บทที่ 720 การกลับมาเกิดใหม่ของอาณาจักรสวรรค์
หลานหลิงร่อนลงบนพื้นจับมือหลินเฟิงอย่างตื่นเต้น: “พี่ชายหลินเฟิง ท่านมาหาข้าจริง ๆ !”
“หลินเฟิง?”เมื่อได้ยินชื่อ ผู้นำแห่งร้อยบุปผาขมวดคิ้วในตอนแรก จากนั้นก็เริ่มตื่นตระหนก
เธอชี้ไปที่หลินเฟิงและกล่าวว่า”เจ้าเป็นคนจากเทียนกง … ”
หลินเฟิงกล่าวด้วยรอยยิ้ม:”ใช่ เป็นข้าเอง ข้าอยากจะแนะนำตัวเองแต่ยังไม่มีโอกาสสักที”
ทุกคนตื่นตะลึงผู้คนต่างทราบกันดีว่าหลินเฟิงเป็นปรมาจารย์แห่งอาณาจักรสวรรค์ในตำนาน
แต่ใครจะคิดว่าเป็นคนที่ยืนอยู่ตรงหน้าตัวเอง?
ศิษย์บุปผาหวาดกลัวจนตัวสั่นด้วยความแข็งแกร่งของเขาที่มีสถานะพระเจ้า การตบเพียงครั้งเดียวก็สามารถฆ่าคนได้มากมาย
และสีหน้าประหลาดใจของหลานจูชิงก็เพิ่มมากขึ้นอีกเธอไม่เคยคิดเลยว่าผู้ชายที่เคยถูกเธอไล่ฆ่าด้วยความตื่นตระหนกจะกลายเป็นปรมาจารย์สถานะพระเจ้าได้ มันน่าเหลือเชื่อนัก
ท่าทีของผู้นำเปลี่ยนไปเธอขอโทษหลินเฟิงก่อน จากนั้นจึงลงโทษศิษย์บุปผาผู้นั้นอย่างรุนแรง
ด้วยเหตุนี้หลินเฟิงจึงไม่สนใจมากเกินไปนัก: “ไม่ต้องสุภาพมากนักหรอก ข้าเพียงมาพบหลานหลิงตามที่ได้ตกลงเอาไว้กับเธอ”
หลานหลิงจับมือหลินเฟิงและพูดว่า”พี่ชายหลินเฟิง ท่านเก่งมากเลย เวลานี้ทุกคนต่างก็กล่าวถึงท่าน”
หลินเฟิงยิ้ม:”ไม่มีอะไรหรอก พวกเขาแค่ประเมินค่าสูงเกินไป”
จากนั้นสายตาของเขาจึงตกลงไปที่หลานจูชิง
จูหลานรู้สึกประหลาดใจมากกับการเดินทางของน้องสาว
ต้องบอกว่าโลกใบนี้ช่างเล็กนัก
เดิมทีหลินเฟิงมองไปอย่างไม่ได้พินิจแต่กลับมีสิ่งหนึ่งที่ทำให้เขาตกตะลึง
เขาอดไม่ได้ที่จะเดินหาหลานจูชิงจากนั้นก็เอื้อมมือไปแตะใบหน้าของหลานจูชิง
”เจ้ากำลังทำอะไร?”หลานจูชิงตกใจและรีบปัดมือของหลินเฟิงออก
หลินเฟิงกลับมามีสติและพูดว่า”อย่าเข้าใจผิด! ข้าแค่รู้สึกแปลก ๆ !”
”จูชิงเป็นอะไรหรือ?”ผู้นำสำนักบุปผาเอ่ยถาม
หลินเฟิงครุ่นคิดสักพักและมองไปที่หลานหลิงทันใดนั้นเขาก็ตกตะลึงเพราะเขาก็รับรู้ถึงความรู้สึกเดียวกันได้จากหลานหลิง
หลินเฟิงรู้สึกประหลาดใจและกล่าวว่า:”พวกเธอมีจิตวิญญาณแห่งมิติ!”
”หือ?”ทุกคนตะลึง
”เดี๋ยวก่อนให้ข้าดูใกล้ ๆ หน่อย” หลินเฟิงกล่าว
กล่าวจบหลินเฟิงก็ใช้พลังวิญญาณห่อหุ้มหลานจูชิงและหลานหลิงเอาไว้
ทันใดนั้นหลินเฟิงก็รู้สึกได้ถึงสองพลังอำนาจขนาดใหญ่ที่เข้ามา พร้อมกันนั้นก็มีร่างสองร่างอยู่ตรงหน้าเขา
สองร่างนี้คล้ายกับน้องสาวของหลานจูชิงแต่พวกเธอให้ความรู้สึกที่แตกต่างกันโดยสิ้นเชิง
นั่นคือความรู้สึกของเสิ่นจิงเด็กสาวสองคนนี้คือปรมาจารย์แห่งเสิ่นจิงที่กลับชาติมาเกิด!
