บทที่ 599 วันที่ 10
จากนั้นหลินเฟิงและเสี่ยวหยางก็รับคนของมู่ซินซินและคนที่แข็งแกร่งไปยังหลินกรุ๊ปและจัดการที่พักของพวกเขาไปเรื่อยๆ
ในเวลานี้มีสมาชิกของตระกูลมู่หลายสิบคนในหมู่พวกเขา มู่เฉียนพ่อของมู่ซินซินได้ถึงจุดสูงสุดของระดับ SSS แล้ว มีอีกสี่หรือห้าคนที่ถึงระดับ SSS นอกจากนี้ก็ไม่มีคนที่แข็งแกร่งไปมากกว่านี้อีกแล้ว
นี่ต้องขอบคุณการสนับสนุนของหลินเฟิงที่มีต่อตระกูลมู่คนเหล่านี้มีชิปพรสวรรค์ระดับ SSS ของหลินเฟิงจึงทำให้สามารถอยู่ได้จนถึงตอนนี้
ไม่งั้นตอนนี้คงจะไม่ได้เจอหน้าใครสักคนเลยด้วยซ้ำ
เวลาสิบวันผ่านไปในพริบตาพรุ่งนี้เป็นเวลาที่ทั้งสี่ตระกูลจะได้พบกับหลินกรุ๊ปเพื่อจัดตั้งกองกำลัง
ในวันนั้นหลินเฟิงได้เรียกหัวหน้าทั้งหมดของหลินกรุ๊ปกลับมา
ไม่เคลื่อนย่อมไม่รู้ที่ดูตกใจเพราะการเคลื่อนย้ายครั้งนี้จะได้รู้ว่านายท่านและหลินกรุ๊ปนั้นแข็งแกร่งเพียงใด
มีกองกำลังขนาดเล็กและขนาดกลางมากกว่าสิบสองกองซึ่งอยู่ภายใต้การควบคุมของพวกเขาและกองกำลังขนาดเล็กแต่ละกองก็มีผู้ใช้พลังระดับ SSS หลายคน หลินเฟิงไม่คาดคิดมาก่อนว่าจะมีจำนวนมากและน่ากลัวขนาดนี้
พวกเขาหลายคนไม่รู้จักหลินเฟิงเช่นนิกายเฉียนเต้า ซึ่งถูกพิชิตโดยปาเต๋า หรือพวกที่ถูกหวังหานทวงหนี้ รวมไปถึงกองกำลังอื่น ๆ ที่เพิ่งตื่นจากการหลับใหล
แม้ว่าความแข็งแกร่งของคนเหล่านี้จะไม่แข็งแกร่งมากนักแต่ก็มีจำนวนค่อนข้างมาก
คนเหล่านี้ได้สร้างนิกายได้เพิ่มหกหรือเจ็ดนิกายแม้ว่าจะไม่ใช่ผู้แข็งแกร่งอันดับต้นๆ แต่ก็ยังมีผู้ที่แข็งแกร่งเหนือระดับ SSS อีกมากมาย
ในท้ายที่สุดคนเหล่านี้ถูกเชื้อเชิญโดยหลินเฟิงและพวกเขาจะมาที่นี่เพื่อประชุมและปรึกษาหารือเกี่ยวกับการก่อตั้งตระกูลใหญ่ในวันพรุ่งนี้
วันที่สิบมาถึงตามสัญญา
มันเพิ่งจะรุ่งสางและมีบรรยากาศที่แตกต่างกันไปทั่วทั้งจังหวัดราวกับหมอกควันอันไม่อาจลืมได้
ในตอนเช้าผู้บริหารระดับสูงของหลินกรุ๊ปซึ่งพักที่สำนักงานใหญ่ของหลินกรุ๊ปเขายุ่งมาก มีเพียงหลินเฟิงเท่านั้นที่ไม่มีข่าว
ในเวลานี้ทั้งมณฑลจิ้งเฟิงเกือบจะถูกควบคุมโดยคนของหลินกรุ๊ป แม้แต่แมลงวันก็บินเข้ามาไม่ได้
ทุกคนที่ยืนอยู่นอกสำนักงานใหญ่ของหลินกรุ๊ปมีพลังมากแม้แต่ผู้เฝ้าประตูบางคนก็เป็นผู้แข็งแกร่งระดับ SS มีผู้แข็งแกร่งระดับ SSS หลายคนแอบอยู่ ภาพนี้ทำให้ปรมาจารย์หลายคนในเมืองจิ้งเฟิงหวาดกลัว
