้นำ
ผู้เป็นแม่วางอาหารลงและดึงลูกเธอมาดู
บนจอ ผู้นำเผ่าคุนเด้ค่อยๆพูด”สมาชิกเผ่าฉัน ฉันมีข่าวจะประกาศ เราแพ้สงครามอย่างสิ้นเชิงและกำลังทหารราว 70 %ได้ถูกกำจัด กองยานที่สูญหายหรือทำลายมีดังนี้…”
จากนั้นเขาก็เริ่มอ่านรายชื่อหน่วยที่หายไปหรือถูกทำลาย สมาชิกครอบครัวทหารต่างจดจ่อเพราะกลัวจะพลาด
เมื่ออ่านรายชื่อจะมีบางคนที่ทรุดลงกับพื้นพร้อมหัวใจที่แตกสลาย
เด็กน้อยไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น แต่ทว่า เขาพลันรู้สึกว่าร่างกายของแม่เขาสั่นไหว แทบจะทรุดลง เขารีบหันไปจับมือเธอ
“แม่ เป็นอะไรไปครับ?”
ร่างของแม่สั่นเล็กน้อย หากเธอเป็นมนุษย์ ใบหน้าเธอคงขาวซีด เธอตั้งสติและพยายามพูด” แม่ไม่เป็นไร”
เธอได้ยินชื่อของกองยานที่สามีเธอรับใช้ และความหวังสุดท้ายก็แตกสลาย เธอเกือบจะเป็นลม
แต่เมื่อคิดถึงลูกชายข้างๆ เธอต้องระงับอารมณ์ไว้และไม่ร้องไห้ออกมา
เสียงสะอื้นสามารถได้ยินทั่ว
หลังอ่านรายชื่อทั้งหมด ผู้นำก็กล่าวต่อ”ฉันต้องรับผิดชอบต่อการพ่ายแพ้สงคราม การตัดสินใจที่ผิดพลาดของฉันทำให้เกิดความสูญเสียในวันนี้”
“ในความเป็นจริง สงครามนี้สามารถเลี่ยงได้ ศัตรูไม่ใช่คนเริ่ม แต่เป็นฉัน”
“จักรวรรดิมาจากที่ไกลโพ้นเพื่อสำรวจ พวกเขาเป็นอารยธรรมที่รักสันติ แต่ความอวดดีของฉันได้ทำให้ตามืดบอด มีฝ่ายที่สามอ อยากใช้ฉันเพื่อบั่นทอนกำลังจักรวรรดิ จากนั้นเราก็พยายามริเริ่มโจมตีจักรวรรดิ ซึ่งทำให้จักรวรรดิโกรธ”
“เดิมเรามีโอกาสอยู่อย่างสันติโดยไม่ต้องหลั่งเลือด เราแค่ต้องเปลี่ยนวัฒนธรรมเรา มันน่าเสียดายที่ฉันตัดสินใจพลาด”
“ความอวดดีของฉันได้ทำลายสะพานของทั้งสองฝ่าย ฉันขอรับผิดทุกอย่างที่เกิดและความผิดของฉันได้ผลักดันให้ทั้งอารยธรรมตกอยู่ในความสิ้นหวัง.
จากนั้นเขาก็นำเอกสารออกมา ซึ่งเป็นรายงานลับของกับดักระเบิดไซโอนิคเพื่อพิสูจน์ว่าเขาไม่ได้โกหก
จากนั้น ผู้นำเผ่าคุนเด้ก็ลุกขึ้น ก้มหัว
“ฉันคือคนที่ทำลายครอบครัวมากมายในสงครามนี้ และฉันก็ต้องขอโทษทุกคน”
ทุกคนเข้าใจเหตุผลของการออกมาพูดแล้ว มันเพื่อให้เขาออกมาอธิบายเหตุผลของสงคราม
เมื่อมองฉากนี้ หลายคนก็โกรธ
ขอโทษ?
แกทำร้ายทั้งเผ่าพันธุ์ ขอโทษแล้วจะได้อะไรขึ้นมา?!
ถ้าแกไม่เริ่มสงคราม ทหารทั้งหมดคงไม่ต้องตาย และเราก็จะยังใช้ชีวิตได้ปกติ เราจะตกเป็นเชลยหรือไงกัน?!
มันเพราะแกที่ทำให้อารยธรรมเราเจอกับหายนะ!ทั้งหมดสามารถเลี่ยงได้!
ขอโทษจะพอหรือไง?!
