บทที่ 616 การจากไปของเสี่ยวหยาง
“แล้วทำไมพี่หลินถึงกล้าเสียงขนาดนี้หรือว่าพี่ตั้งใจที่จะละทิ้งฉันไว้ข้างหลัง เพื่อพวกเขา ทำไมกัน?”
สิ่งที่ทำให้หัวใจนั้นทำให้เสี่ยวหยางรู้สึกหนาวสั่น มีเส้นแปลก ๆ ลอยอยู่บนใบหน้าของเขาดวงตาเป็นสีแดง
ในตอนนี้หลินเฟิงได้ตระหนักถึงสิ่งที่เกิดขึ้นกับบุคลิกของเสียวหยางถ้านับจิตใจของเขา เขาเป็นเพียงเด็กอายุประมาณสิบขวบดท่านั้น ไม่ใช่ผู้ใหญ่ที่มีจิตใจแข็งแกร่งเหมือนคนอื่น ๆ ในที่นี้
เขาไม่คาดคิดว่าเสี่ยวหยางจะแข็งข้อเพราะเหตุนี้
แต่สิ่งที่ทำให้หลินเฟิงงงงวยก็คือกลุ่มพลังแห่งความมืดเหล่านั้นติดต่อกับเสี่ยวหยางได้อย่างไรทำไมเขาถึงแตกแยกออกจากเช่นนี้ได้
”เสี่ยวหยางฟังฉันนะอย่าหลงกลพวกเขา พวกเขา … ” แต่หลินเฟิงถูกเสี่ยวหยางขัดจังหวะก่อนที่เขาจะพูดจบ
”ตอบฉันมาทำไม?” เสี่ยวหยางร้องไห้ด้วยความโกรธ
หลินเฟิงไม่สามารถตอบได้สักครู่และเขาก็ไม่ได้เปิดปากของเขาต่อมา
“ทำไม่ได้สินะ”เสี่ยวหยางตัดพ้อ
”ฉัน…”
”ถ้าตอบไม่ได้ก็ไม่ต้องตอบตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปฉันไม่ได้เป็นสมาชิกของกลุ่มหลินอีกต่อไปแล้ว และไม่ใช่สมาชิกของกลุ่มเทียนกงด้วย!” เสี่ยวหยางก็พูดด้วยเสียงดังสนั่น
คำๆ นี้ทำให้หลินเฟิงสะดุ้งอย่างเร่งรีบ“น้องหยาง นายกำลังจะทำอะไรกันแน่?”
”ฉันไม่ได้ทำอะไรทั้งนั้นฉันแค่ตัดพันธะกับพี่หลินทั้งหมด และเข้าร่วมกับพันธมิตรแห่งความมืด” ทันใดนั้นร่างของเสียวหยางก็ลอยขึ้นอย่างช้า ๆ เขาบินขึ้นไปบนฟ้าพลางเอ่ยเสียงดัง
มันเหมือนกับการประกาศให้คนทั้งโลกรู้ทันใดนั้นพลังของร่างกายของเขาก็เพิ่มขึ้นและทะยานขึ้นไปบนฟ้าทะลุสวรรค์แห่งดินแดนศักดิ์สิทธิ์ออกไป
”นี้…”
หลินเฟิงเห็นที่นี่ผู้คนทั้งหมดใยที่แห่งนี้แล้วก็ยากที่จะสงบใจลงพรสวรรค์ของเสี่ยวหยางที่เขาตระหนักดีสามารถกล่าวได้ว่าเป็นสัตว์ประหลาดที่ไม่มีใครเทียบได้จริง ๆ
ดูเหมือนว่าไม่นานนักตั้งแต่เขาได้รับการเลื่อนขั้นจากสวรรค์ชั้นแรกของดินแดนศักดิ์สิทธิ์ไปสู่สวรรค์ชั้นที่หกของดินแดนศักดิ์สิทธิ์
ในดินแดนศักดิ์สิทธิ์การได้เข้าไปถึงชั้นที่6 นั้นเป็นเหมือนสันเขาที่ปันขึ้นไปได้ยาก การไปถึงสวรรค์ชั้นหกนั้นเป็นการดำรงอยู่อย่างเด็ดขาดภายในกองกำลังทั้งหมด
“ท่านทรงโปรด”
ในช่วงเวลาแห่งการพัฒนาของเสี่ยวหยางผู้คนในกองกำลังแห่งความมืดต่างพากันคุกเข่าลงแม้แต่ผู้ที่แข็งแกร่งแห่งในดินแดนศักดิ์สิทธิ์ยังก้มลงด้วย
”ฮ่าฮ่าฮ่าดี! เยี่ยมมาก! วันนี้บุตรแห่งพระเจ้าตื่นขึ้นมาแล้ว เขาตกลงที่จะเข้าร่วมพันธมิตรมืดของเราพันธมิตรแห่งความมืดจะลุกขึ้นและรวมประเทศเป็นหนึ่ง ต่อต้านภัยพิบัติต่าง ๆ “
ทันใดนั้นก็มีเสียงดังขึ้นและจากนั้นร่างโปร่งแสงก็ปรากฏขึ้นข้างๆ เสี่ยวหยาง
เมื่อมองไปที่ร่างนั้นหลินเฟิงก็ตกใจและพูดว่า”มนุษย์ต่างดาว?”