เมื่อเวลาผ่านไปผู้คนที่แข็งแกร่งก็ปรากฏตัวขึ้นรอบๆ หลินกรุ๊ปทีละคน ราวกับพยายามจะสืบเสาะว่ากลุ่มของหลินกำลังจะทำอะไร และมันก็ทำให้บรรยากาศที่นี่แปลกประหลาดยิ่งขึ้น
ในบางมุมมีคนที่มีพลังบางคนกำลังมองไปที่กลุ่มของหลินด้วยสายตาที่สอดส่อง ดูเหมือนว่าพวกเขาต้องการจะเข้าไปอย่างไรก็ตามมีคนที่แข็งแกร่งนอกสำนักงานใหญ่ของหลินกรุ๊ปมากเกินไป แม้แต่คนเฝ้าประตูที่ไม่น่าสนใจก็มีพลังอำนาจ
พื้นที่ด้านหน้าของหลินกรุ๊ปบรรยากาศก็แปรปรวนอย่างกะทันหัน มีรอยแตกของห้วงอากาศกว่าสิบเมตรปรากฏขึ้นและกลุ่มคนก็บินออกไปและบินไปยังสำนักงานใหญ่ของกลุ่มหลินกรุ๊ป
”ยินดีต้อนรับแขกผู้มีเกียรติทุกท่านในตระกูลมู่หรงเชิญเข้ามาข้างใน เราได้เตรียมสุราอาหารไว้สำหรับทุกท่านแล้ว” ทันใดนั้นเสียงของชายที่สดใสและชัดเจนก็ดังออกมา ก่อนจะตามมาด้วยร่างที่ปรากฏต่อหน้าคนเดินถนน
รูปนี้สวมอาภรณ์สีขาวคิ้วคมตาเฉี่ยวดั่งดาบดูหล่อเหลาไม่ธรรมดา
ชายคนนี้คือหวังหานหนึ่งในผู้นำระดับสูงของหลินกรุ๊ป!
คนที่ออกมาจากช่องว่างที่แตกเหล่านี้คือตัวแทนของตระกูลมู่หรงมีทั้งหมดหกคน ด้านหน้าคือผู้หญิง เธอดูเหมือนจะอายุราวสามสิบต้น ๆ เธอดูใจดีดีมาก แต่ฉันไม่รู้ว่าทำไมหวังหานถึงรู้สึกว่าไม่เข้าตาเขาสักเท่าไรนัก
เขาไม่ได้เป็นแค่คนคนหนึ่งแม้ในสายตาของหลาย ๆ คนก็ดูแปลกมาก
เบื้องหลังผู้หญิงคนนั้นคือผู้หญิงอีกคนอายุราวยี่สิบต้นๆ ใบหน้าของเธอเย็นชาและไม่แยแส แต่เมื่อเขามองไปที่พวกหลินกรุ๊ป ความเฉยเมยในดวงตาของเขาก็ละลายหายไปและร่องรอยของความซับซ้อนก็ฉายผ่านดวงตาของเขาแทน
แต่ไม่นานมันก็กลับมาสู่ความรู้สึกที่น่าเบื่อและเย็นชาเหมือนก่อนหน้านี้
ถ้าหลินเฟิงอยู่ที่นี่เขาก็น่าจะจำเด็กสาวคนนี้ได้
นอกจากนี้ข้างๆตัวเขา ยังมีชายหนุ่มคนหนึ่งอายุราวยี่สิบต้น ๆ ชายคนนั้นเงยหน้าขึ้นมองไปบนฟ้า ความเย่อหยิ่งและการดูถูกของเขาแสดงให้เห็นถึงความหยิ่งยโสในตัวเขา
ถัดจากพวกเขามีคนอีกสามคนที่เห็นได้ชัดว่าเป็นคนโบราณและหนึ่งในนั้นมีพลังมากหวังหานไม่แข็งแกร่งพอ เขาไม่รู้ระดับความสามารถของฝ่ายตรงข้ามและไม่เข้าใจว่าที่นำตระกูลมู่หรงหมายเหล่านั้นมาถึงอะไร
หวังหานเห็นทั้งหมดนี้ในสายตาของเขาแต่ไม่ได้พูดอะไร
ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมาในหลินกรุ๊ปนี้หวังหานได้รับการยกย่องอย่างสมบูรณ์ แม้ความแข็งแกร่งจะไม่แข็งแกร่งมากนัก เพียงเข้าถึงระดับ SS แล้ว แต่ยังสามารถกล่าวได้ว่าเขาสามารถดูแลความสามารถด้านอื่น ๆ ได้อีกด้วย
”แล้วเจ้าของหลินกรุ๊ปล่ะทำไมคุณไม่ออกมาดูพวกเรา แล้วส่งขยะแบบนี้มาให้พวกเราเพื่อเซอร์ไพรส์หวังหานงั้นเหรอ” ชายในวัยยี่สิบต้น ๆ ของตระกูลมู่หรงดูราวกับกินดินระเบิดและกล่าวกับหวังหานเมื่อเขาขึ้นมา
แต่คำพูดของเขาแข็งแกร่งมั่นใจมากเหมือนกับว่าไปกินอะไรผิดสำแดงเข้า
ในเวลานี้อารมณ์แปลก ๆ ที่ฉายในดวงตาของผู้หญิงซึ่งอยู่ข้างๆเธอ ดูเหมือนเธออยากจะพูดอะไรบางอย่าง แต่ทันใดนั้นก็กลับมาเป็นความเฉยเมยไม่แยแสดังเดิม
หวังหานรู้ว่าผู้หญิงคนนี้คือมู่หรงหลานที่มาพบกับหลินเฟิง
เพราะความพยายามของเธอเองครอบครัวของมู่หรงไม่เป็นสองรองใคร
ชายในวัยยี่สิบต้นๆ ชื่อมู่หรงเสี่ยว เป็นสมาชิกอีกคนหนึ่งของตระกูลมู่หรง ทั้งสองคนมีความโดดเด่นในตระกูลมู่หรง แม้ว่ามู่หรงเสี่ยวจะมีความสามารถบางอย่างเหนือกว่ามู่หรงหลาน ดังนั้นเขาจึงหยิ่งและภาคภูมิใจ
เมื่อหวังหานเห็นสิ่งนี้และมองไปที่ผู้หญิงตรงหน้าเขาเธอคือหัวหน้าตระกูลมู่หรงของคนปัจจุบัน
หวังหานรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อยที่เห็นว่าหัวหน้าตระกูลมู่หลงเป็นผู้หญิงอย่างไรก็ตามเมื่อเขาเห็นว่าอีกฝ่ายไม่มีเจตนาที่จะลบล้างมู่หรงเสี่ยวเขาก็งุนงงและรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ
จากนั้นหวังหานยังกล่าวอย่างไม่สุภาพ”นายท่านแห่งหลินกรุ๊ปของเรามองไม่เห็นแมวและสุนัขสักตัวเลย!”
“อะไรนะอยากตายเหรอ” ชายผู้กล้าแกร่งนั้นโจมตีใส่หวังหานทันที
เวลานี้ผู้แข็งแกร่งในความมืดจำนวนมากกำลังให้ความสนใจกับสถานการณ์ที่นี่ เมื่อพวกเขาเห็นว่าชายในตระกูลมู่หรงกำลังโจมตีใส่หวังหานพวกเขาก็ไม่แปลกใจ
“ไม่ใช่ว่าตระกูลมู่หลงและตระกูลหลินมีความสัมพันธ์ที่ดีมากหรือไม่ทำไมเจ้านี่ถึงเริ่มก่อนที่จะเข้าไป?”
”อืมฉันก็ไม่รู้ ดูเหมือนก่อนหน้านี้ความสัมพันธ์ระหว่างทั้งสองฝ่ายจะดีมาก”
”นายไม่รู้เหรอตอนนี้ตระกูลมู่หรงแบ่งออกเป็นสองพวก เห็นผู้ชายกับผู้หญิงสองคนนั้นไหม” ชายคนหนึ่งในความมืดกล่าว
คนอื่นๆ ตอบว่า “เห็น เกิดอะไรขึ้นงั้นเหรอ”