จากนั้นผู้นำเผ่าคุนเด้ก็นั่งลงและพูดต่อ
“ฉันรู้ว่าทุกคนกังวลมากว่าจักรวรรดิจะจัดการกับเรายังไง สบายใจได้ จักรวรรดิคริมสันคืออารยธรรมที่ก้าวหน้ากว่าเรามาก พวกเขาจะไม่เข่นฆ่าคนธรรมดาหรือริบเอาข้อมูลเรา พวกเขาตัดสินใจปล่อยเราและให้บ้านใหม่เราในระบบดาวอื่น พวกเขาจะคืนอิสรภาพให้เราและช่วยเราสร้างบ้านใหม่…”
เมื่อได้ยินแบบนั้น ทุกคนก็เริ่มสงบสติลง นี่คือปัญหาที่พวกเขากังวล
มันโชคดีมากแล้วที่พวกเขามีชีวิต และอีกฝ่ายยังเต็มใจปล่อยพวกเขาไป
มันดูเหมือนจักรวรรดิจะเป็นอารยธรรมรักสงบจริงๆ หลายคนคิดเช่นนั้น
เผ่าพวกเขาเริ่มสงครามและเป็นฝ่ายผิด แต่จักรวรรดิยังปฏิบัติต่อเชลยอย่างเมตตา หลังเทียบกันแล้ว ความรู้สึกไม่ดีที่พวกเขามีต่อจักรวรรดิจึงลดน้อยลง
แน่นอน ไม่มีสิ่งที่เรียกว่าเหตุผลสำหรับเรื่องดังกล่าว ในฐานะฝ่ายที่เริ่มสงคราม ยังมีหลายคนในเผ่าคุนเด้ที่เกลียดชังจักรวรรดิ โดยเฉพาะสมาชิกครอบครัวทหาร
แต่ทว่า หลังคำอธิบายนี้ความโกรธพวกเขาก็มุ่งตรงไปยังผู้นำ
ตอนนี้เอง ผู้นำเผ่าคุนเด้หยิบเอกสารอีกฉบับที่มีประวัติย่อของหานเซี่ยวเขียนไว้ขึ้นมา
“บ้านเกิดใหม่เราจะอยู่ในดินแดนของคนใหญ่คนโตในจักรวรรดิคริมสัน ชื่อของเขาคือแบล็คสตาร์ เขาจะให้การคุ้มครองแก่เรา เขาคือคนที่น่าเคารพนับถือ และเป็นเพราะคำขอเขา จักรวรรดิจึงตัดสินใจคืนอิสรภาพให้เรา’
เมื่อดูภาพหานเซี่ยวบนเอกสาร ทุกคนก็จำคนคนนี้ไว้
บนดาวประภาคาร ภาพฉายของหานเซี่ยวกำลังดูผู้นำเผ่าคุนเด้พูด เมื่อเห็นฉากนี้ หานเซี่ยวก็มองทาราคอฟและหัวเราะ
“พวกนายดีจริงๆ นายไม่เพียงให้เผ่าคุนเด้กับฉันแต่ยังช่วยฉันสร้างภาพลักษณ์ด้วย”
ทาราคอฟจิบชาแล้วยิ้ม”ยินดี”
คำปราศรัยยังดำเนินต่อไปและผู้นำเผ่าคุนเด้ก็ได้แนะนำบ้านเกิดใหม่ของพวกเขา แต่ไม่ได้พูดถึงอะไรเกี่ยวกับโฆษณาชวนเชื่อและการปิดกั้นข่าวที่พวกเขาต้องเผชิญ
“ผลลัพธ์ในวันนี้เป็นผลมาจากกลยุทธ์แย่ๆ และเบื้องบนจะรับผิดชอบเรื่องนี้ เบื้องบนจะถูกลงโทษ และฉันจะเก็บบทเรียนนี้ไว้เพื่อนำเผ่าเราให้เกรียงไกรขึ้น สร้างบ้านเกิดใหม่ของเรา”
บูม!
ขณะพูดเช่นนั้น ฝูงชนก็แตกฮือ
“แกมีสิทธิอะไรมานำเราหลังทำผิดครั้งใหญ่แบบนี้?”“เขาลงโทษคนระดับบนทั้งหมดแต่ตัวเองรอด?เจ้าเล่ห์นัก!”“เขาวางแผนจะดำรงตำแหน่งผู้นำไปจนกว่าเขาจะตายเลยหรือไง?!”
ทุกคนพากันลุกลี้ลุกลน
เผ่าทั้งหมดได้รับอันตรายเพราะแก แกมีสิทธิ์อะไรมานำเราอีก?!
เราไปเห็นด้วยตอนไหน?!
คนระดับสูงทั้งหมดจะถูกประหาร แต่คำอธิบายเดียวของแกคือขอโทษ?!