ผู้ที่ถูกเรียกขานว่าปรมาจารย์สถานะพระเจ้าสามารถกลับชาติมาเกิดได้ก็ต่อเมื่อวิญญาณได้รับการเก็บรักษาอย่างสมบูรณ์
และหลังจากการเกิดใหม่ความแข็งแกร่งและความทรงจำก็จะค่อย ๆ กลับคืนมา
หลินเฟิงบอกการค้นพบต่อสาธารณชนและพวกเขาไม่อยากจะเชื่อเลย
“หากเป็นเช่นนี้มีวิธีใดที่จะทำให้พวกเธอตื่นขึ้นได้หรือไม่?” ผู้นำถามเสียงสั่น
หลินเฟิงกล่าวว่า”มีแน่นอน แต่การตื่นขึ้นของหลานหลิงได้เริ่มต้นขึ้นด้วยตัวของมันเองแล้ว” ข้าแค่ต้องใช้พลังวิญญาณกระตุ้น เพื่อให้พวกเธอฟื้นฟูความแข็งแกร่งเดิม
”ตอนนี้ขอที่เงียบสงบให้ข้าสักแห่ง”
ด้วยสิ่งที่ดีเช่นนี้เป็นธรรมดาที่จ้าวแห่งไป่ฮัวจะร่วมมือและมอบสถานที่ฝึกฝนของเธอให้แก่เขา
ในถ้ำเงียบสงบมีเพียงหลินเฟิงและพี่น้องตระกูลหลาน หลานหลิงพูดกับหลินเฟิง “พี่หลินเฟิง หลังจากที่เราตื่นขึ้น ความทรงจำจะเป็นของเราเองหรือไม่?”
หลินเฟิงลูบหัวของเธอและพูดด้วยรอยยิ้ม”แน่นอน มันจะเป็นเช่นนั้น”
หลานหลิงพยักหน้า:”เช่นนั้นข้าก็โล่งใจ”
หลานหลิงเข้าสู่สภาวะการทำสมาธิหลินเฟิงสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ จากนั้นพลังวิญญาณของเขาก็เข้าครอบคลุมหลานหลิง
หลานหลิงโล่งใจมากและจากนั้นเธอจึงรู้สึกสบายใจมาก
มองจากภายนอกร่างกายของหลานหลิงกำลังเปล่งแสง และลมปราณของเธอก็ถูกเปลี่ยนเป็นอาณาจักรแห่งวิญญาณ
”ดูเหมือนว่าจะสำเร็จ”หลินเฟิงกล่าว “ถึงตาเจ้าแล้ว”
หลานจูชิงก็นั่งสมาธิเช่นกันหลินเฟิงใช้วิธีเดียวกัน แต่ทันใดนั้นร่างกายของเขาก็สั่นสะท้านอย่างรุนแรง
“มีอะไรหรือ?”หลานจูชิงมองเห็นความผิดปกติของหลินเฟิง
หลินเฟิงกล่าวอย่างกังวล:”ไม่ เศษเสี้ยวการกลับชาติมาเกิดของเจ้าน้อยเกินไป ข้าเกรงว่าเจ้าจะไม่สามารถกลับชาติมาเกิดได้สำเร็จ!”
ในความเป็นจริงเขาสงสัยมานานเห็นได้อย่างชัดเจนว่าหลานหลิงเริ่มตื่นขึ้นแล้ว แต่เหตุใดหลานจูชิงถึงยังไม่มีการเคลื่อนไหว?
แต่ตอนนี้เขาเข้าใจแล้วเมื่อขาดเศษเสี้ยวเล็ก ๆ นั้นหากตื่นขึ้นมาโดยลำพัง หลานจูชิงจะไม่สามารถมีชีวิตอยู่ได้ภายในปีนี้!
หลานจูชิงไม่หวาดกลัวเลยเลิกคิ้วขึ้นถาม: “งั้นต้องทำเช่นไร?”