“ฮ่าฮ่าฮ่า นายคิดว่าฉันเป็นคนแปลกหน้าแปลกตาอยู่อีกเหรอ หรือฉันขอบอกนายก่อนว่าฉันเป็นสมาชิกของกลุ่มพันธมิตรแห่งความมืด ที่ปราบชนเผ่าต่างดาวในอดีตผู้นำขององค์กรโลกาวินาศปัจจุบันเป็นจอมพลใหญ่ ของกลุ่มพันธมิตรแห่งความมืด … ” ร่างโปร่งกล่าวชื่อชุดหนึ่งออกมาและหลินเฟิงก็ตกตะลึง
”แกเป็นใครปล่อยเสี่ยวหยางนะ “ หลินเฟิงพูดออกไป คิ้วหน้าผากของเขามีชิปพรสวรรค์อื่นโผล่ออกมา จากนั้นพลังของหลินเฟิงก็เพิ่มขึ้น
ในท้ายที่สุดเขาก็สามารถพลังจากดินแดนศักดิ์สิทธิ์ได้ลมปราณก็ไม่น้อยไปกว่าเสี่ยวหยางเลยในตอนนี้
”ทำไมล่ะเขาคู่ควรกับการเป็นผู้นำของวังสวรรค์เขามีพลังจริง ๆ ไม่เหมือนกับแก! อย่าเสียแรงเปล่า เสี่ยวหยางจะไม่มีวันกลับไปกับแก!” ร่างโปร่งกล่าว
หลินเฟิงไม่ฟังเขาหันไปหาเสี่ยวหยาง
“พี่หลินเฟิงกลับไปเถอะ! หลังจากนี้เราจะไม่ได้พบกันอีก“ พูดจบร่างของเสี่ยวหยางก็กระโจนเบา ๆ และหายไปในท้องฟ้าอันห่างไกล
”เสี่ยวหยาง… ” เดิมทีหลินเฟิงต้องการจะพูดอะไรบางอย่าง แต่เสี่ยวหยางหายตัวไปก่อนแล้ว
ในอากาศนั้นเสียงที่ยังคงสะท้อน อยู่คือเสียงที่กล่าวว่า: “สมาชิกทั้งหมดของสหพันธ์แห่งความมืดกลับไป!”
เมื่อได้ยินเสียงนี้สมาชิกของทั้งหมดก็หายไปทีละคนก็หายไปจากสถานที่นั้น
“ท่านเฟิง!ท่านไหวไหม?” หลังจากนั้นไม่นานลู่ซื่อจี้ถาม
เมื่อเห็นหลินเฟิงมองไปในระยะห่างที่ห่างไกลการหายไปของเสี่ยวหยาง ๆ หลินเฟิงรู้สึกได้ถึงบางสิ่งในหัวใจของเขา
”ใช่แล้วฉันเรียกหาเขามาตลอดเวลา เกือบจะเหมือนกับการใช้เครื่องมือชิ้นนึงอยู่แล้ว ฉันไม่สนใจความรู้สึกของเขาเลย! ในช่วงเวลาวิกฤตแบบรี้ ฉันไม่คิดเลยว่าเขาจะคิดมากแบบนี้ … ” หลินเฟิงกล่าว กับตัวเอง
ในความเป็นจริงแล้วสิ่งที่หลินเฟิงไม่รู้ก็คือหลินเฟิงเป็นเหมือนพี่ใหญ่หรือพ่อในใจของเสี่ยวหยางมาตั้งนานแล้ว
ท้ายที่สุดแล้วหลินเฟิงก็ตั้งชื่อให้เขาซึ่งทำให้เขามีความอบอุ่นแบบมนุษย์และทำให้เขาเข้าใจสิ่งต่างๆมากมาย
ในความเป็นจริงคนที่เสี่ยวหยางพูดคุยด้วยเป็นประจำมีเพียงหลินเฟิงเท่านั้น คนอื่น ๆ เขาจะพูดคุยด้วยได้ไม่กี่คำ ตำแหน่งของหลินเฟิงในหัวใจของเสี่ยวหยางนั้นเหนือกว่าที่เขาสำคัญตนเอาไว้มาก
นั่นเป็นเหตุผลที่เขาให้ความสำคัญกับตำแหน่งของเขาในหัวใจของหลินเฟิงมากแบบเดียวกันเมื่อหลินเฟิงและราชามังกรแห่งกาลเวลากวาดล้างเผ่าพันธุ์มนุษย์ต่างดาว เขาไม่รู้ว่าเผ่าพันธุ์ต่างดาวถูกควบคุมโดยพันธมิตรลับอีกที
พวกเขาพบว่าเสี่ยวหยางเป็นคนพิเศษและนั้นก็เป็นเป้าหมายที่พวกเขากำลังมองหา ดังนั้นเมื่อเขาถูกทำลายล้างโดยราชามังกรแห่งกาลเวลาจึงมีร่างที่เหลือติดอยู่กับเสี่ยวหยาง