นี่หมายความว่าไง?! ไอรีนโนเวล
ต่อให้แกไม่ถูกประหาร แกก็ควรก้าวลงจากตำแหน่ง!
ความปรารถนาของแกรุนแรงเกินไป!
ทั้งเผ่าพ่ายแพ้ แต่แกยังกล้านั่งในตำแหน่งแบบนั้น?!
แม้แกจะดูเหมือนกำลังโทษตัวเอง แต่แกกำลังใช้พวกระดับสูงคนอื่นเป็นแพะ!
ขณะนี้ ผู้นำเผ่าคุนเด้ยืนขึ้นและยิ้ม”ฉันจะไปที่ยานทุกลำเพื่อปลอบและให้กำลังใจทุกคน หวังว่าจะทำให้พวกคุณทุกคนมีความกล้าที่จะเริ่มต้นใหม่ ความพ่ายแพ้ไม่ใช่เรื่องน่ากลัวและฉัน..จะทำให้เผ่าคุนเด้กลับมายิ่งใหญ่อีกครั้ง”
คำพูดเหล่านี้ควรทำให้เผ่าคุนเด้มีกำลังใจมาก แต่เกือบทุกคนกลับจ้องผู้นำเผ่าคุนเด้บนจอด้วยความโกรธ
จากนั้นผู้นำเผ่าก็ยืนขึ้นและเดินออกกล้องไป
ตอนนี้เอง ประตูเปิดขึ้นและสมาชิกเผ่าคุนเด้ก็เดินเข้ามา พลเมืองมองตามและเริ่มกระซิบกระซาบ
“เขาเป็นใคร?ทำไมถึงไปไหนมาไหนได้อิสระ?”“ฉันรู้ว่าเขาเป็นใคร เขาคือหนึ่งในเลขาข้างผู้นำ เขาเคยปรากฏบนทีวีมาก่อน”
จากนั้นเลขาก็ปรบมือ ให้ทุกคนเงียบ
“ทุกคน นี่จะเป็นที่แรกของผู้นำและผมก็หวังว่าทุกคนจะแสร้งทำเป็นแสดงความขอบคุณเพื่อศักดิ์ศรีของผู้นำ’
ทุกคนเกรี้ยวกราด
แกอยากให้เราขอบคุณ?!
สมาชิกครอบครัวเราเพิ่งตายในสงคราม และเรายังต้องร่วมมือกับแกเพื่อแสดงความขอบคุณ?!
หลายคนกำหมัด
พวกเขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าจะอธิบายความรู้สึกตัวเองยังไง ความโกรธที่พวกเขามีนั้นปะทุถึงขีดสุด
อย่างรวดเร็ว เสียงเท้าสามารถได้ยินด้านนอกและประตูก็เปิด
จากนั้นผู้นำก็เดินเข้ามาพร้อมเลขาเขา กลุ่มผู้ติดตามต่างมีรอยยิ้มบนหน้า
เมื่อเห็นรอยยิ้มนี้ หลายคนก็ไม่สามารถสะกดกลั้นความโกรธได้อีก
แกยังยิ้มได้อีก?!
แต่ทว่า เมื่อเห็นคนติดตามข้างๆผู้นำ หลายคนก็ไม่กล้าทำอะไรและแค่จ้องเขา
ผู้นำกล่าวด้วยรอยยิ้ม”ทุกคน เป็นยังไงกันบ้าง?ฉันรู้ว่าทุกคนต่างก็เสียคนสำคัญไป ไม่ต้องห่วง คุณสามารถบอกฉันได้ว่ามีปัญหาอะไร และฉัน…”
หวือ!
บางคนโยนของเหลวหนืดสีดำออกมาใส่หน้าผู้นำ
มันคือชามข้าวที่พวกเขากำลังกิน และอาหารภายในก็เปรอะชุดผู้นำ
“ไสหัวไป!”เสียงโกรธเกรี้ยวดังจากภายในฝูงชน
ด้วยบางคนที่นำ ทุกคนจึงเริ่มโยนชามอาหารใส่ผู้นำ
แปะ แปะ…
ผู้นำเผ่าคุนเด้ถูกอาบด้วยอาหารและดูน่าสงสารมาก
“หยุด!หยุด!
ผู้ติดตามก้าวออกมาข้างหน้าเพื่อบังชามข้าวและปกป้องผู้นำ
ตอนนี้เอง คนจากด้านหลังที่อยากโยนบางสิ่งใส่ผู้นำแต่อยู่ไกลไปก็เริ่มเบียดมา นี่ทำให้ทุกคนขยับเข้าใกล้ผู้นำขึ้น
“หยุดผลัก!ทุกคน ถอยออกไป!’หนึ่งในผู้ติดตามตะโกนและพยายามต่อต้านฝูงชนสุดแรง ทันใดนั้น เขาก็ออกแรงมากไปและผลักผู้หญิงคนหนึ่งล้ม
จากนั้นเสียงร้องของเด็กก็ดังขึ้น
“แกตีแม่ฉัน!ฉันจะสู้กับแก!”