หลินเฟิงกล่าว:”ฉันจะหาหนทาง ไม่ต้องกังวล”
เมื่อหลินเฟิงกล่าวเสียงทุ้มถึงประเด็นปัญหาจบก็บังคับใช้พลังวิญญาณในตัวของพวกเธอเพื่อการซ่อมแซมเศษเสี้ยววิญญาณเล็ก ๆ นั้น
นี่เป็นสิ่งที่อันตรายมากไม่เพียงแต่พลังวิญญาณเท่านั้น หลินเฟิงยังต้องปล่อยจิตวิญญาณของเขาเข้าสู่จิตวิญญาณของหลานจูชิง
กล่าวอีกนัยหนึ่งก็คือเขาได้เริ่มซ่อมแซมจิตวิญญาณของหลานจูชิงแล้ว!
หลานจูชิงหลับตาแน่นใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความดุร้ายและลำคอก็ปล่อยเสียงขู่ต่ำออกมา
เธอเป็นเทพธิดาในไป่ฮัวซงมาโดยตลอดนี่เป็นครั้งแรกที่เธอแสดงออกเช่นนี้
ความกดดันทางฝั่งของหลินเฟิงก็มากเช่นกันเหงื่อไหลเปียกไปตามเสื้อผ้าของเขา
แม้ว่าอาณาจักรพระเจ้าจะเป็นถึงจุดสูงสุดของพลังแต่ก็ไม่ได้มีอำนาจทำได้ทุกอย่าง
ในขณะนี้แม้แต่พลังวิญญาณของเขาที่กว้างใหญ่ราวกับทะเลก็กำลังเหือดแห้ง
หากเขาไม่สามารถชดเชยข้อบกพร่องนี้ได้ก่อนที่พลังวิญญาณจะหายไปเขาก็จะตายที่นี่!
”เร็วเข้าสิ!”หลินเฟิงคำรามออกมาอย่างช่วยไม่ได้
ในที่สุดภายใต้ความพยายามอย่างไม่หยุดยั้งของเขา จิตวิญญาณก็ได้รับการซ่อมแซมอย่างแท้จริง
หลินเฟิงถอนหายใจอย่างโล่งอกและวิญญาณของเขาก็สามารถกลับเข้าร่างได้
ชั่วขณะนี้เขารู้สึกว่าร่างกายของเขากลวงโบ๋อย่างแท้จริง จากนั้นเขาก็หงายหลังล้มลงอย่างไร้เรี่ยวแรง
”มันจบแล้ว”เขาพูดเสียงเบา รู้สึกว่าหัวเบลอ ๆ
ในเวลานี้หลานจูชิงก็รู้สึกประหลาดใจเช่นกันที่พบว่าร่างกายของเธอค่อย ๆ เปลี่ยนแปลงไป
”พลังวิญญาณของเธอเติบโตขึ้นทันใดนั้น ความแข็งแกร่งของเธอในครึ่งขั้นหกสวรรค์ก็ได้มาถึงครึ่งขั้นเก้าสวรรค์แล้ว!
หลินเฟิงกล่าวด้วยรอยยิ้ม:”นี่คือระดับที่เจ้าควรจะมี หากเจ้าสามารถตื่นได้เร็วและฝึกฝน เจ้าอาจไปถึงเก้าสวรรค์แห่งดินแดนศักดิ์สิทธิ์ได้”
“แต่นั่นคือทั้งหมดในภายหลังซึ่งยังไม่สำคัญเวลานี้เจ้าต้องฝึกฝนด้วยตัวเองเท่านั้น แล้วเจ้าถึงจะเข้าสู่สภาวะฟื้นตัวได้”
“ดังนั้นข้าช่วยเจ้าไม่ได้แล้ว ใช้เวลาของเจ้าให้ดี” พูดจบ หลินเฟิงที่ง่วงมากก็หลับตาลงนอน
ลมปราณของหลานจูชิงราวกับถั่วสองเมล็ดเมื่อจิตวิญญาณถูกควบรวมกัน เธอก็รู้สึกเหมือนร่างกายได้เป็นหนึ่งเดียว ดังนั้นหลานจูชิงจึงได้ผสานจิตเข้ากับหลินเฟิงเรียบร้อยแล้ว
หน้าอกของเธอเป็นสั่นไหวเล็กน้อยใบหน้าสวยแดงเรื่อ เธอมองไปที่หลินเฟิงแล้วหัวใจที่เคยสงบนั้นก็สั่นไหวอย่างรุนแรง
เธอรีบลุกขึ้นยืนแล้วจูบหลินเฟิงอย่างกล้าหาญและเอ่ยเบา ๆ : “ขอบคุณ”
จากนั้นเธอจึงกลับมานั่งและเข้าสู่สภาวะบำเพ็ญเพียร