บวกกับช่วงเวลานี้ตั้งแต่คำแนะนำที่ดีทำให้ตำแหน่งของหลินเฟิงอยู่ในใจของเสี่ยวหยางแล้ว สิ่งนี้มีความสำคัญในปัจจุบันเองก็มีมากมายเหลือเกิน
หลังจากพยายามทำความเข้าใจสิ่งเหล่านี้แล้วหลินเฟิงก็ถอนหายใจและกล่าวว่า “โอเคมันเป็นความผิดของฉันทั้งหมด ไปกันเถอะ”
หลินเฟิงไม่ได้พูดอะไรเขาดูเหมือนร่างกายที่ไม่มีวิญญาณแล้วตอนนี้
หลังจากกลับไปแล้วหลินเฟิงอารมณ์ไม่ดีมาก เขาปลีกตัวออกไปฝึกฝนอย่างสันโดษ
ในสวนหลังบ้านของหลินเฟิงใต้ต้นไม้แห่งชีวิต ราชามังกรแห่งกาลเวลาและราชีนีมังกรอยู่บนยอดไม้แห่งชีวิต เมื่อมองไปที่ หลินเฟิงด้านล่างเขากล่าวว่า “ครั้งนี้ดูเหมือนว่าเขาจะหลงทางไปไกลมาก”
”ไม่มันอาจจะดีแล้วก็ได้สำหรับพวกเขา! สหพันธ์แห่งความมืดเหมาะสำหรับเสี่ยวหยางแล้ว หลินเฟิงสามารถมุ่งเน้นไปที่การฝึกฝนของเขาได้มากขึ้นและหากไม่มี เสี่ยวหยางเขาก็สามารถกระตุ้นศักยภาพและความเร็วในการเติบโตของเขาได้มากยิ่งขึ้น!” มังกรแห่งการเวลากล่าว
”อืม!ยังไงซะพวกเราก็ต้องเตรียมพร้อม แล้วค่อยมาพักผ่อนกัน!” ราชีนีมังกรกล่าว
ราชามังกรพยักหน้าและกล่าวว่า”ใช่ แต่นานมากแล้วที่เรายังไม่พบสัตว์วิญญาณที่เข้ากันได้อย่างสมบูรณ์ พวกเราควรทำอย่างไร?”
“เขาบอกว่าครั้งหนึ่งเขาเคยเห็นงูตัวเล็กที่มีคุณลักษณะเจ็ดธาตุอยู่ในตัวเดียว รอถามตอนที่เขาตื่นขึ้นมาไหมหละ”
”ตกลง”
“……. ”
สามวันต่อมาในที่สุดหลินเฟิงก็ตื่นจากการฝึกฝน
การตื่นขึ้นครั้งนี้โดยไม่คาดคิดมาก่อนความเสื่อมโทรมเกิดขึ้นในจิตใจของเขา พลังวิญญาณของเขาไม่เหมือนกับตัวเองเมื่อไม่กี่วันก่อน นี่ไม่ใช่เขาโดยทั่วไป
หลังจากตื่นขึ้นหลินเฟิงก็ไปทานอาหารมื้อใหญ่ไปซึ่งนั้นก็ทำให้พ่อแม่ของเขากลัวอยู่
เพราะมีของกินมากมายเหลือเกินที่ถูกกินไป
หลังจากนั้นหลินเฟิงได้รับข้อความจากผู้อาวุโสสองคนในยุคราชามังกรโดยบอกว่าไข่ของพระเจ้ามังกรเกือบจะอุ่นดีแล้ว พวกเขาเตือนให้หลินเฟิงมองหาสัตว์วิญญาณที่เหมาะสมกับการผูกวิญญาณก่อนหน้านี้
หลังจากที่หลินเฟิงตอบตกลงเขาก็เริ่มมองหามัน
แต่ในขณะที่เขากำลังจะลุกขึ้นทันใดนั้นท้องฟ้าก็สั่นสะเทือนพื้นดินเองก็สั่นสะเทือนเช่นกัน อวกาศกว้างแทบจะระเบิดออกพร้อมแสงสีทอง
ในขณะนั้นผู้แข็งแกร่งก็ปรากฏตัวขึ้นทีละคนพวกเขามองขึ้นไปที่แสงสีทองจากท้องฟ้าที่แตกสลาย
จากนั้นแผ่นดินทั่วประเทศก็พังทลายลงและจากนั้นปราสาทสีทองก็โผล่ขึ้นมาจากอากาศบาง ๆ ส่องแสงสีทองลงบนผืนดิน
”นี่มันคืออะไร?”