ผู้ติดตามคนนี้รู้สึกเจ็บแปลบที่ขาและเห็นเด็กตัวเล็กกัดขาเขา
“ไสหัวไป!”เขาตบเด็กปลิว
ทุกคนในฝูงชนต่างลุกฮือเมื่อได้เห็นฉากนี้
“พวกแกตีเด็ก!”
“จัดการพวกมัน!”
ทุกคนไม่สามารถควบคุมความโกรธได้อีก
พวกเขาละทิ้งเหตุและผลทั้งหมด เริ่มโจมตีด้วยหมัด ฟันและเปลือก
สถานการณ์ทั้งหมดหลุดการควบคุม
ปัง
ผู้นำเผ่าคุนเด้ถูกผลักลงกับพื้นด้วยคนที่ทุบตีเขาจากทุกทิศทาง
ตอนนี้ เขาพลันรู้สึกเจ็บแปลบที่คอเหมือนถูกบางคนกัด ฟันจมลึกลงไปในคอเขาและคอเขาก็มีเลือดไหลไม่หยุด
ร่างของผู้นำสั่นสะท้าน และเขาก็มองไป คนที่กัดคอเขาคือแม่ของเด็กที่ถูกตบ
สายตาของอีกฝ่ายตราตรึงอยู่ในหัวเขา
นี่คือสายตาที่เต็มไปด้วยความโกรธ ความเกลียดและความสิ้นหวัง…
คชา!
“อ้า!”จากนั้นเธอก็ฉีกคอของผู้นำเผ่าคุนเด้ด้วยฟันของเธอ ส่งเสียงคำรามลั่น
เลือดไหลกระฉูดออกจากคอเขา ร่างของผู้นำคุนเด้กลายเป็นอ่อนแรงและจิตสำนึกก็เริ่มดำดิ่ง
เขามองสมาชิกเผ่าที่ทุบตีเขาและก็สงบนิ่งมาก
“ในที่สุดการแสดงของฉันก็จบลง…”
บูม!
สติเขาเลือนลางไป
…
จากนั้นทหารที่ปฏิบัติการก็เข้าควบคุมสถานการณ์ แต่ตั้งใจชะลอการกระทำเพื่อให้ความวุ่นวายดำเนินต่อไปสักพัก
ในที่สุด เหตุการณ์นองเลือดนี้ก็จบลง มีเพียงกองเลือดที่หลงเหลือ ศพของผู้นำเผ่าคุนเด้นั้นบิดผิดรูป
กล้องได้บันทึกฉากทั้งหมดและสมาชิกเผ่าคุนเด้บนยานลำอื่นก็สามารถเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นได
“พวกเขาฆ่าเขาจริงๆ?ทำได้ดีมาก!”
“คนบาปของเผ่าเราไม่สมควรมีชีวิตต่อ!”
“มันสมควรแล้ว!’
หลายคนพอใจมาก
ในทางเดินที่ไม่ถูกบันทึกด้วยกล้อง เจ้าหน้าที่จักรวรรดิได้เอนพิงกำแพงด้วยอุปกรณ์ปลุกอารมณ์
เมือ่ได้ยินว่าสถานการณ์สงบลงแล้ว เขาก็ปิดอุปกรณ์และเดินจากไป
…
“การแสดงจบลงแล้ว”ทาราคอฟปิดหน้าจอ
“พวกนายใช้ประโยชน์จากเขาเต็มที่เลยทีเดียว”หานเซี่ยวกล่าว”ไม่ปล่อยให้จักรวรรดิลงโทษเขาแต่เป็นให้เผ่าคุนเด้ประหารผู้นำตัวเอง นี่จะต้องเป็นบทเรียนที่เผ่าคุนเด้จะไม่มีวันลืม เหตุการณ์นี้จะตราตรึงในหัวของเผ่าคุนเด้และสภาพจิตใจพวกเขาจะอ่อนแอลงมาก”
‘นี่นับว่าเมตตาแล้ว”ทาราคอฟกล่าวและมองไปในตาหานเซี่ยว”แบล็คสตาร์ หาตัวผู้บงการให้ได้”
จากนั้นหานเซี่ยวก็พยักหน้า”แน่นอน ปล่อยเรื่องนี้ให้เป็นหน้าที่ฉัน”